Του Γ. Λακόπουλου
Πώς διαβάζουν τους κοινοβουλευτικούς κανόνες στο Μέγαρο Μαξίμου; Ποιοι συνταγματολόγοι προσφέρουν στον Πρωθυπουργό ερμηνείες για την πολιτική νομιμοποίηση μιας κυβέρνησης;
Καλύτερα να τους αλλάξει αν αυτοί «υπαγόρευσαν» τη δήλωση του στην “Καθημερινή” ότι δεν αισθάνεται ότι του λείπει «κάποιο απόθεμα πολιτικής νομιμοποίησης» για να εφαρμόσει την πολιτική του.
Ποια πολιτική του; Αν εννοεί αυτή για την οποία πήρε εξουσιοδότησή του 2019 προφανώς έχει.
Αλλά αυτή η πολιτική -κακό- όνειρο ήταν και πάει. Ο Πρωθυπουργός θέλει δεν θέλει με ύφεση 10% θα εφαρμόσει μια πολιτική για την οποία δεν έχει εντολή.
Όπως δεν είχε ο Γ. Α. Παπανδρέου το 2009 να εφαρμόσει την πολιτική που εφάρμοσε. Για άλλο πρόγραμμα πήρε εξουσιοδότηση.
Αυτό το πρόγραμμα έτσι κι αλλιώς είχε αποτύχει. Έτσι έδειχνε τουλάχιστον στην αρχή. Αλλά συνταγματικά αυτό θα κρινόταν στο τέλος της τετραετίας. Άρα είχε χρόνο.
Τώρα ο Πρωθυπουργός θα πάει σε εντελώς διαφορετικό πρόγραμμα. Και γι’ αυτό χρειάζεται νέα εντολή, αν μιλάμε για κοινοβουλευτική Δημοκρατία.
Οι προκάτοχοί του αυτό έκαναν. Ο Καραμανλής το 2009, όταν χρειάσθηκε να πάρει μέτρα για τα οποία δεν είχε εξουσιοδότηση, έστησε κάλπες. Βάζοντας μάλιστα και πλάτη στον αντίπαλό του, αν αυτός κέρδιζε τις εκλογές -όπως έγινε.
Ο Τσίπρας το 2015 μετά την αποτυχία του να φανεί συνεπής στην εντολή που πήρε τον Ιανουάριο με ένα συγκεκριμένο -παράλογο-πρόγραμμα, όταν αναγκάσθηκε να το αλλάξει, πήγε σε εκλογές με το νέο πρόγραμμα. Και ας ήταν το αντίθετο με το προηγούμενο.
Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει με τον Μητσοτάκη: είναι αναγκασμένος να εφαρμόσει άλλα από αυτά που κατέθεσε πέρυσι για να πάρει εντολή.
Το fair play του κοινοβουλευτισμού επιβάλλει να ζητήσει νέα εντολή. Η μονάδα μέτρηση του «αποθέματος» που είχε δεν υπάρχει πλέον.
Τα πράγματα αλλάξαν. Όχι με δική του υπαιτιότητα. Αλλά αλλάξαν. Η Ελλάδα χρειάζεται άλλη πολιτική για να αντέξει τις συνέπειες της επιδημίας.
Αυτή ακριβώς την πολιτική πρέπει να καταθέσουν τα κόμματα εκ νέου στον ελληνικό λαό και να ζητήσουν την ετυμηγορία του.
Ό,τι έχουν πει ως τώρα δεν ισχύει. Πρέπει να αναμετρηθούν εξ αρχής και να πείσουν ποιος έχει πολιτική πρόταση και για το συμφέρον ποιων την κατάρτισε και την υποστηρίζει.
Συνεπώς είναι αναγκαίες οι εκλογές, εκτός αν ο Πρωθυπουργός πιστεύει ότι το «απόθεμα» προκύπτει από τους δημοσκόπους του- που τον εκτοξεύουν. Τότε να μην ξανακάνουμε εκλογές, αλλά να βγάζουμε κυβέρνηση με γκάλοπ.
Άλλωστε, αν τους πιστεύει, ένας λόγος παραπάνω να μην φοβάται την αναμέτρηση.
Αν θέλει να μείνει γαντζωμένος στην κυβέρνηση με την εντολή του 2019, στο τέλος της τετραετίας θα είναι εξ ορισμού αποτυχημένος -σε σχέση με το πρόγραμμα εκείνων των εκλογών.
Με αυτή την αποτυχία θα πάει σε κάλπες με απλή αναλογική; Μπορεί κανείς να φανταστεί τα αποτελέσματα με την βαθιά ύφεση που άρχισε ήδη;
Αυτό θέλει; Προφανώς όχι. Συνεπώς όταν λέει ότι δεν θα κάνει εκλογές απλώς μπλοφάρει. Για να κοιμήσει τους αντιπάλους του.
Πού δεν θέλουν και πολύ, εδώ που τα λέμε.
