Toυ Νίκου Λακόπουλου
Με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις να δείχνουν τα δύο μεγαλύτερα κόμματα να έχουν ποσοστά ανάλογα με αυτά που είχαν πριν τις εκλογές του 2019 οι εκλογές που έρχονται θέτουν ένα ερώτημα:
Θα κριθεί πάλι ο ΣΥΡΙΖΑ -όπως θέλει η Νέα Δημοκρατία- ή θα κριθεί αυτή τη φορά ο Μητσοτάκης μετά από τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης;
O Kυριάκος Μητσοτάκης ένας αουτσάιντερ στην κούρσα για τις εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας κατάφερε τελικά με ένα τρόπο που δεν έχει διευκρινιστεί ποτέ να γίνει αρχηγός του κόμματος και πρωθυπουργός ως “αντι- Τσίπρας”.
Είναι ένα χαρτί που θέλει να παίξει ξανά θέτοντας το δίλημμα “Μητσοτάκης ή Τσίπρας” -αξιοποιώντας τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν σταθερά πως ο σημερινός πρωθυπουργός είναι “καταλληλότερος” από τον αντίπαλό του.
Φαίνεται πως αυτά τα τέσσερα χρόνια η κυβέρνηση τα πήγε καλά και θα χαθούν όλα αν ξανάρθει ο Τσίπρας -μαζί με τον Βαρουφάκη- που “έβαλε τη χώρα στα μνημόνια”, χρηματοδοτείται από… την Βενεζουέλα και τον προτιμούν ο Πούτιν και ο Ερντογάν.
Επιπλέον -για την κυβερνητική προπαγάνδα- ο Καλογρίτσας δεν χρηματοδοτούνταν από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά εκείνος του έστελνε λεφτά σε μαύρες σακούλες -όπως κατέθεσε μάρτυρας. Τε΄λικά στην Βουλή -από τον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη- οι σακούλες έγιναν…. βαλίτσες σαν τα π΄άμπερς που ΄δήθεν κατέβαινε με τις πυτζ΄άμες και έπαιρνε ο Ανδρέας Παπανδρέου -πάλι όπως κατέθεσε επώνυμος μάρτυρας.
Τις επόμενες μέρες η προπαγάνδα αυτή θα διανθιστεί με “αποκαλύψεις’ για να πληγεί η εικόνα του Αλέξη Τσίπρα που ανάλογες με αυτές που έγιναν πριν τις τελευταίες εκλογές για τον πατέρα του που δήθεν συνεργαζόταν με τη Χούντα ή φωτό που έδειχναν τον τότε πρωθυπουργό σε κότερο με… πούρο.
Οι υποκλοπές και το κράτος δικαίου
Οι αποκαλύψεις για τις υποκλοπές -ακόμα και υπουργών και συνεργατών του- θα αρκούσαν σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα να οδηγήσουν σε παραίτηση τον πρωθυπουργό. Στην Ελλάδα ο πρωθυπουργός μπορεί να παρακολουθεί όποιον θέλει, αρκεί να… μην το ξέρει.
Στην Ελλάδα ένας πρωθυπουργός μπορεί να θέτει τον ανιψιό του υπεύθυνο για την ΕΥΠ -που ελέγχει, αλλά όταν έρχεται η ώρα της πολιτικής ευθύνης τον παραιτεί και αναθέτει σε αυτόν την ευθύνη: ο ύποπτος αυτοαθωώνεται, ο πρωθυπουργός είναι ανεύθυνος και ο κατηγορούμενος γίνεται ο δικαστής που αποδίδει δικαιοσύνη.
Υπάρχουν δύο παράγοντες για να οδηγηθεί στην παραίτηση και την Δικαιοσύνη ένας πρωθυπουργός που κατηγορείται ότι οργάνωσε ένα παρακράτος, καταπάτησε το Σύνταγμα και έβαλε στο “γύψο” την Βουλή οργανώνοντας κατά την πιο επιεική έκφραση ένα “αυταρχικό κράτος”.
