Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής
Μια «ακτινογραφία» του χρόνου που φεύγει και το μέλλον που περικλείει ως δυνατότητα
«Πρέπει να υπάρχει τρόπος να ακτινογραφούμε το παρόν έτσι ώστε να μας δείχνει ποιο μέλλον περικλείει ως δυνατότητα», μας λέει ο επιφανής Βρετανός καθηγητής της Ιστορίας του Πολιτισμού Τέρι Ίγκλετον*. Υπάρχει τρόπος;
Αν υπήρχε και ακτινογραφούσαμε το παρόν της χώρας, τον χρόνο που φεύγει ας πούμε, θα προέκυπτε μια ακτινογραφία σαν υποφωτισμένος πίνακας του Βερμέερ: όπου, το παγκοσμίως διάσημο ελληνικό φως αδυνατεί να διαπεράσει τις βαριές κουρτίνες του επιτελικού κράτους Μητσοτάκη που σκεπάζουν τα ανοιχτά παράθυρα των λαϊκών κατοικιών∙ να φωτίσει τον ψυχισμό των νοικοκυραίων που τον ξαναψήφισαν, για να συνεχίσει να διαφεντεύει τη ζωή τους ο πρωθυπουργός των vouchers και των market pass. Κι εκείνων που δεν πήγαν να ψηφίσουν γιατί τους… απογοήτευσε, λέει, ο Τσίπρας. Ή οι πολιτικοί και η πολιτική εν γένει…
«Οι κουρτίνες του επιτελικού κράτους Μητσοτάκη, που σκεπάζουν τα παράθυρα των λαϊκών κατοικιών»!.. Φτιαγμένες από υλικά κατεδαφίσεων του κοινωνικού κράτους δικαίου!.. Υφασμένες από ρετάλια διαφθοράς της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας!.. Κομμένες και ραμμένες στα μέτρα της ολιγαρχίας του πλούτου!.. Φινιρισμένες με έντυπες, τηλεοπτικές και διαδικτυακές δημοσιογραφικές κατασκευές υπό την αμέριστη φροντίδα των κυβερνητικών μιντιαρχών: να σκιάζουν, να κρύβουν, να σκεπάζουν τα αμείλικτα «κατηγορώ» του Αλέξη Τσίπρα ενάντια στο διεφθαρμένο καθεστώς Μητσοτάκη!… Και να αποτρέπουν μια καθαρή ακτινογραφία του παρόντος – του χρόνου που φεύγει, ας πούμε – που θα μας δείχνει ποιο μέλλον περικλείει ως δυνατότητα…
*******
Λοιπόν, που λέτε,αν υπήρχε τρόπος να ακτινογραφήσουμε τον κοινωνικοπολιτικό χρόνο που φεύγει πίσω απ’ τις «κουρτίνες» των media, θα βλέπαμε ολοκάθαρα τα αποτυπώματα της ακραίας κυβερνητικής διαφθοράς και της αλαζονείας και δίπλα τους τα στίγματα ακραίας μισαλλοδοξίας και τοξικότητας που στοιχειώνουν την Αριστερά…
Γενάρη και Φλεβάρη του ’23, η κυβέρνηση Μητσοτάκη ήταν ήδη υποψήφια για το… παγκόσμιο κύπελο κυβερνητικής διαφθοράς, κουβαλώντας στις πλάτες της πέντε ουρές καραμπινάτων, εν εξελίξει από το τέλος του ’22, σκανδάλων:
●Την αποκάλυψη για τον «δημοσκόπο του Μαξίμου» και την εταιρία – φάντασμα, που εξέδιδε εικονικά τιμολόγια για λογαριασμό του (για λογαριασμό της δημοσκοπικής «Marc») και ταυτόχρονα για λογαριασμό της Krikel (της προμηθεύτριας εταιρίας του Predator στο Μαξίμου) ● Την… επισύνδεση του «Κατάρ Gate» με το «Μητσοτάκης Gate» μέσω της Εύας Καΐλή, η οποία συμμετείχε, λέει, και στην «Pega», την Ευρωπαϊκή Εξεταστική Επιτροπή για τις παρακολουθήσεις ● Τα πλοκάμια της «Greek Mafia» να τυλίγουν το Μαξίμου, με πληροφορίες και ενδείξεις ότι η οργάνωση «δραστηριοποιείται, και μάλιστα με αναβαθμισμένο ρόλο, για λογαριασμό του καθεστώτος Μητσοτάκη» ● Την διαταγή κατεπείγουσας έρευνας από την Φον ντερ Λάιεν της Κομισιόν, για εμπλοκή του Δημήτρη Αβραμόπουλου στο σκάνδαλο του Κατάρ ● Την αποκάλυψη εγγράφων που αποδείκνυαν τη στενή συνεργασία κυβέρνησης και Intellexa…
