Τι συμβαίνει στα σχολεία;

Του Μάνου Στεφανίδη

Ας συμφωνήσουμε σε κάτι: Η κατάληψη γυμνασίων, λυκείων, πανεπιστημίων είναι μια άχρηστη, επαναστατική γυμναστική που 99 φορές είναι άλλοθι για κοπάνα ή και πλιάτσικο και μια μόνο έχει σοβαρή αιτιολογία. Όχι ότι δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα τα σχολεία αλλά η απώλεια των μαθημάτων και οι καταστροφές των κτιρίων δεν είναι η λύση. Το είδαμε το έργο, το ξανείδαμε, μπουχτίσαμε που θα έλεγε κι ο Μπουχάριν.

Αυτή η “δημοκρατική” ασυδοσία εξάλλου γέννησε στρατιές αγραμμάτων. Ακόμη χειρότερα, γενιές “δικαιωματιστών” σαν τον Τσίπρα που αγνοούν τι σημαίνει πειθαρχία μαθητείας, καθήκοντα, υποχρεώσεις, συνείδηση αριστείας κλπ.
Από την άλλη όποιος αποκαλεί τα παιδιά μας φασίστες, όποιος στραβώνει όταν βλέπει μαθητές να κρατούν την ελληνική σημαία και να αναφέρονται στον Παύλο Μελά, είναι επικίνδυνος λόγω εθελοτυφλίας. Σε μια εποχή διάλυσης των πάντων οι νέοι θέλουν σε κάτι να πιστέψουν.

Ας όψονται λοιπόν όποιοι δαιμονοποίησαν τις έννοιες της πατρίδας και της φιλοπατρίας κι όσοι, μεθοδικά και με μένος, με πρόθεση αποσυναισθηματοποίησαν τα κρίσιμα μαθήματα ταυτότητας, δηλαδή την ιστορία, την γεωγραφία, την γλώσσα, τα θρησκευτικά διδάσκοντας τα σαν να ήταν λογιστικά ή στατιστική. Ιδιαίτερα όταν η πατρίδα μας βρίσκεται ανάμεσα σε λογής επιθετικούς εθνικισμούς.Ας όψονται οι Ελμέδες, οι διεθνιστές της καρπαζιάς, οι μονόφθαλμοι, οι ποιούντες ετέρους τυφλούς.

Υπάρχει διείσδυση της Χρυσής Αυγής και στρατολόγηση νέων στελεχών στα σχολεία; Υπάρχει! Όπως υπάρχει ακραία εκμετάλλευση και του πατριωτισμού του ποντιακού στοιχείου, ώστε να εκπλαγούν οδυνηρά κάποιοι άφρονες στις προσεχείς εκλογές. Όλα τα στοιχεία συγκλίνουν σε αυτή την διαπίστωση. Και μάλιστα υπάρχει εδώ και καιρό. Όπως υπάρχει σχέση μεταξύ ποντιακών σωματείων και μαθητικών κινητοποιήσεων στη βόρεια Ελλάδα.

Τί έκαναν οι αρμόδιοι φορείς, τι κάνει η πολιτεία, το Υπουργείο, οι δάσκαλοι; Δώστε εσείς την απάντηση. Ό τι έκαναν όταν και άλλα κόμματα ή πολιτικές ομάδες έκαναν παιχνίδι μέσα στις σχολικές μονάδες. Όταν οργάνωναν καταλήψεις, εφόδους, προπηλακισμούς, δηώσεις κρατικής περιουσίας, απώλειας διδακτικών ωρών. Ο ΣΥΡΙΖΑ εισπράττει σήμερα τους σπόρους που έσπειρε σε μίαν εθιστική, μιμητική και ευάλωτη λόγω χρόνιας απαιδευσίας κοινωνία. Στο κάτω κάτω κάποιοι βαρέθηκαν τον τόνο της εξέγερσης να τον δίνουν οι εμπρηστές των Εξαρχείων και οι Ρουβίκωνες. Αποκλειστικά. Δείτε τώρα και την “δεξιά”, την πατριωτική απάντηση!

Υπάρχει θέμα για μαθητικές εξεγέρσεις; Πάντα υπάρχει θέμα για εξέγερση αλλά είναι αφελές να συσχετίζουμε το Μακεδονικό με τα συλλαλητήρια για την Κύπρο μισόν αιώνα πριν. Δεν έχουν καμία σχέση. Φευ δεν προσλαμβάνεται η επικαιρότητα με τον ίδιο τρόπο τότε και τώρα. Την άποψη μου για τις Πρέσπες την έχω διατυπώσει πολλές φορές. Η συμφωνία δεν είναι αποδεκτή ούτε από εδώ ούτε από εκεί. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και αποδείχτηκε. Το Μακεδονικό, από την άλλη, πρέπει να λυθεί αλλά όχι σε βάρος και της πραγματικότητας και της ιστορίας. Η οποία ιστορία δεν γράφεται κατά παραγγελίαν ούτε σε πολιτικά γραφεία ή από κομματικά επιτελεία.

Είχα προσωπική εμπειρία του πως κατασκευάζονται εθνική συνείδηση και ιστορία αλά Χόλιγουντ μεταβαίνοντας πρόσφατα στα Σκόπια για μιαν εικαστική εκδήλωση. Τα οποία, επαναλαμβάνω, Σκόπια οφείλουμε και μπορούμε να τα διαχειριστούμε πρωτίστως πολιτιστικά. Όταν οι πολιτικές χωρίζουν, η τέχνη ενώνει. Μακριά από σωβινιστικές κορώνες. Αφού σε ανθρώπινο επίπεδο δεν έχουμε τίποτε να χωρίσουμε. Ή μήπως όχι;

Οι μαθητές τί ρόλο παίζουν σε όλα αυτά; Όποιον ρόλο η συνείδηση τους και μόνο επιβάλλει. Αρκεί να μην μπερδεύουν το ’21 με το ’22 ή το ’40 και τον Μεταξά με την Χούντα. Εξάλλου τόσα και τόσα ολέθρια λάθη έχουν διαπράξει οι “ώριμοι” ερήμην τους φαλκιδεύοντας όμως ένα μέλλον που δεν τους ανήκει. Το μέλλον των παιδιών τους των ίδιων. Εκείνων των παιδιών που με τόσην εγκληματική επιπολαιότητα αποκαλούν σήμερα φασίστες.

ΥΓ. Από την διπλωματία του Κοτζιά – που πάντως τον ξεφορτώθηκαν ως τον χρήσιμο ηλίθιο που έκανε την βρώμικη δουλειά – προτιμότερη και αποδοτικότερη η πολιτιστική διπλωματία. Το να προωθείς δηλαδή την ελληνική τέχνη στα Βαλκάνια. Τί διάβολο, άλλωστε, τα έχουμε τα μουσεία σύγχρονης τέχνης; Δεν νομίζετε;

Φωτογραφίες: 1.Πρωτοπόρο το 2ο Λύκειο Αθηνών, πρώην κατάληψη (!) Αμαλία. 2. Δίνοντας στον Ζάεφ, τον άνθρωπο που επιχειρεί να αλλάξει την άθλια, ανθελληνική πολιτική Γκρούεφσκι, ένα βιβλίο με την ελληνική street art σ’ όλο τον κόσμο.