Ο ένας είναι τα μέσα ενημέρωσης και ο άλλος η Δικαιοσύνη, αλλά ούτε το ένα, ούτε το άλλο λειτουργούν σε μια χώρα που κυβερνάει μια οικογένεια την Ελλάδα.
Η κυβέρνηση αυτή λειτουργεί ως επιχείρηση, οι υποκλοπές αφορούν τελικά τους εξοπλισμούς και μέσα από την “μεταρρυθμιση” ο πλούτος περνάει στα χέρια μιας ελίτ που έκανε πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη αφού τον έκανε από το πουθενά αρχηγό κόμματος με αδιαφανείς διαδικασίες.
Μέσα σε αυτό το κλίμα η πολιτική γίνεται υπόθεση παρασκηνίου όπου το τι θα ψηφίσουν οι πολίτες στις εκλογές είναι απλώς μία παράμετρος για να προκύψει μια κυβέρνηση που προετοιμάζεται ήδη στα παρασκήνια από αόρατους χειραγωγούς που βλέπουν στην πολιτική αστάθεια ένα δικό τους ρόλο.
Οι εκλογές θα κρίνουν τελικά πως λειτουργεί το πολίτευμα, τον ρόλο των μέσων ενημέρωσης και της Δικαιοσύνης, αλλά και των κομμ΄άτων που εμφανίζονται εκβιαζόμενα από άλλα κόμματα και επιχειρηματίες.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός μέσα στη Βουλή μίλησε για εκβιασμό του από συμφέροντα και ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ μίλησε για οικονομικά συμφέροντα, εκβιασμούς και “αποστασίες”.
«Η έρευνά μας ήρθε σε σύγκρουση με τα ισχυρά πολιτικά συμφέροντα της χώρας» είπε πει η Ελένη Τουλουπάκη. «Οι εμπλεκόμενοι ένωσαν τις δυνάμεις τους για να σταματήσουν την έρευνα και να τιμωρήσουν εμένα και τους συναδέλφους μου από την εισαγγελία, αλλά και δημοσιογράφους που ερεύνησαν υποδειγματικά την υπόθεση. Στόχος τους είναι να περάσουν το μήνυμα ότι είναι άθικτοι. Εάν επικρατήσουν αυτά τα συμφέροντα, θα σημάνει το τέλος του κράτους δικαίου στην Ελλάδα».
Μετά την αθώωση για την Υπόθεση Siemens ήρθε η παρέμβαση του Αρείου Πάγου για παραγραφή σε μια υπόθεση όπου οι δράστες έχουν ομολογήσει την ενοχή τους, αλλά…. αθωώνονται. Η υπόθεση αυτή συνδυάζεται με την υπόθεση Novartis όπου η εταιρεία έχει παραδεχθεί την ενοχή της, αλλά κανείς δεν τιμωρήθηκε και στην Δικαιοσύνη οδηγήθηκε… η εισαγγελέας που χειρίστηκε την υπόθεση.
Όταν ξεσπά ένα ακόμα σκάνδαλο με τις υποκλοπές η κυβέρνηση με μια αδρανή την δικαιοσύνη τσαλαπατά ανεξάρτητες αρχές, αποκλείει μάρτυρες από την Εξεταστική Επιτροπή και η υπόθεση -αν δεν χάσει τις εκλογές- η Νέα Δημοκρατία θα κλείσει.
Ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα;
Τα δύο σκάνδαλα Siemens και Novartis ενώνουν τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ κι αυτό εξηγεί πολύ καλά τον “διμέτωπο” που είναι μονομέτωπος κατά του ΣΥΡΙΖΑ.
