Το συννεφάκι!

Toυ Ιωάννη Δαμίγου

Σε αντίθεση με το τεχνητό κλίμα ευφορίας που προσπαθεί να παρουσιασθεί στον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, η πραγματικότητα μάλλον είναι διαφορετική. Ενδεικτική είναι η πολύ αργή και προβληματική “ανάκαμψη” που αποκομίζει η αξιωματική αντιπολίτευση, σε αναντιστοιχία με την κλιμακούμενη φθορά της κυβέρνησης, που και εδώ λογικά θα έπρεπε να είναι μεγαλύτερη και ταχύτερη.

Το μεγάλο πρόβλημα που συνεχίζει να ακολουθεί σαν βαριά σκιά την αξιωματική αντιπολίτευση, είναι αυτό της αναξιοπιστίας, πέρα από την προπαγανδιστική διόγκωση που κατάλληλα καταφέρνει η κυβέρνηση να υπενθυμίζει, με άμεσο αποδέκτη τον παθόντα λαό. Κάποιες καμπάνες ήδη ήχησαν.

Η αδικαιολόγητη αδράνεια δράσεων, σε συνδυασμό με την απολογητική εικόνα των αντιπροσώπων στα τηλεοπτικά κανάλια, η αποφυγή σοβαρής ειδικής και όχι αόριστης γενικής αυτοκριτικής, του όλοι φταίμε αλλά κανείς συγκεκριμένα, καταδεικνύει την επιφύλαξη των πάλαι ποτέ ψηφοφόρων της. Και η βολική δικαιολογία της πανδημίας καταρρίπτεται από τον στόχο του νικηφόρου αγώνα των παιδιών με τα κόκκινα μηχανάκια. Όπως και η αστεία πάλι δικαιολογία για τον “απαγορευτικό” καιρό για διαμαρτυρία, που όμως μέχρι εχθές δεχόμαστε να παγώνουμε στο ίδιο μας το σπίτι!

Η παγιωμένη εικόνα των ίδιων προσώπων, με την ίδια ρητορική, σε εφιαλτική σχεδόν επανάληψη, να επιμένουν πως έκαναν ό, τι μπορούσαν, δεν πείθει. Και δεν μιλώ για αυτά τα πρόσωπα που χαρακτηρίζονται “βαρίδια” που αγωνίζονται όμως, διαφωνώντας ή συμφωνώντας κανείς, γιατί αυτά δεν με ενοχλούν όσο με ενοχλούν και με προκαλούν οι “παράγοντες” και οι “παραγοντίσκοι” που χαρακτηρίζω, αδίστακτα  φιλόδοξους και που πλασάρονται ήδη κατά και μετά τις εκλογές συνέδρων, για θέσεις και θεσούλες, στην πιθανή νέα κυβέρνηση. Αυτοί οι χειρότεροι όλων, που προσδένουν στα πόδια των αδαών αλυσίδα με σιδερένια μπάλα!

Οπλισμένοι (από ποιον άραγε;) με απίστευτο θράσος και περισσή ωμότητα! Είναι αυτοί οι αναπόφευκτοι (;) προβληματικοί που θα μεταφέρουν την παλαιά ίωση, που κουβαλούν στον “οργανισμό” τους ως ξενιστές, στο νέο κόμμα που σαν νέο ¨αρπάζει” τα μικρόβια μη έχοντας αποκτήσει ακόμα ικανό ανοσοποιητικό οργανισμό (δικλείδες ασφαλείας); Είναι οι ίδιοι που έκαναν καριέρα “παράγοντα” και συρρίκνωσαν επιτυχώς το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και τώρα σαλτάρουν σαν τα ποντίκια στο άλλο πλεούμενο. 

Με αυτά και αυτά τα χαρακτηριστικά, απομακρύνεται η πραγμάτωση δεύτερης φοράς αριστερά, γιατί οι απ’ έξω πολίτες βλέπουν, παρατηρούν αλλά γνωρίζουν. Και αναγνωρίζουν τους γείτονες παράγοντες και το ιστορικό τους στην πόλη, καθότι είμαστε λίγοι και γνωριζόμαστε. Όλο και σε κάποιο ψηφοδέλτιο υπήρχε ένα γνωστό επαναλαμβανόμενο όνομα (παράγοντα), εξίσου γνωστοί και οι μεταφερόμενοι “ακόλουθοι” υποσχέσεων!

Παλιά και αξέχαστη τέχνη!Το συννεφάκι δεν συγκρατεί αρκετό βάρος και μπορεί να τσακιστεί πέφτοντας από σχετικό ύψος, αρκετός κόσμος! Αρκεί να μη πέσει στα κεφάλια μας! Αρκετά μας έχουν πέσει τελευταία, δεν αντέχουμε άλλα.Θα πρέπει ο πρόεδρος να τους προσγειώσει πάραυτα, στην πραγματικότητα που ο ίδιος γνωρίζει. Ίσως θα πρέπει (και θα αναγκασθεί) να καθαρίσει λίγο την σκόνη που έχει σηκωθεί και την θολούρα στο κατάστρωμα του σκάφους, ποιος στα πανιά, ποιος στα σχοινιά και ποιος στο τιμόνι, με όλο αυτό το βρακωμένο ασκέρι.

Πριν είναι πολύ αργά και αναγκασθούμε να αγναντεύουμε άλλο πλοίο στον ορίζοντα προς επιβίβαση για άλλους τόπους, σαν  πραγματικοί πολιτικοί … πρόσφυγες! Και μάλιστα ολίγον μελαχρινοί….. Γι’ αυτό ανησυχώ καπετάνιο μου.