Χωρίς τον Καραμανλή -και τον Σαμαρά- δεν υπάρχει ΝΔ

Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Και αφού δεν υπάρχει ούτε ΠΑΣΟΚ κλείνει ο κύκλος της Μεταπολίτευσης. Οι νέες γενιές μπορούν να μοιράσουν χαρτιά από την αρχή…

Ίσως το πιο ενδιαφέρον συμπέρασμα από το 48ωρο του Κυριάκου Μητσοτάκη κάτω από τον Λευκό Πύργο, δεν αφορά τον ίδιο. Είναι το μήνυμα που έστειλε, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, από το «Βελλίδειο» ο πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής: υποψήφιος βουλευτής με τον Μητσοτάκη επικεφαλής της ΝΔ δεν θα είναι.

Το ίδιο βράδυ είχε τετ α τετ, μετά από πολύ καιρό, με τον Αντώνη Σαμαρά. Από καμιά πλευρά δεν έγινε γνωστό τι είπαν. Το σίγουρο είναι ότι έκαναν ταμείο: το κόμμα του Καραμανλή, στην κορυφή το οποίου βρέθηκαν και οι δυο, δεν υπάρχει πια. Μπήκαν στην πόλη οι εχθροί…

Παιχνίδια της μοίρας: η αναγκαστική- επιλογή του ιδρυτή να εντάξει στις γραμμές του αυτόν που ο ίδιος απέβαλε ως αποσυνάγωγο από το μεταπολιτευτικό σκηνικό, αποδείχθηκε μοιραία.

Η οικογένεια Μητσοτάκη έκανε τρεις απόπειρες να θέσει το κόμμα του υπό τον έλεγχο της και πέτυχαν οι δυο. Τις δυο πρώτες φορές σταμάτησε την ανίερη άλωση ο Σαμαράς: τη μια ανατρέποντας τον «πορθητή» και η άλλη ρίχνοντας στο καναβάτσο την διάδοχο-κόρη του.

Την τρίτη φορά έγινε ο Σαμαράς ο Δούρειος Ίππος για την ολοσχερή κατάληψη της ΝΔ , από τον μόνο που δεν περίμεναν: τον υιό του πατρός. Με την επιδίωξη του οποίου για την ηγεσία, μειδιούσε – ή τρόμαζε – και η αδελφή του.

Ο νεότερος Καραμανλής έβαλε τον Κυριάκο στην πολιτική το 2004, ως ρουσφέτι στον πατέρα του και στη συνέχεια τον ξέχασε.

Ο Σαμαράς βάζοντάς τον στην κυβέρνηση του, πήγε να κάνει το μεγάλο κόλπο: να βασανίσει τον γερο- Μητσοτάκη και να εξοβελίσει τη Ντόρα. Αλλά στην πορεία τα πράγματα του ξέφυγαν.

Ο Μεσσήνιος ιντριγκαδόρος έκανε τη πιο ατυχή σκέψη της σταδιοδρομίας του: να βάλει τον Κυριάκο να του κρατάει ζεστή τη θέση μέχρι να επιστρέψει- από την αναγκαστική αποχώρηση του 2015.

Εκμεταλλευμένος προφανώς την πρώιμη απόφαση του Καραμανλή, να μην επιδιώξει ποτέ ξανά την ηγεσία του κόμματος, που μάλλον τον έβλαψε ως πολιτικό.

Ο Κυριάκος επένδυσε στο πολιτικό μάρκετινγκ και την συναλλαγή με τους κύκλους της διαπλοκής και επικράτησε εύκολα του ανίσχυρου Μεϊμαράκη. Ως Πρωθυπουργός ,διάβασε σωστά ότι, λόγω ήθους, ο Καραμανλής δεν πρόκειται να του δημιουργήσει εμπόδια και έστειλε άδοξα στα αποδυτήρια τον Σαμαρά.

Η «φαμίλια» συσπειρώθηκε διαμορφώνοντας ένα ιδιότυπο καθεστώς, στο οποίο όλα κινούνται γύρω τη και προς το συμφέρον της- με όλες τις έννοιες. Η ελληνική Κληρονομική Δημοκρατία, εκφυλίζεται πλέον σε …μοναρχία, με «κυβερνήτη» και όχι συνταγματικό Πρωθυπουργό όπως επιδιώκει ο Μητσοτάκης.

Αφήνοντας άναυδους τους φωτισμένους Ευρωπαίους, που νόμιζαν ότι στον Όρμπαν πάσχει το ευρωπαϊκό κεκτημένο..

Με επαναχρησιμοποιημένα υλικά από άλλους πολιτικούς χώρους και συσπειρώνοντας τα πιο τυχοδιωκτικά στοιχεία της χώρας, ο Κυριάκος αξιοποίησε τη πανδημία για να «ηγετοποιηθεί». Με τη σταθερή συνδρομητή των χορηγών του- στους οποίους έδωσε τα πάντα και πήρε τυφλή στήριξη- και άλλων,- παρακρατικών -μηχανισμών , όπως αποδεικνύεται πλέον.

Με καθυστέρηση οι δυο πρώην αρχηγοί της ΝΔ και Πρωθυπουργοί , άρχισαν να διαπιστώνουν- όταν ο Μητσοτάκης αντικατέστησε, προσβλητικά, τον επιτυχημένο Παυλόπουλο από την Προεδρία- ότι ο πολιτικός φορέας της Συντηρητικής παράταξης εκπνέει μπροστά στα μάτια τους.

