Του Νίκου Λακόπουλου
Μετά το σόου στον Έβρο -που “κράτησε” απέναντι στην “επίθεση” που δέχτηκε η Ελλάδα -κυρίως από γυναικόπαιδα με την τουρκική στρατοφυλακή να τους ωθεί στα σύνορα, ήρθαν και οι δημοσκοπήσεις, πριν καν γίνει ένας απολογισμός: Τι ακριβώς συνέβη, ποιος κέρδισε και τι χάθηκε σ΄αυτή την πρωτοφανή παράσταση που οργάνωσε ο Ερντογάν και συμμετείχε ο Μητσοτάκης.
Η συντριπτική πλειοψηφία της κοινής γνώμης τάσσεται υπέρ της στρατηγικής που εφαρμόζει στο μεταναστευτικό η κυβέρνηση. Το 81% συμφωνεί με μια σκληρότερη γραμμή της κυβέρνησης στο μεταναστευτικό και το 62% των πολιτών αποδοκιμάζει τη στάση που κράτησε στα γεγονότα στον Εβρο ο ΣΥΡΙΖΑ!
Στο μεταξύ ο Ερντογάν που οργάνωσε την παράσταση -η οποία είχε όπως επιδίωκε και νεκρούς- έχοντας κάνει συμφωνία με τη Ρωσία για το Ιντλίμπ, από όπου άρχισαν όλα, τώρα «παζαρεύει» μια νέα συμφωνία για το προσφυγικό. Ανακοίνωσε πως «παγώνουν» και οι προσφυγικές ροές προς την ΕΕ.
Το παιχνίδι -που δήθεν κέρδισε η ελληνική κυβέρνηση- μάλλον το κέρδισε και πάλι ο Ερντογάν που δεν θέλει “ούτε να βλέπει” τον Μητσοτάκη”. Πώς γίνεται όμως σ΄αυτόν τον πόλεμο να κερδίζουν και οι δυο κυβερνήσεις και να χάνει ο ΣΥΡΙΖΑ;
Tι παιχνίδι παίχτηκε εδώ στην παράσταση με θύματα πρόσφυγες που έχασαν μέσα σε λίγες μέρες το δικαίωμα για άσυλο μαζί με τα επιδόματα που δικαιούνται όσοι έχουν πάρει -που δίνει ο ΟΗΕ και κόβει ο Μηταράκης;
H ελληνική κυβέρνηση πάνω που ήταν στριμωγμένη στο μεταναστευτικό πράγματι αξιοποίησε το σόου και βγαίνει κερδισμένη σε εντυπώσεις, αλλά ωστόσο παίζει στο ρυθμό που βαράει ο Ερντογάν. Ίσως γιατί επιλέγει αντί για εξωτερική πολιτική, φτηνή και επικίνδυνη εσωτερική πολιτική για κατανάλωση.
Όχι μόνο δεν έλυσε κανένα πρόβλημα, αλλά ουσιαστικά βγαίνει από το παιχνίδι ως παίχτης, την ώρα που η Τουρκία ετοιμάζεται να κάνει το μεγάλο παζάρι, όχι βέβαια για τους πρόσφυγες -που χρειάζεται για πολλούς λόγους- αλλά στην Ανατολική Μεσόγειο: ο Ερντογάν “επιτίθεται” με δακρυγόνα στον Έβρο, αλλά στοχεύει πιο μακρυά -από την Συρία και τη Λιβύη και νότια της Κρήτης.
Η Ελλάδα έχασε την ευκαιρία να θέσει την Ευρωπαϊκή Ένωση απέναντι στο πρόβλημα και τις δικές της ευθύνες, πήρε 700 εκατ. και ίσως …είκοσι Γερμανούς αστυνομικούς και πολύ συμπάθεια. Πλέον θα παρακολουθεί τις αποφάσεις που θα παρθούν γι΄αυτήν -χωρίς αυτήν -πέρα του ρόλου του καλού συνοριοφύλακα της Ευρώπης.
Το θέμα δεν είναι τι θα ζητήσει ο Ερντογάν για να κρατήσει τους πρόσφυγες και μετανάστες μακρυά από τα σύνορα -παίρνοντας μάλιστα και …εικοσιτέσσερις πίσω. Το θέμα είναι τι θα ζητήσει η Τουρκία σε όλα τα ανοιχτά θέματα με την Ελλάδα και τι θα πιεστεί η “προβλέψιμη” κυβέρνηση Μητσοτάκη να δεχθεί.
Παρότι “ο Έβρος κράτησε” και πέρασαν μερικές δεκάδες -που συνελήφθησαν και δικάστηκαν με ποινές έως τέσσερα χρόνια, από τα νησιά πέρασαν πάλι πάνω από χίλιοι μετανάστες σε μια βδομάδα -που σημαίνει ότι η κυβέρνηση δεν αντιμετώπισε κανένα πρόβλημα, απλώς δεν το είδε ακόμη.
Μέσα σε ένα χρόνο, αν η Ελλάδα δέχεται χίλιους και επιστρέφει εικοσιτέσσερις, ακόμα κι αν εμμείνει στην αναστολή ασύλου -που βρίσκει ήδη απέναντι σε διεθνείς οργανισμούς και οργανώσεις- θα βρεθεί πολύ σύντομα με χιλιάδες μετανάστες στις φυλακές, τα κλειστά κέντρα κράτησης που σχεδιάζει και πιθανόν- αν προχωρήσει το εφιαλτικό σχέδιο- σε ξερονήσια.
