Ώρα ανασχηματισμού: Χριστοδουλάκης, Πανούσης, Αγγελοπούλου τα στοιχήματα του Τσίπρα

Του Γ. Λακόπουλου

  Αν είχε μια καλή πλευρά η επικοινωνιακή ήττα της κυβέρνησης από τα υπουργικά λάθη στις Σκουριές και τον Σαρωνικό, είναι ότι -λογικά- παραμέρισε τους ενδοιασμούς του Πρωθυπουργού για το είδος της ανανέωσης που χρειάζεται το υπουργικό συμβούλιο.

Πρακτικά τον διευκολύνει να αφήσει εκτός του κυβερνητικού σχήματος τουλάχιστον τρεις υπουργούς, που ευθύνονται για όσα -τους- ξέφυγαν μετά τη Θεσσαλονίκη. Ο ένας ακόμη επιβάρυνε τη θέση του υποδεικνύοντας στον Πρωθυπουργό ποιους να…επαναφέρει στη κυβέρνησή του – στην οποία ο ίδιος είχε προαναγγείλει τη παραμονή του το 2016.

Από αυτή την άποψη ο ανασχηματισμός έρχεται νωρίτερα. Άλλωστε πάνε για συμπλήρωση δωδεκάμηνου οι σημερινοί υπουργοί. Αλλά  τα στοιχεία που θα τον κρίνουν χρειάζονται προσεκτική μελέτη και δεν πρέπει να προκύψουν αιφνιδιαστικά. Αν προηγηθούν διαρροές θα χαθούν οι εντυπώσεις και αυτό θα επηρεάσει και την ουσία.

Ήδη διακινούνται διάφορα εντός του κυβερνητικού στρατοπέδου και δεν είναι τα καλύτερα. Η συνταγή για έναν επιτυχημένο ανασχηματισμό που θα αποδώσει μια κυβέρνηση  με την οποία κατά πάσα πιθανότητα ο πρωθυπουργός θα πάει ως τις εκλογές – άρα πρέπει να είναι σε θέση να διαχειριστεί και να πολλαπλασιάσει τις συνέπειες από το τέλος του Μνημονίου- θα είναι καλή αν περιέχει τα εξής στοιχεία: ανανέωση προσώπων, αξιοποίηση νέων δυνάμεων μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ, απομάκρυνση όσων δεν μπορούν να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες κυβερνητικής δράσης και πριν από όλα πολιτική διεύρυνση.

Στην κορυφή αυτής της ιεράρχησης βρίσκεται η ικανότητα του Πρωθυπουργού να φέρει στο τραπέζι του υπουργικού Συμβουλίου τρία συγκεκριμένα πρόσωπα  -με διαφορετική πολιτική προέλευση και ειδικό φορτίο ο καθένας- που θα  δώσουν προσθετική αξία στην πολιτική του για προφανείς λόγους για τον καθένα. Αν το πετύχει θα τα πάρει όλα….

Το πρώτο πρόσωπο είναι ο πρώην υπουργός των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ-και της υπηρεσιακής- Νίκος Χριστοδουλάκης.  Μοναχικός λύκος αυτή την περίοδο, καθώς δεν πλησιάζει τις διεργασίες για τον «νέο φορέα», πρόσωπό με ιστορική διαδρομή, που τιμά τη γενιά του,  καθώς μετείχε στους αγώνες της κατά της χούντας, – εμβληματική φυσιογνωμία του Πολυτεχνείου. Μετά σπούδασε και εργάσθηκε και μετά μπήκε στην πολιτική.  Ότι μπήκε από τον Σημίτη είναι ένα στοιχείο που έχει εμφανώς ξεπεράσει και ο ίδιος.

