Του Νίκου Λακόπουλου
Με την ίδια την Μέρκελ να λέει πως στη συνεδρίαση του Eurogroup την Πέμπτη «θα καταφέρουμε να κάνουμε με την Ελλάδα το τελευταίο βήμα στο πρόγραμμα» η Ελλάδα βγαίνει από μια εποχή που την έβαλε στον οικονομικό γύψο. Προφανώς με ενισχυμένη εποπτεία, αλλά και ελάφρυνση του χρέους, προφανώς με την άνεση να χαράξει τη δική της πολιτική -αυτό που δεν θέλουν όσοι κραυγάζουν πως μπαίνει -τι μανία κι αυτή- σε τέταρτο μνημόνιο.
Αν και όλο το σύμπαν -μαζί με την Ευρώπη- …συνωμοτεί εναντίον του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, επιμένει πως τα περί εξόδου είναι παραμύθια κι επειδή φοβάται πως δεν είναι σπεύδει στη Μακεδονία να στήσει ένα ακόμα μπλόκο στην κυβέρνηση που έκανε μια “κακή συμφωνία”- αποφεύγοντας άλλους χαρακτηρισμούς -σαν κι αυτούς που ακούγονται από στελέχη του και πολλές φορές αποτελούν αντικομμουνισμό.
Ένας προσεκτικός παρατηρητής των δηλώσεων Μητσοτάκη βλέπει πίσω από τις γραμμές πως “ο κ. Τσίπρας συμφώνησε με τον κ. Ζάεφ να υπογράψει μια διακρατική συμφωνία για την επίλυση της εκκρεμότητας με την γείτονα χώρα” -αλλά το έκανε χωρίς νάχει νομιμοποίηση, “το έκανε, αφού περιφρόνησε τον Ελληνικό λαό και τις ευαισθησίες του. Και αφού αγνόησε προκλητικά σύσσωμη την αντιπολίτευση και τη Βουλή”.
Η αλήθεια είναι πως όταν ο υπουργός Εξωτερικών επιχείρησε να τον ενημερώσει εκείνος αρνήθηκε κι έστειλε τον εκπρόσωπό του, όπως είχε στείλει τον κ. Κικίλια για ενημέρωση- για τα ελληνοτουρκικά- αρνούμενος ενημέρωση από τον Πάνο Καμμένο. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης με την αντιπολίτευση «όχι σε όλα» επιχείρησε να μετατρέψει το Μακεδονικό σε πρόβλημα για τον Αλέξη Τσίπρα και όχημα για να σπάσει τη συνοχή της κυβέρνησης και να πάει σε εκλογές -πιστεύοντας θα τις κερδίσει. Έπεσε ο ίδιος μέσα στην παγίδα που πίστευε ότι έχει στήσει.Στο μεταξύ ο δημοσιογράφος της FAZ Michael Martens απαντά στην εκπρόσωπο τύπου της Ν.Δ. Μαρία Σπυράκη πως «οι πηγές μου ποτέ μου είπαν ότι η ΝΔ θα ψηφίσει για την επικύρωση της συμφωνίας με τη Fyrom. Φυσικά η ΝΔ θα είναι εναντίον του. Αυτό που έγραψα ήταν: “Μου είπαν ότι ο Μητσοτάκης διαβεβαίωσε τους συνομιλητές του ότι δεν θα ήταν αντίθετος με τη συμφωνία”.
Τελικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι πως δεν θέλει μια επίλυση του ζητήματος- πως όμως;- αλλά να την κάνει ο ίδιος -αργότερα- αφού ο Αλέξης Τσίπρας -δεν διαθέτει “νομιμοποίηση”. Θάλεγε κανείς καχύποπτος πώς το πρόβλημα δεν είναι τι θα γίνει με το “Σκοπιανό”, αλλά πώς θα πέσει ο Τσίπρας.Η ανακοίνωση από τον Ευκλείδη Τσακαλώτο πως η κυβέρνηση έχει προγραμματίσει μείωση φόρων -που θα αφορά στοχευμένα τους απασχολούμενους αλλά και άλλα κοινωνικά στρώματα- έχει προκαλέσει νέα προβλήματα στην “γραμμή” του Μητσοτάκη – που έσπευσε -αν και δεν είναι …λαϊκιστής- να προαναγγείλει …διαγραφές χρεών- μαζί με τις 600. 000 θέσεις εργασίας.
Όσοι φοβούνται την “καθαρή έξοδο” φοβούνται πως η κυβέρνηση θα προχωρήσει σε κύμα παροχών για να πάρει τις εκλογές -αν και ο Γιώργος Χουλιαράκης είναι ο πρώτος που είπε πως μετά το τέλος του μνημονίου είναι ορατός ο κίνδυνος «να ξανακυλήσουμε στις παλιές μας συνήθειες», ο κίνδυνος «ενός νέου δημοσιονομικού παραστρατήματος, ιδιαίτερα καθώς το 2019 είναι εκλογικό έτος».
Υπάρχει, λοιπόν, κι ένα ενδεχόμενο που φοβάται ο Μητσοτάκης. Με την ανάκτηση των πολιτικών αποφάσεων εκ μέρους της κυβέρνησης και την αμέριστη διεθνή υποστήριξη να συμβεί αυτό που συνέβη και με το Μακεδονικό. Ο Αλέξης Τσίπρας να τα καταφέρει να αλλάξει την ροή των πραγμάτων και στην Οικονομία- να πραγματοποιήσει αυτό που υπόσχεται ο Μητσοτάκης.
Προς το παρόν ο αξιόπιστος στην Ευρώπη είναι ο Αλέξης Τσίπρας- κι ο αναξιόπιστος ακόμα και στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα είναι ο Μητσοτάκης- που ακόμα ηχούν στ΄αυτιά του οι πρόσφατες δηλώσεις Τουσκ- αφού μίλησε στα …μακεδονικά: «Χάρη σε εσάς το αδύνατο γίνεται δυνατό» είπε στους Τσίπρα – Ζάεφ.
Υπάρχει ένα ενδεχόμενο: η Ελλάδα να βγει στις αγορές -με τη στήριξη των εταίρων της και με την αυστηρή ή χαλαρή εποπτεία ή επιτήρηση. Η Ελλάδα να μην κυλήσει στις “παλιές της συνήθειες” που εν προκειμένω εκπροσωπεί ο Μητσοτάκης κι όχι ο Τσίπρας -που από την στροφή του στο Δημοψήφισμα ως τη συμφωνία για το Μακεδονικό δείχνει πως δεν αγνοεί, αλλά αναλαμβάνει το πολιτικό κόστος.
Καθώς ο Κυριάκος -ο “Καλύτερος”- θα τρέχει αυτές τις μέρες από χωρίου εις χωρίον της Μακεδονίας -να λέει ως η συμφωνία ήτανε “κακή”, αν μπορεί ας προτείνει μια “καλή συμφωνία”. Κι ας σκεφτεί το ενδεχόμενο -μπροστά στον ακροδεξιό του καθρέφτη- πως μπορεί, τελικά, να μην είναι αυτός ο …Καλύτερος.
Η συζήτηση στη Βουλή γύρισε για το Μακεδονικό γύρισε την Ελλάδα πολλά χρόνια πίσω, στην εποχή των Βαλκανικών Πολέμων, στο 1946 ή στο 1959 όταν ο Κων/νος Καραμανλής υπέγραφε έγγραφα με το όνομα Μακεδονία- για την γείτονα χώρα.
Αποκάλυψε πως μπορεί νάχουμε δυο απόψεις για ένα εθνικό θέμα: άλλοι βλέπουν το παρελθόν- με μια σκέψη βαλκάνια. Κι άλλοι -με μια πολιτική βαλκανική- βλέπουν το μέλλον δυο χώρες φιλικές στην Ευρωπαϊκή Ένωση- με κοινό νόμισμα, φιλειρηνικές.
Κανείς δεν πίστευε ότι οι Τσίπρας- Ζάεφ θα μπορούσαν να βρουν μια λύση -προφανώς συμβιβαστική. Μέσα σε μια μέρα ο Αλέξης Τσίπρας μετατράπηκε σε εθνικό ηγέτη που παίρνει αποφάσεις και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο “ανανεωτής” -μεταρρυθμιστής- σε πολιτευτή του Λαϊκού Κόμματος την εποχή του “συμμοριτοπολέμου”.
Για την ιστορία, πάντως, δεν υπάρχει ηγέτης που να συγκρούστηκε με τη βάση του για ένα απλό λόγο: Ο ηγέτης οδηγεί, δεν ακολουθεί τα συλλαλητήρια. Αν χρειαστεί, δεν προσαρμόζει τις απόψεις του στις δημοσκοπήσεις. Ο ηγέτης συγκρούεται, κάνει ρήξεις, τομές και εκφράζει πάντα, όχι το παρελθόν, αλλά το μέλλον.
Πάντα ο Λαός ακολουθεί τον Ηγέτη κι όχι ο ηγέτης τον Λαό. Πιθανόν με μια μικρή ή μεγάλη διαφορά χρόνου -που τελικά κρίνει αν κάποιος είναι ηγέτης ή περαστικός πρόεδρος, αρχηγός κόμματος, βέβαιος ή αβέβαιος “επόμενος” πρωθυπουργός.
Πολλοί ηγέτες στην Ελλάδα -αν όχι όλοι οι μεγάλοι ηγέτες από τον Βενιζέλο ως τον Καραμανλή- βρέθηκαν κάποια στιγμή στην εξορία ή την αυτοεξορία- ηττήθηκαν στις εκλογές, βρέθηκαν απέναντι στα συλλαλητήρια. Γιατί τελικά τον ηγέτη τον κρίνει ο Χρόνος και η Ιστορία κι όχι οι δημοσκοπήσεις. Αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα σε ένα πλασιέ “ιδεών” κι έναν αληθινό ηγέτη.
Υ.Γ. Με βάση όλες τις γραμματικές του κόσμου ο Βορειοαμερικανός είναι και Αμερικανός, όπως και ο Βορειομακεδόνας είναι Μακεδόνας. Υπάρχει μόνο μια λύση αν η “σύνθετη ονομασία” δεν περιλαμβάνει τη λέξη Μακεδονία για την γείτονα χώρα. Δεν το πρότεινε η Ντόρα Μπακογιάννη, αλλά το είπε: “Είναι έγκλημα όλος ο κόσμος να λέει τα Σκόπια “Μακεδονία” και εμείς να τους λέμε “Φούφουτους”.
