Του Γ. Λακόπουλου
Ότι ένα πρόσωπο με τη διαδρομή του Γιάννη Στουρνάρα έφτασε να γίνει διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας δείχνει τα τριτοκοσμικά κατάλοιπα της χώρας.
Ότι γι’ αυτό το λόγο δεν ανανεώθηκε η θητεία του απολύτως επιτυχημένου Γιώργου Προβόπουλου γκριζάρει ακόμη περισσότερο την εικόνα.
Ότι γίνεται σήμερα και τιμητής μιας εκλεγμένης κυβέρνησης -απέναντι στην οποία παραβίαζε την ανεξαρτησία του αξιώματος του- θα ήταν για γέλια, αν δεν ήταν η ομολογία του ρόλου του εναντίον της.
Μέσα στην καλή χαρά ο Στουρνάρας, στην παρουσίαση του βιβλίου των Βαρβιτσιώτη- Δενδρινού κάρφωσε τον εαυτό του. Αναφερόμενος στην περίοδο μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον Τσίπρα, ομολογεί ότι ενώ η εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας επιχειρούσε να υλοποιήσει την πολιτική της, -για την οποία θα έγινε λόγο στο εκλογικό σώμα- αυτός την υπονόμευε. Για να «σώσει» τη χώρα, χωρίς να του έχει αναθέσει κανείς τέτοιο ρόλο.
Με άλλα λόγια ο Αλέξης Τσίπρας ως φορέας της λαϊκής εντολής είχε απέναντι του έναν διορισμένο τραπεζίτη που δρούσε εναντίον του οργανωμένα και εμφανίζεται σήμερα και ως… θύμα. Με αναφορές που εμπλέκουν στην υπηρεσιακή του δραστηριότητα τις εκκρεμότητες που είχε ο ίδιος -και η σύζυγος του- με την ελληνική Δικαιοσύνη.
Εκεί που μας χρώσταγαν θέλουν και το βόδι. Για αν υπήρχε κάποιος που έβλαπτε τη χώρα ακόμη και πριν την κυβέρνηση Τσίπρα ήταν ο Στουρνάρας. Όταν με τις παρεμβάσεις του πριν τις εκλογές του 2015 παρότρυνε εμμέσως τους καταθέτες να αποσύρουν τα λεφτά τους από τις τράπεζες.
Με άλλα λόγια αντί διασφαλίσει την λειτουργία των τράπεζων τις αποδυνάμωνε. Τώρα παρουσιάζει ως άθλο του την επικοινωνία με τον τότε εκπρόσωπο της χώρας στο ΔΝΤ για το θέμα την αποπληρωμής ενός τοκοχρεολυσίου, λόγω μη επαρκούς υπολοίπου στα διαθέσιμα του Δημοσίου.
Το ερώτημα είναι αν η ελληνική κυβέρνηση είχε γνώση αυτών των επαφών. Γιατί ούτε στον Στουρνάρα εκχώρησε τις αρμοδιότητες της, ούτε ο Κατσάμπας ήταν εκπρόσωπος της ΤτΕ στο ΔΝΤ.
Όσα «αποκάλυψε» για τηλεφώνημα του Πούτιν στον Ολάντ το 2015, που ανέφερε πρόθεση της ελληνικής κυβέρνηση για εκτύπωση δραχμών είναι περσινά ξινά σταφύλια. Εδώ και δυο χρόνια έχουν γραφεί αυτά.
Με τη φούρια του ο Στουρνάρας άδειασε και τον φίλο και ευεργέτη του Αντώνη Σαμαρά που λέει η «σκευωρία» με τα φάρμακα στήθηκε ως αντιπερισπασμός στα συλλαλητήρια που οργάνωνε ο ίδιος για το Μακεδονικό. Τώρα ο διοικητής της ΤτΕ τα αλλάζει.
Λέει ότι επειδή η κυβέρνηση «ηττήθηκε» τον Ιούλιο του 2015 στις Βρυξέλλες, στοχοποίησε τους αντίπαλους της με την Νοβάρτις. Μόνο που έχει χάσει το μέτρημα. Η «στοχοποίηση» έγινε δυο χρόνια μετά την «ήττα» του 2015.
Όπως έχασε και τον μπούσουλα στην προσπάθεια να το προσωποποιήσει κιόλας. Ισχυρίζεται ότι επειδή… “υποχώρησε” ο Τσίπρας στη Σύνοδο Κορυφής το 2015 οι αρχές ερευνήσαν τις επιχειρηματικές δραστηριότητες της συζύγου του το 2018. Έλεος.
Το μόνο που παραλείπει είναι ότι το Σεπτέμβριο του 2015 έγιναν εκλογές ΄στη χώρα -που έχει πάντα κοινοβουλευτική δημοκρατία -και αυτά που καταλογίζει στον Τσίπρα κρίθηκαν.
Το μόνο που μπορεί να ισχυριστεί είναι ότι οι Συριζαίοι δεν είχαν ιδέα για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό τον έσωσε: αν είχαν, δεν θα έμενε ούτε δυο μήνες στη θέση του επί ΣΥΡΙΖΑ.
