Όταν πρόκειται για οχετό δεν έχει Πέτσα η ΕΡΤ1

Γράφει ο Χρόνης Πολυχρονίου

Δεν ασχοληθήκαμε ποτέ με τους δημοσιογράφους. Όχι πως δεν είχαμε άποψη. Είχαμε και έχουμε. Αυθεντική μάλιστα. Ένας πολύ σημαντικός  δημοσιογράφος, εκλιπών πλέον, μας είχε  ομολογήσει αποκαρδιωμένος ότι ‘’ ο καλύτερος αναμεταξύ μας, έχει σκοτώσει την μάνα του’’. Η άποψη που είχαμε και εξακολουθούμε να έχουμε είναι, πως είναι αδύνατον ένα τόσο σημαντικό για την ζωή των ανθρώπων επάγγελμα, να έχει μείνει έτσι εντελώς ανεξέλεγκτο. Χωρίς ρυθμισμένους κώδικες δεοντολογίας. Αυτά τα περί …λειτουργήματος βέβαια , ούτε λόγος να γίνεται.

Κατά την γνώμη μας τα πράγματα είναι πιο σοβαρά από όσο φαίνονται, στο βαθμό που αυτό καθαυτό πλέον το επάγγελμα, εξέλειπε. Τελείωσε. Μαζί του τελείωσε η αίγλη, το κύρος, η αναγνωρισιμότητα και τα χρήματα που το συνόδευαν. Τώρα όλοι είναι στην ανάγκη. Έμειναν πίσω μαζί τους, η ημιμάθεια, η εργασιακή εξάρτηση, η αναξιοπιστία, η απαξίωση και η περιφρόνηση από το κοινό.

Στον αιώνα της πληροφορίας, όπου η είδηση μεταδίδεται σε πραγματικό χρόνο μέσα από συγκεκριμένα κανάλια Πρακτορείων, ο ρόλος των δημοσιογράφων στην Ελλάδα έμεινε στάσιμος. Και εξελίσσεται διαρκώς μέσα στο χρόνο, με τρόπο όλο και πιο στρεβλό. Τα παπαγαλάκια εξελίσσονται σε κοράκια. Ο κόσμος έχει εμπεδώσει επακριβώς ότι ο κλάδος αυτός, στην πλειοψηφία του έχει μετατραπεί σε εξαρτημένο βραχίονα των συμφερόντων της εργοδοσίας του, η οποία με την σειρά της εξοφλεί τα γραμμάτια της σφιχτά εναγκαλισμένης μαζί της, πολιτικής εξουσίας.

Όσο αδαής ή ανυποψίαστος και να είσαι, διαπιστώνεις από το πρωί μέχρι το βράδυ την έντονη προσπάθεια που καταβάλλεται από τα ΜΜΕ, να σου εμφυσήσουν …την δική τους αλήθεια, η οποία απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Ειδήσεις που φωτίζονται υπερβολικά και επαναλαμβάνονται με επιμονή. Διότι έτσι συμφέρει. Αυξήσεις, επιδόματα και αναδρομικά κάθε πρωί, με γεμάτη την οθόνη της TV από 50-Ευρα.

Άλλες ειδήσεις που υποβαθμίζονται, εξαφανίζονται και αποσιωπούνται διότι δεν συμφέρουν. Σαν να μην συνέβησαν ποτέ. Ειδικά όταν πρόκειται για πράξεις ή παραλήψεις ή παλινωδίες ή γκάφες της πολιτικής ηγεσίας και της Κυβέρνησης. Για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Μεταχειρίζονται φλυαρία και ακατάσχετα σχόλια, προκειμένου να μας πείσουν. Ως ένα αόρατο πέπλο προστασίας της εξουσίας με εργαλείο την παραπληροφόρηση του κόσμου. Για να φτάσει έτσι λίγο-λίγο η εμπιστοσύνη του κοινού για τον κλάδο των δημοσιογράφων, στο μηδέν. Εάν μάλιστα βρεθεί κάποιος από αυτούς τους δημοσιογράφους να …αντισταθεί, εξαφανίζεται. Πολλές οι …απουσίες που έχουν καταγραφεί στο δημοσιογραφικό προσκήνιο. Όπως πολλές είναι επίσης οι συμμορφώσεις, οι επικύψεις και οι προσκυνημένοι φιρφιρίκοι.

Δεν θα γράφαμε τίποτα για το θέμα, υπάρχουν και καλά παιδιά, εάν για πολλοστή φορά δεν ακούγαμε σήμερα από την συχνότητα της Δημόσιας Τηλεόρασης της ΕΡΤ1  την δημοσιογράφο να μεταδίδει Ανακοίνωση του Κυβερνητικού Εκπροσώπου, Υπουργού κυρίου Πέτσα, μέσα από την οποία καθύβριζε με χυδαίο τρόπο τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Οχετός. Δεν μας έκανε εντύπωση η επίθεση στον Συνταγματικό Θεσμό. Αυτό είναι θέμα Εισαγγελέα ή ενός απλού δικηγόρου. Άλλωστε αυτό το αισχρό υβρεολόγιο  εξαπολύεται από αυτόν τον ίδιο ελάχιστο ανθρωπάκο, σχεδόν καθημερινά. Πάντοτε με σκαιότατο ύφος και αγοραίο περιεχόμενο. Ανθολόγιο αποκάλυψης θα ήταν η συγκέντρωση των σχετικών δηλώσεών του.

Αυτό που μας έκανε για άλλη μια φορά εντύπωση, μας εξέπληξε θα έλεγα και ψαχνόμαστε, ήταν ότι ενώ η δημοσιογράφος της ΕΡΤ1 έδινε ξεκάρφωτη και απομονωμένη την ‘’απάντηση κόλαφος’’ υποτίθεται της Κυβέρνησης διά του κυρίου Πέτσα ενάντια στην Αντιπολίτευση, δεν ανέφερε τίποτα για την ‘’άδικη’’ πράξη ή την επιλήψιμη έστω δήλωση της Αντιπολίτευσης. Εάν για παράδειγμα μαγειρεύονται στοιχεία της πανδημίας ή με 100 νεκρούς καθημερινά, ο κύριος Μητσοτάκης μπορεί να απολαμβάνει την Πάρνηθα με ποδήλατο και χωρίς μάσκα.

Έτσι λοιπόν εξαπολύεται καθημερινά από δημοσιογράφους των ΜΜΕ βρώμικη  και ανέντιμη επίθεση εναντίον της Αντιπολίτευσης, ανεμπόδιστα, ανερυθρίαστα, κατ’ εντολή Μητσοτάκη, εκ συστήματος, ιδεολογίας και σκοπιμότητας της επίσημης Κυβέρνησης.  Για  ένα έργο που η Αντιπολίτευση είναι υποχρεωμένη να επιτελεί, να ελέγχει την Κυβέρνηση.  Βρίζοντας ασύστολα κάτι στο τέλος θα μείνει. Είναι στα πλαίσια του επιτελικού Κράτους και της ανάγκης εθνικής ομοψυχίας. Σημεία των καιρών. Και ημέρες της πιο ανίκανης και επικίνδυνης Κυβέρνησης.