Από αυτή την ιστορία θα μείνει το ισχυρό ακροδεξιό και ρατσιστικό ρεύμα- που φτάνει ως τα σχολεία- ο «Σύλλογος Κυνηγών Λαθρομεταναστών» και η αύξηση των ποσοστών της Ελληνικής Λύσης του Βελόπουλου -ιδιαίτερα μετά τις πωλήσεις τις κρέμας που θεραπεύει τον….κορονοϊό.
Η κυβέρνηση που δηλώνει ότι προωθεί από τα νησιά για την ενδοχώρα πρόσφυγες και μετανάστες, αλλά δεν ξέρει ακόμα πόσους και πού θα τους πάει, θα πρέπει να πείσει τις τοπικές κοινωνίες να τους δεχθούν, όταν στον Έβρο κραύγαζε πως πρόκειται για απειλή. Ο ρατσισμός που εκτρέφει ή ανέχεται θα βρεθεί μπροστά της.
Η κατάργηση των επιδομάτων και η πολιτική του να τους κάνουμε τη ζωή αφόρητη για να μην έρχονται πολύ σύντομα θα οδηγήσει σε αύξηση της εγκληματικότητας, αλλά και σε πολλές τραγωδίες στο Αιγαίο -που θα απομονώσουν την Ελλάδα διεθνώς έχοντας σύμμαχο μόνο τον Κουρτς τον Σαλβίνι και τον Όρμπαν.
Η εμφάνιση “ταγμάτων εφόδων” και “κυνηγών μεταναστών” μαζί με ένοπλες πολιτοφυλακές μάλλον θα πρέπει να προβληματίσουν τους “στρατηλάτες” του Έβρου που δεν αντιμετώπισαν κανένα πραγματικό εχθρό. ΟΕρντογάν από τέσσερα εκατομμύρια ξεριζωμένους ανθρώπου χρησιμοποίησε στο παιχνίδι του μερικές χιλιάδες- λέγοντας -γιατί άραγε;- πως είναι εκατόν πενήντα χιλιάδες κι άλλοι τόσοι περιμένουν στα νησιά.
Ο Ερντογάν δηλαδή οργανώνει ένα χοντρό γεωπολιτικό παιχνίδι με τους πρόσφυγες ένα από τα χαρτιά του και ο Μητσοτάκης -που δεν τόλμησε καν να ζητήσει συμβούλιο κορυφής -ασκώντας εξωτερική πολιτική παριστάνει το ατρόμητο ελληνόπουλο. Έναν Μικρό Ήρωα που κέρδισε τον πόλεμο με τα γυναικόπαιδα -χωρίς να ρίξει ούτε μια σφαίρα, όπως περηφανεύεται ο υπουργός του ο Στεφανής.
Το ερώτημα γιατί τώρα και γιατί στον Έβρο επιχειρείται να απαντηθεί με βάση τα γεγονότα στην Συρία ή με θεωρίες ότι πρόκειται για εισβολή για να ….εξισλαμισθεί η Ελλάδα. Ο Ερντογάν όμως παίζει σε πολλά επίπεδα, σχεδιάζει τι θα κάνει και συνήθως το ανακοινώνει. Όσα θα πει σε μια ενδεχόμενη συνάντηση με αρχηγούς κρατών -χωρίς τον …Μητσοτάκη- μάλλον δεν θα αφορούν μόνο το προσφυγικό -για το οποίο κατηγορεί την ελληνική κυβέρνηση και την Ευρώπη για …απανθρωπιά.
Η αποκάλυψη της Επιτρόπου Μετανάστευσης Ίλβας Γιόχανσον ότι δεν έχει πάρει πρόταση για μετεγκατάσταση μεταναστευτικού πληθυσμού είναι η απόδειξη ότι η ελληνική κυβέρνηση είτε δεν αντιλαμβάνεται το πρόβλημα σε όλο το εύρος του είτε δεν θέλει να ενοχλήσει τους εταίρους από τους οποίους θα ζητήσει άλλα πράγματα ικανοποιημένη με τα 700 εκατομμύρια και την συμπαράσταση.
Φοβική, αλλά “ατρόμητη” απέναντι στην Άγκυρα, δουλική απέναντι στον Τραμπ, άβουλη στην Ευρώπη η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι γενναία όταν πρόκειται για παιδιά -σαν κι αυτά που είδαμε στα σύνορα. Πιθανόν μετά την κατασκευή ενός εσωτερικού εχθρού, ο εξωτερικός εχθρός της έρχεται γάντι για να συσπειρώσει το κοινό που κέρδισε και έχασε με τη στάση της στο Μακεδονικό.
Φαίνεται πως τελικά ο Μητσοτάκης -“Βενιζέλος” αντί να δαμάσει την Ακροδεξιά αποφάσισε να γίνει ο ηγέτης της -με φτηνά πατριωτικά σόου, αλλά η πραγματική αναμέτρηση με την Τουρκία, όπου θα μετρήσουμε φίλους και εχθρούς- δεν ήταν η υπερπαραγωγή που σκηνοθέτησε ο Ερντογάν στον Έβρο. Μάλλον για πρόβα έμοιαζε -καθώς το έργο θα συνεχισθεί στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο -όπου δεν θα επαρκούν τα ΜΑΤ που ο Μητσοτάκης έχει εύκαιρα για κάθε εχθρό.Θα χρειαστεί εθνική εξωτερική πολιτική και δεν υπάρχει.
Με όσους στέλνανε νερά στα ΜΑΤ και τις δηλώσεις για το “Έπος του Έβρου”, το έργο έμοιαζε με κωμωδία. Αλλά μάλλον δεν έχει παιχτεί ακόμα και είναι τραγωδία -που όταν συμβεί θα καταγραφεί, αλλά όχι μόνο στις δημοσκοπήσεις.