Υποκαθίσταται πλέον από έναν βουλιμικό μηχανισμό που τον ωθεί περιθώριο την πραγματική ΝΔ ως πυλώνα του πολιτικού συστήματος, για υπηρετήσει, χωρίς αντιρρήσεις, οικογενειακές και προσωπικές φιλοδοξίες, με στηρίγματα το χρήμα, τα μίντια και σκοτεινούς μηχανισμούς ισχύος.

Μαζί τους ο μέσος Νεοδημοκράτης διαπίστωνε ότι οι επόμενες εκλογές είναι χαμένες γι αυτόν και όσα είχε ασπαστεί τις τελευταίες δεκαετίες- καθώς μπροστά του υπάρχουν μόνο δυο, αρνητικά, ενδεχόμενα:

Ή θα τις κερδίσει ο Μητσοτάκης και θα ξηλώσει – ευλόγως – εκ θεμέλιων ό τι καραμανλικό και αυθεντικά Νεοδημοκρατικό υπάρχει ή θα τις χάσει και θα διασπάσει το κόμμα οδηγώντας το στην περιπέτεια του ΠΑΣΟΚ, που προηγήθηκε.

Οι υποκλοπές ήταν για τον Καραμανλή το ποτήρι που ξεχείλισε σε έναν κύκλο στον οποίο όλα άρχισαν να μετεωρίζονται στο ημίφως: από τα εθνικά μέχρι τη φύση του Πολιτεύματος.

Με αξιοπρεπή, αλλά αδιαπραγμάτευτο, τρόπο ξεκαθάρισε – δημοσίως από την Κρήτη-τη θέση του στον Μητσοτάκη: ή αναλαμβάνει την ευθύνη της διαλεύκανσης, ή ο ίδιος απέρχεται.

Αν θέλει κάποιον με το όνομα «Καραμανλής», ας αρκεστεί στον βολικό συνονόματό του που υποβάλει υπερφίαλα τα σέβη στη φωλιά του λύκου.

Από εδώ και πέρα είναι θέμα χρόνου για τον πρώην Πρωθυπουργό , μακροβιότερο πρόεδρος της ΝΔ -και φυσικό επικεφαλής της μεταδικτατορικής Κεντροδεξιάς – να αναγγείλει ότι δεν προτίθεται να συμβάλει με την υποψηφιότητά του στην διαιώνιση του Νεομητακισμού – με τους κοριούς, τον αυταρχισμό, την ιδιοτέλεια και τη θεσμική κατάπτωση..

Ο Σαμαράς δεν ανοίγει τα χαρτιά του, Όλοι όμως ξέρουν ότι δεν είπε την τελευταία λέξη του. Ότι ο Κυριάκος -που του οφείλει την ηγεσία της ΝΔ- τον εξαπάτησε, με την Κομισιόν και την Προεδρία της Δημοκρατίας , δεν θα μείνει χωρίς απάντηση. Το συνηθίζουν όσοι θέλουν να λένε ότι είναι της «ανδρικής σχολής».

Είναι βέβαιο ότι δεν θα επιχειρήσει να τον ανατρέψει στην τελευταία φάση της θητείας του- είτε μπορεί να το κάνει είτε όχι. Άλλο τόσο βέβαιο όμως είναι ότι θα κάνει ότι μπορεί για να εμποδίσει την επανεκλογή του, ώστε να επιστρέψει το τιμόνι του κόμματος σε αυθεντικά χέρια και υγιείς δυνάμεις..

Ήταν άραγε αυτό το μενού στο δείπνο της Θεσσαλονίκης που προκάλεσε ο Καραμανλής; Δύσκολα να πει κανείς.

Ο ανεψιός του Κωνσταντίνου Καραμανλή δεν μπαίνει σε κόλπα. Απλώς έχει πεισθεί ότι η ΝΔ που ήξεραν οι συντηρητικοί πολίτες βρίσκεται στα θυμαράκια, μαζί με τις ιδέες, την πολιτική και την Ιστορία της.

Η οικογένεια Μητσοτάκη, παρά τις εσωτερικές αντιθέσεις της, κατάφερε να οργανώσει τον ιδεολογικό και πολιτικό ευνουχισμό της. Από μια άποψη έπιασε στον ύπνο τους νοικοκυραίους του κόμματος..

Βλέπουμε τις τελευταίες μέρες της Πομπηίας.
Οι Μητσοτάκηδες τη σκεπάζουν με τις στάχτες των σκανδάλων τους, την αναξιοπιστία, την ανηθικότητα, το διεθνή διασυρμό, τη διαφθορά , το διεθνή διασυρμό και την ώσμωση με την ακροδεξιά. Και με business as usual.

Στα τελευταία της η ΝΔ είναι σαν τα τροπικά δάση: τρέφεται από τη σήψη της.

Κανείς δεν ξέρει πόσο θα αντέξει ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως πρωταγωνιστής. Αν θα παρατείνει για λίγο την πρωθυπουργία ή αν θα σταθεί στην πολιτική σκηνή ως επικεφαλής ΙΧ κόμματος. Για να οργανώσει επικράτηση του υιού του, κόντρα στον υιό της αδελφής του- δίκην σαπουνόπερας πλέον και όχι πολιτικής.

Η ουσία είναι ότι η ΝΔ δεν υπάρχει πλέον. Και επειδή δεν υπάρχει στην πραγματικότητα ούτε το ΠΑΣΟΚ , αυτό που βλέπουμε είναι το αληθινό τέλος της Μεταπολίτευσης. Οι νέες γενιές μπορούν να μοιράσουν χαρτιά από την αρχή…

ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR