Το σώου στο Κερατσίνι

Του Τάκη Ψαρίδη

Αν ένας πρωθυπουργός θέλει πραγματικά να βοηθήσει τους φτωχούς και άπορους φτιάχνει κατάλληλους νόμους και θεσμούς που τουλάχιστον περιορίζουν την κοινωνική ανισότητα. Δεν παρουσιάζεται σκηνοθετημένος από τους επικοινωνιολόγους σε ταβέρνες στο Κερατσίνι που μοιράζουν φαγητό στους άπορους.

Ένας πρωθυπουργός που δηλώνει ότι «η ανισότητα είναι στην ανθρώπινη φύση» και εκμεταλλεύεται ακόμα και την πανδημία ικανοποιώντας την νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία του, το μόνο που δεν διαθέτει είναι συμπόνια και ενσυναίσθηση για τους ανθρώπους.

Δεν είναι το ίδιο να μοιράζει φαγητό στους άπορους μια κοινωνική οργάνωση που συγκροτήθηκε για να καλύψει τις κοινωνικές ανισότητες, με το να μοιράζει ένας πρωθυπουργός που ευθύνεται πολιτικά για την κατάσταση τους. Η δράση της οργάνωσης λέγεται αλληλεγγύη, ενώ του πρωθυπουργού κοροϊδία που ξεπερνάει κάθε όριο θράσους.   

Το σώου στο Κερατσίνι από έναν «ανέμελο» πρωθυπουργό που, όχι μόνο ευθύνεται πολιτικά, αλλά και συμπεριφέρεται βασιλικά, έχει τόση σχέση με την αλληλεγγύη, όση και το παντεσπάνι της Αντουανέτας. Ακόμα και μπαγλαμαδάκι να τον βάλουν οι επικοινωνιολόγοι του να παίξει στο δρόμο, Μητσοτάκης θα παραμείνει και λαϊκός ηγέτης δεν γίνεται.

Αυτό λοιπόν που στην πραγματικότητα λέει ένας ανάλγητος κοινωνικά πρωθυπουργός στους άπορους που τους μοιράζει φαγητό, είναι ότι προτιμά να παραμένουν άποροι, διότι αν δεν ήταν, τότε πώς αυτός θα τους μοίραζε φαγητό ώστε να επιδείξει ένα προφίλ «λαϊκού» και «φιλάνθρωπου» ηγέτη και να εξαπατήσει την «κοινή γνώμη» των καναλιών που τον ψηφίζει;