Του Γιάννη Μπασκάκη
Πώς ο ευρωβουλευτής της Ν.Δ., που υπέγραφε το 2015 υπέρ της υποψηφιότητας του Κυρ. Μητσοτάκη για την αρχηγία του κόμματος, βρέθηκε σε πορεία σύγκρουσης με το Μέγαρο Μαξίμου και τον πρωθυπουργό.
Σε πορεία σύγκρουσης βρίσκονται σήμερα οι σχέσεις του Γιώργου Κύρτσου και του Κυριάκου Μητσοτάκη, όμως τίποτε από αυτά δεν διαφαινόταν τον Οκτώβριο του 2015, όταν ο ευρωβουλευτής της Ν.Δ. υποστήριζε και με την υπογραφή του τον κ. Μητσοτάκη στην εσωκομματική εκλογή αρχηγού. Γιατί βέβαια η υπογραφή του κ. Κύρτσου ήταν από τις τελευταίες, κρίσιμες για τον σημερινό πρωθυπουργό, στη λίστα των 50 ονομάτων που κατέθεσε τότε ως υποψήφιος πρόεδρος της Ν.Δ., ενώ μαζί με τη Μαρία Σπυράκη ήταν οι δυο «γαλάζιοι» ευρωβουλευτές που επέλεξαν να τον στηρίξουν ήδη από τον πρώτο γύρο, όταν ακόμα τότε θεωρούνταν αουτσάιντερ.
Πώς λοιπόν, από τις ομιλίες και τα δείπνα υπέρ του Κυρ. Μητσοτάκη που ο Γ. Κύρτσος εκείνη την περίοδο πραγματοποιούσε, έχουμε φτάσει σήμερα ούτε η μία ούτε η άλλη πλευρά να στέλνουν μηνύματα συνεννόησης και να μην έχουν πια καμία επαφή;
Μόλις χθες (14.1.2022) ο ευρωβουλευτής της Ν.Δ. έστελνε νέο σήμα κινδύνου προς την κυβέρνηση αναφορικά με τους χειρισμούς της στο μέτωπο της πανδημίας, σημειώνοντας ότι «συνεχίζεται η “ρουτίνα” των 65-85 θανάτων την ημέρα -2.000 το μήνα- με τους αρμόδιους αλλά και πολλούς πολίτες να έχουν αποδεχθεί την απαράδεκτη κατάσταση. Εδώ και 14 μήνες η Ελλάδα πέφτει στους συγκριτικούς πίνακες αξιολόγησης της αντιμετώπισης της πανδημίας. Πότε θα αντιδράσουμε;».
Μάλιστα πρόσφατα (29.12.2021) είχε δηλώσει ότι «ο αιφνιδιασμός από Ομικρον θέτει ζήτημα ποιότητας “επιτελείου” Μαξίμου», στους επιτελείς του οποίου καταλόγιζε ότι «έπεσαν έξω» σε μια σειρά από ζητήματα, όπως η αντιμετώπιση της πανδημίας και η εκτίμηση της πορείας της, η προετοιμασία του ΕΣΥ, η απολιγνιτοποίηση, το ενεργειακό και η ακρίβεια. Και λίγο νωρίτερα (22.12.2021) επισήμαινε ότι «εάν είχαμε αντιμετωπίσει το 2021 την πανδημία με τον ίδιο ζήλο της περιόδου Μάρτιος-Σεπτέμβριος 2020, δεν θα μετράγανε σήμερα 20.000 νεκρούς αλλά λιγότερους από 10.000. Πίεσα τους αρμόδιους με συνεχείς τεκμηριωμένες προτάσεις από τον Σεπτέμβριο του 2020. Χωρίς αποτέλεσμα».
Εκεί ακριβώς ξεκινά, λοιπόν, και η πρώτη ρηγμάτωση μεταξύ των πλευρών Κύρτσου και Μητσοτάκη. Τον Σεπτέμβριο του 2020. Τότε ο ευρωβουλευτής και άλλοτε διευθυντής του «Ελεύθερου Τύπου», αλλά και βασικός σύμβουλος την περίοδο 1991-1993 του τότε πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, διατύπωσε μια κριτική για την κατάσταση στις συγκοινωνίες σε σχέση με το ζήτημα της πανδημίας και σχετικές προτάσεις για τη βελτίωση της κατάστασης αυτής.
Τότε είχε ακόμα καλή σχέση με τον Κυρ. Μητσοτάκη και εμφανιζόταν να θεωρεί ότι η κριτική και οι προτάσεις του θα λειτουργήσουν βοηθητικά για την κυβέρνηση. Ομως όχι μόνο οι προτάσεις του δεν εισακούστηκαν στην κυβέρνηση, αλλά η στάση του μεγάρου Μαξίμου απέναντι στον ευρωβουλευτή άρχισε να γίνεται εχθρική.