Πρόκειται για δυο κόμματα που κυβερνάνε την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια παίρνοντας δάνεια από τράπεζες των οποίων μετά ορίζουν τις διοικήσεις -που δεν πληρώνουν ποτέ με την υποστήριξη των μέσων ενημέρωσης που καθορίζουν και την σύνθεση της Βουλής -ακόμα και της κυβέρνησης.
Είναι δυο κόμματα θανάσιμα αντίπαλα που ωστόσο συνασπίζονται σε μια κυβέρνηση για το καλό του έθνους και εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ που απειλεί την εξουσία τους.
Αν η συμμαχία αυτή δεν διαρραγεί το μέτωπο θα κυβερνά τη χώρα αιωνίως και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα γίνει ποτέ ξανά κυβέρνηση. Αντίθετα μπορούμε να εικάσουμε από ποια οικογένεια θα προέρχεται ο πρωθυπουργός ακόμα και σε είκοσι χρόνια.
Και να η στρατηγική συμμαχία. Μετά την αποκάλυψη ότι ο αρχηγός είχε τεθεί υπό παρακολούθηση από την ΕΥΠ όταν ήταν ευρωβουλευτής το ΠΑΣΟΚ αλλοιθωρίζει. Τη μια θέλει – αρχηγός του- να οδηγήσει τον Μητσοτάκη στη αντιπολίτευση και την άλλη μέρα θα κάνει προτάσεις στη Νέα Δημοκρατία για… προγραμματική σύγκλιση!
Η χειραγώγηση των εκλογών
Φαίνεται πως στο παρασκήνιο αν ο Μητσοτάκης χάσει τις εκλογές και δεν μπορεί να σχηματίσει μόνος κυβέρνηση ένα κόμμα ή κ΄άποιοι βουλευτές του θα βάλουν πλάτη ή θα βρεθεί μια λύση με άλλο πρόσωπο για πρωθυπουργό που ετοιμάζεται στα παρασκήνια.
Οι εκλογές δηλαδή θα γίνουν δημοκρατικά και ελεύθερα μόνο που κάποιοι με την μέθοδο της χειραγώγησης υποβάλλουν στον λαό τι θα ψηφίσει, αλλά ο πρωθυπουργός -ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα- έχει ήδη βρεθεί με δυο-τρία εναλλακτικ΄α σενάρια.
Τι μένει από αυτές τις ιστορίες; Το κείμενο της Ελένης Τουλουπάκη όταν της ανακοινώθηκε η παραπομπή της σε δικαστήριο -που δεν άργησε όπως στην Υπόθεση Siemens- ως… μέλος εγκληματικής οργάνωσης:
«Στο πλαίσιο της συντεταγμένης και οργανωμένης αυτής προσπάθειας εναντίον μας, καταπατήθηκε κάθε έννοια του κράτους δικαίου και διάκρισης των εξουσιών, μεταξύ άλλων, με ωμές παρεμβάσεις πολιτικών στο ανώτατο επίπεδο, που προεξοφλούσαν το αποτέλεσμα ήδη από την έναρξη διερεύνησης της υπόθεσης και που, δυστυχώς, οι δικαστικές εξελίξεις δείχνουν απλά να τις επικυρώνουν”.
Σε ένα ιστορικό κείμενό της η εισαγγελέας περιγράφει την διαπλοκή πολιτικής και δικαστικής εξουσίας υπό την ομπρέλα επιχειρηματικών συμφερόντων που ένωσαν σε ένα τρίγωνο τις δυνάμεις τους με στόχο το κράτος δικαίου.
Κάποιος οργάνωσε δύο διαρρήξεις στο σπίτι της και το ερώτημα που αφορά τον ρόλο του παρακράτους στην Ελλάδα υπερβαίνει τελικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη και είναι “ποιος κυβερνά τη χώρα;”.
H διαφορά από εκείνες τις εποχές που τέθηκε το ερώτημα είναι πως πλέον δεν χρειάζεται βία και νοθεία στις εκλογές: η πολιτική χειραγώγηση μπορεί να έχει το ίδιο αποτέλεσμα.
