Το σχέδιο Μητσοτάκη για ευθανασία των “άρρωστων” επιχειρήσεων και η “μεταπολεμική” Ελλάδα

Του Νίκου Λακόπουλου

Με τον Άδωνι Γεωργιάδη να δηλώνει “πόσο θα φάνε πια- θα γίνουν τρακόσια κιλά” και την βεβαιότητα πως 400 ευρώ είναι πολλά για να ζήσει κανείς σε καραντίνα η κυβέρνηση αποκαλύπτει τα σχέδια της για την οικονομία.

Δεν θα χρησιμοποιήσει τα όπλα της για να κάνει τους εργαζόμενους “τρακόσια κιλά”, θα αφήσει τα νοικοκυριά να βυθιστούν στα χρέη, τις ετοιμόρροπες και τις αδύναμες επιχειρήσεις να κλείσουν.

Την ανεργία να περικόψει τους μισθούς και τις απαιτήσεις των εργαζόμενων και την πείνα όσων δεν έχουν ήδη χρήματα στη καραντίνα- όπως δηλώνει το 24%- να εμφανίσουν τον “Μωυσή” -όπως εμφανίζουν τα φιλικά του μέσα τον Μητσοτάκη- να προβάλλει ως σωτήρας πάνω από τα ερείπια μιας οικονομίας -που φαίνεται πως οδηγείται σε ύφεση πάνω από 10%.

Η λογική λέει πως πρέπει να παρθούν άμεσα μέτρα για την οικονομία, αλλά η κυβέρνηση -πάλι δια του Γεωργιάδη- θα αφήσει την καταστροφή να ολοκληρωθεί και θα εμφανισθεί με ένα “σοκ ρευστότητας” να ανοικοδομήσει την χώρα πραγματοποιώντας το όραμα για “εξυγίανση” της οικονομίας, νέες επιχειρήσεις με τη βούλα και τα δάνεια του Μητσοτάκη και φτηνή εργασία- μάλλον όχι για όλους.

Ένας εργαζόμενος δεν θα δεχθεί εύκολα μείωση της αμοιβής του, αλλά ένας απολυμένος, ένας άνεργος θα δεχθεί με ευγνωμοσύνη να δουλέψει με τα μισά λεφτά.

Από την ανάπτυξη του …4% και τις “δουλειές για όλους” η κυβέρνηση θα είναι ευχαριστημένη με μια μικρή ύφεση και μισές δουλειές έστω για τους μισούς, αφού στο εφιαλτικό σενάριο μιας νέας πτώχευσης ο Μητσοτάκης- Μυωσής θα είναι αυτός που μας έσωσε εκτός από τον ιό και από την πείνα.

Κυρίως όμως ο Κυριάκος Μητσοτάκης -με τα λεφτά που άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης συν τις αγορές και ίσως ένα νέο, αλλά …ευλογημένο μνημόνιο δεν θα καταφέρει ακριβώς να ξαναστήσει την μεσαία τάξη στα πόδια της -ο βασικός λόγος για τον οποίο εξελέγη.

Θα δημιουργήσει τη νέα “δική του μεσαία τάξη”, μαζί με νέα τζάκια σε μια πιο “υγιή¨οικονομία- αφού θα έχει εφαρμόσει πρόγραμμα ευθανασίας για τις “άρρωστες” επιχειρήσεις και ένα σοκ στην οικονομία που θα διαδεχθεί το σωτήριο “σοκ ρευστότητας” στην αγορά -που υπόσχεται ο Γεωργιάδης.

Προφανώς μια κυβέρνηση που είχε πάρει έγκαιρα μέτρα για τον κορονοϊό δεν θάχε την αναγνώριση που θα έχει το γεγονός ότι “έσωσε ζωές” -αντί να “μαζεύει φόρους”. Και η διοχέτευση χρημάτων τώρα στην αγορά δεν θα επιτρέψει το σχέδιο της ανοικοδόμησης της Ελλάδας -που πρέπει πρώτα να καταστραφεί, να σταυρωθεί.

Γιατί δεν υπάρχει Ανάσταση, χωρίς Σταύρωση. Ούτε ρόλος Σωτήρα σε μια οικονομία που θα κατάφερνε να σωθεί -όπως λέει και όπως ζητά ο απορημένος και απονήρευτος Τσακαλώτος. Το ερώτημα είναι όμως ποιο είναι το θέμα και ποιος είναι ο στόχος, αφού η κυβέρνηση έδωσε την απάντηση και ψάχνει το ερώτημα.

Η αστραπιαία αντίδραση των κυβερνητικών στελεχών στην εξάπλωση της επιδημίας όπου με πανηγυρικό τρόπο κάθε μέρα αναγγέλλονται οι νεκροί αποκρύπτει το γεγονός ότι η κυβέρνηση μέχρι τις 24 Φεβρουαρίου έλεγε πως θα την αντιμετωπίσει σαν γρίπη και πως “η χώρα είναι θωρακισμένη”.