Διάσταση απόψεων
«Από τον Σεπτέμβριο του 2020 έχω γίνει αρκετά δυσάρεστος επιχειρηματολογώντας υπέρ καλύτερων αστικών συγκοινωνιών και ταξί, πρόσθετων μέτρων αντί για σταδιακή χαλάρωση και την κάλυψη τεράστιων κενών στην καταγραφή και την ιχνηλάτηση των κρουσμάτων. Δυστυχώς οι προτάσεις μου δεν επηρέασαν την κυβερνητική ηγεσία», θα δηλώσει (6.11.2021, ieidiseis) ο ίδιος ο κ. Κύρτσος, ο οποίος από τον Νοέμβριο του 2020 άρχισε να πυκνώνει την εσωκομματική κριτική του, από τον καταλογισμό ευθυνών στην κυβέρνηση για τους χειρισμούς της στη Θεσσαλονίκη σε σχέση με την πανδημία, μέχρι την ανάλυση της πλήρους αντίθεσής του με την ελληνική και ευρωπαϊκή πολιτική του ακορντεόν –δηλαδή του αέναου χαλαρού λοκντάουν που ανοιγόκλεινε διαρκώς– καθώς επίσης και τις διαφωνίες του με χειρισμούς της κυβέρνησης γενικότερα στο μέτωπο της υγειονομικής κρίσης, αλλά και σε άλλα ζητήματα της επικαιρότητας, όπως λ.χ. το πολυπληθές κυβερνητικό σχήμα ή οι προσλήψεις αστυνομικών στα ΑΕΙ.
Και κάπως έτσι, μέχρι τα τέλη Απριλίου του 2021 οι πλευρές Κύρτσου και Μητσοτάκη είχαν φτάσει σε πλήρη διάσταση απόψεων και η στάση του μεγάρου Μαξίμου απέναντι στον ευρωβουλευτή της Ν.Δ. είχε γίνει πλέον απολύτως εχθρική. Προφανώς, μετά απ’ όλα αυτά, ο Γ. Κύρτσος σκέφτεται το ενδεχόμενο να μην του δοθεί από τον πρωθυπουργό η ευκαιρία να επανεκλεγεί, αλλά με δεδομένο ότι βρίσκεται πια, στα 70 του χρόνια, στο τέλος μιας, αν μη τι άλλο, ταραχώδους πορείας, διεκδικεί το να μπορεί να διατυπώνει ανοιχτά την άποψή του και αυτό διεκδίκησε να κάνει όλον αυτόν τον καιρό και για το μείζον ζήτημα της πανδημίας.
Σε αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, πολιτικά σχέδια δεν φαίνεται να έχει, ενώ από την πλευρά του διαψεύδονται κατηγορηματικά τα σενάρια που διακινούνται από μερίδα του φιλοκυβερνητικού Τύπου και τα οποία τον στέλνουν στην ακροδεξιά Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου. Αλλωστε ο ίδιος σε συνέντευξή του στην «Εφ.Συν.», στις 20.2.2021, χαρακτήριζε «μεγάλο πολιτικό λάθος» του την κάθοδό του στις εκλογές του 2012 με τον ακροδεξιό ΛΑΟΣ του –παλιού πρωτοπαλίκαρου, όπως και ο ίδιος, του Κων. Μητσοτάκη– Γιώργου Καρατζαφέρη. Το «μεγάλο λάθος» του αυτό ο κ. Κύρτσος, στην ίδια συνέντευξη, το είχε αποδώσει στους τότε χειρισμούς του Αντ. Σαμαρά, δηλώνοντας ότι «προετοίμαζα την κάθοδό μου με τη Ν.Δ. στην πρώτη περιφέρεια της Αθήνας, αλλά τελικά προτιμήθηκε ο Ανδρέας Ψυχάρης, γιος του εκδότη Σταύρου Ψυχάρη».
Σήμερα οι σχέσεις του Γ. Κύρτσου με τον Κυρ. Μητσοτάκη βρίσκονται, λοιπόν, σε πορεία σύγκρουσης και δεν διαφαίνεται κάποια προοπτική συμβιβασμού από τη μία ή την άλλη πλευρά. Και επειδή ο κ. Κύρτσος δεν εμφανίζεται διατεθειμένος να κλειστεί στο σπίτι του, φαίνεται ότι θα συνεχίσει να διατυπώνει ανοιχτά τις απόψεις του, ακόμα και αν ο πρωθυπουργός επιλέξει να τον διαγράψει.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