Η αρθρογραφία του το τελευταίο διάστημα και οι ομιλίες του  στην Ελλάδα και το εξωτερικό αναδεικνύουν μια ολοκληρωμένη αντίληψη για τη έξοδο από τη κρίση που εστιάζεται στην  αναθεώρηση της σχέσης με το ΔΝΤ, τη διαχείριση των ιδιωτικών πόρων με στόχο την προσέλκυση επενδύσεων εκατό δισεκ. ευρώ τα επόμενα χρόνια – ιδέα που έχει «υποκλέψει» ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Η εμπειρία του Χριστοδουλάκη, το ήθος του και  η οικονομική γνώση του, μαζί με τις πολιτικές αντιλήψεις του θα είναι στοιχεία αναβάθμισης για το κυβερνητικό σχήμα και θα ενισχύσουν τα περιθώρια διεύρυνσης προς το χώρο της κεντροαριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας – πέραν εκείνων που κλείνουν το μάτι στον νεομητσοτακισμό.

Δεύτερο πρόσωπο είναι ο καθηγητής Γιάννης Πανούσης. Η πρόσκλησή του στην πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήταν η πρώτη και μόνη διεύρυνση του Τσίπρα. Παραδόξως όμως ενώ δικαιώθηκε, στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε.

Διακεκριμένος πανεπιστημιακός, κορυφαίος επιστήμονας και επιτυχημένος υπουργός, οξυδερκής πολιτικός, έντιμος και ευθύς άνθρωπος, έμεινε εκτός του κυβερνητικού σχήματος τον Σεπτέμβριο του 2015 περισσότερο από παρεξηγήσεις, παρά από επιλογή του Τσίπρα.

Έκτοτε απέφυγε να εμπλακεί στην καρικατούρα του «νέου φορέα» παρότι προσκλήθηκε και η κριτική ματιά του στην κυβερνητική πορεία και τα κομματικά παράδοξα –τα οποία υπέστη ως υπουργός- ανανέωσε την δημόσια παρουσία του στην οποία κυριαρχεί η θέση του για μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ για αποτελέσουν συμπληρωματική κυβερνητική δύναμη της προοδευτικής παράταξης.

Εκτός από ένα αποτελεσματικό υπουργό ο Πρωθυπουργός θα έχει στη διάθεσή του και ένα παραγωγικό διανοούμενο με πρωτοποριακές αντιλήψεις.

Τρίτο πρόσωπο, αλλά η πιο σημαντική και κρίσιμη από πλευράς ουσίας και εντυπώσεων κίνηση του Πρωθυπουργού αφορά την  Γιάννα Αγγελοπούλου. Θα κάνει πολλά βήματα μπροστά αν της προσφέρει ένα νέο χαρτοφυλάκιο αναπληρώτριας υπουργού Εξωτερικών με αρμοδιότητα την αναζήτηση διεθνών επενδυτών και τη διαμόρφωση θετικού κλίματος για την Ελλάδα.

Με άλλα λόγια, αν τη στείλει ως επίσημη απεσταλμένη της χώρας σε  κάθε γωνιά του πλανήτη να πείσει για τις ελληνικές δυνατότητες. Όπως έπεισε το 1997 να έλθουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες στην Αθήνα, αλλά και για τη διοργάνωσή τους το 2000, όταν όλοι το αμφισβητούσαν. «Κάντε το όπως η Γιάννα» είχε γράψει ένας Άγγλος δημοσιογράφος όταν αναζητούνταν τρόποι εφαρμογής του Μνημονίου.

Θα είναι και μια έμπρακτη επανόρθωση της βλάβης που δημιούργησε το υπουργείο Εξωτερικών, όταν την υποχρέωσε να υπερασπιστεί την αξιοπρέπειά της, αποποιούμενη τον τίτλο της πρέσβειρας επί τιμή -που της είχε απονέμει για λόγους που όλοι ξέρουν.

Η γυναίκα που δημιούργησε το θρίαμβο του 2004, δύσκολα θα αρνηθεί τη  συμμετοχή της σε ένα προσκλητήριο για τη διαμόρφωσή  προϋποθέσεών στη μεταμνημονιακή  Ελλάδα. Εναπόκειται στον πρωθυπουργό να αξιοποιήσει την ικανότητα  διεθνούς κυκλοφορίας της και τη θέση προσφοράς της -που  γνωρίζει και προσωπικά ο ίδιος -καλώντας της στην νέα κυβέρνησή του- ως κίνηση ουσίας αλλά και εθνικού συμβολισμού.