Φαίνεται πως όλα γίνονται μετά, το εθνικό σύστημα υγείας τρέχει πίσω από τα γεγονότα και η κυβέρνηση θα ανακοινώσει στο τέλος του δρόμου με …χαρά έναν αριθμό νεκρών. Όποιος και αν είναι αυτός, οι νεκροί θα είναι λιγότεροι από όσους… αναμένονταν! Αποκρύπτοντας τις ¨παράλληλες απώλειες” του πολέμου, τους νεκρούς που θα έχουν πεθάνει όχι από τον κορονοϊό, αλλά από τα μέτρα για τον κορονοϊό.

Όπως πάντα θα λατρέψουμε λάθος ήρωες, η νίκη έχει αναγγελθεί πριν την μάχη και γνωρίζουμε από τώρα τους νικητές. Μόνο που ο πόλεμος δεν αφορά πια την επιδημία, αλλά την οικονομία όπου ο Σταϊκούρας πρέπει να αναδειχθεί σε …Τσιόδρα -αν και μάλλον δεν θα αναγγέλλει μελλοδραματικά πόσες επιχειρήσεις κλείσαν σήμερα και πόσες εξήλθαν από την εντατική.

Τα φέρετρα των επιχειρήσεων δεν θα τα δούμε ποτέ, κρυμμένα πίσω από τις κορδέλες της ανοικοδόμησης και τις επικοινωνιακές καμπάνιες που θα μετατρέπουν το μακάβριο θάνατο των εμποράκων -που οι επιχειρήσεις τους είχαν υποκείμενα νοσήματα- στο θρίαμβο της επιτυχίας της κυβέρνησης -που θα διοχετεύσει τον πακτωλό χρημάτων με στόχο να επανεκλεγεί.

Αδίστακτοι λογογράφοι ετοιμάζουν ήδη τους λόγους του “Μωυσή” για μια εκβιασμένη δημοφιλία καθώς μέσα -προφανώς καλοπληρωμένα- μας δείχνουν πόσο …σέξυ είναι ο Χαρδαλιάς ή γράφουν πως”ο Κυριάκος καλείται ως νέος Μωυσής να βρει λύσεις εκεί που οι άλλοι βρίσκουν αδιέξοδα και να οδηγήσει έτσι έναν τυραννισμένο λαό στην γη της επαγγελίας. Έναν λαό όμως που είναι πλέον έτοιμος για την «Έξοδο».

Το ψέμα και η αλήθεια μπερδεύονται καθώς ο Τσίπρας κάνει αναρτήσει με την γάτα του, την Κάρμεν. Ο απολογισμός θα είναι τραγικός και θα μετρήσουν όσοι “δεν πέθαναν” καθώς με τόσα χαμόγελα ευτυχίας ο Πρωθυπουργός αναγγέλλει θανάτους και ο φόβος αντικαθιστά ένα πολιτικό πρόγραμμα “ευτυχίας” που κανείς δεν θυμάται πλέον.

Το μόνο θετικό σ΄αυτή την ιστορία όπου μια επιδημία χρησιμοποιείται για να αποκρύψει μια κυβερνητική αποτυχία και ο φόβος του θανάτου τοκίζεται πολιτικά με αδίστακτο τρόπο είναι πως αυτός ο “πόλεμος” κάποτε θα τελειώσει.

Κι όπως πάντα στις μεταπολεμικές εποχές δεν έχουν πολύ μέλλον όσοι ενεπλάκησαν σ΄αυτό. Θάρθουν νέες γενιές να τραβήξουν την μάσκα από τα πρόσωπα των “σωτήρων” και να θέσουν ξανά το πρόβλημα, που δεν είναι ο ιός.

Αν ο Τσίπρας ήλθε για να αντιμετωπίσει την κατάρρευση του πολιτικού συστήματος πριν από αυτόν κι ο Μητσοτάκης την δική του αποτυχία το ερώτημα είναι ποιο θα είναι το επόμενο επεισόδιο στο θρίλερ που ζούμε -που μάλλον δεν οφείλεται στον κορονοϊό.

Η κυβέρνηση πρώτα δρα και μετά σκέφτεται, ακολουθώντας τα γεγονότα -κυρίως με στόχο την δημοφιλία του ηγέτη της και τις εκλογές. Ο Μητσοτάκης φορά μάσκα, ο Τσιόδρας …όχι. Στις 10 Μαΐου θα μάθουμε πότε θα ξαναρχίσει η κυκλοφορία, αν θα ανοίξουν τα σχολεία, ίσως κι αν τελικά πρέπει να φοράμε ή όχι μάσκα και γάντια.

Ίσως και γιατί εξελέγη αυτή η κυβέρνηση -με τόσο …σέξι προσωπικότητες- κι αν βγήκε για να καταστρέψει μια οικονομία για να μας σώσει από μια επιδημία. Μάλλον τότε ο πάντα χαμογελαστός Μητσοτάκης θα πρέπει να μας πει περισσότερα από το να πλένουμε σχολαστικά τα χέρια μας με σαπούνι.