Με όλα αυτά να αχνοφέγγουν πίσω απ’ τις κουρτίνες των media που λέγαμε, και τους βυθισμένους στη μιζέρια της φτώχειας τους «νοικοκυραίους» να μην παίρνουν χαμπάρι: ούτε απ’ το απίστευτο κοροϊδιλίκι του πρωθυπουργού των vouchers και των market pass, ούτε απ’ το αμείλικτο ξεσκέπασμα του από τον Τσίπρα, μέσα κι έξω απ’ τη Βουλή…
*******
Ώσπου, την πρώτη Μαρτίου 2023, έσκασε το έγκλημα των Τεμπών και πνίγηκε το ψέμα στο αίμα: «Ήταν ανθρώπινο λάθος», ψέλλιζε το απόγευμα της αποφράδος ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε διακαναλική σύνδεση. «Δεν ήταν λάθος, ήταν έγκλημα», τον διόρθωνε ο Τσίπρας… Κι ο «κοσμάκης» έπιασε να προσθέτει τους νεκρούς της αβάσταχτης αυτής τραγωδίας στους χιλιάδες γέροντες που πέθαναν εκτός ΜΕΘ στη φάση της πανδημίας και να καταριούνται το μητσοτακέϊκο… επιτελικό κράτος που «τους πήρε στο λαιμό του».
Εκείνος, ωστόσο (ο πρωθυπουργός, μιλάμε), μια αποσβολωμένη μάσκα για πρόσωπο – στις κόγχες των ματιών ίχνος ανέμελου χαμόγελου – ολοκλήρωσε την ανάγνωση του «auto-cue» του, με το ρήμα υπόσχομαι: «… και θα δουλέψω ώστε αυτό το “ποτέ ξανά” που άκουσα στη Λάρισα να μην μείνει λόγος κενός. Σας το υπόσχομαι…».
«Τον πίστεψε κανείς;», αναρωτιόμασταν τότε. Τώρα γνωρίζουμε, τον πίστεψε το 41%. Και τον ξανάκανε πρωθυπουργό: να συνεχίσει να διαφεντεύει το πόπολο, πετώντας του ξεροκόμματα vouchers και market pass!.. Να συνεχίσει να ροκανίζει το δημόσιο χρήμα παρέα με τα τρωκτικά της μητσοτακέικης οικονομικής ολιγαρχίας…
Κρυμμένος και πάλι πίσω απ’ τις κουρτίνες, «τις φινιρισμένες με έντυπες, τηλεοπτικές και διαδικτυακές δημοσιογραφικές κατασκευές, υπό την αμέριστη φροντίδα των κυβερνητικών μιντιαρχών»,που λέγαμε: να αποτρέπουν, εν τέλει, μια καθαρή ακτινογραφία του χρόνου που φεύγει, ώστε να μας δείχνει ποιο μέλλον περικλείει ως δυνατότητα.
ΥΓ: Η περήφανη πλην υπονομευμένη και, εξ’ αυτού, μοναχική προεκλογική πορεία του Αλέξη Τσίπρα προς τις κάλπες της 25ης Ιουνίου και η εκλογική συντριβή του κόμματος – πυλώνα της Δημοκρατικής Παράταξης, ο εμφύλιος που ξέσπασε στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ μετά την αξιοπρεπή έξοδό του από την ηγεσία του κόμματος και την υποψηφιότητα Κασσελάκη, το πρωτοφανές στα χρονικά της ελληνικής αριστεράς τσουνάμι ακραίας μισαλλοδοξίας και τοξικότητας που ξεσήκωσε η… απροσδόκητη επικράτηση του «Αμερικανού» και η μεθοδευμένη αποστασία των ηττημένων κομματικοδίαιτων αντιπάλων του, το οποίο ξεχύθηκε στα social media και πλημμύρισε τα συστημικά ΜΜΕ μετατρέποντας το συριζέικο σύμπαν σε ένα απέραντο πρωϊνάδικο, σαρώνει με τοξικά απόβλητα αυτή τη δόλια απόπειρα για μια ακτινογραφία της χρονιάς που φεύγει!.. Καθιστώντας αόρατο το μέλλον που περικλείει ως δυνατότητα για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ κατά το σωτήριον έτος 2024 – 2025. Και μετά απ’ αυτό, αν υπάρχει…
* Στό βιβλίο του “Γιατί ο Μαρξ είχε δίκιο” (Εκδόσεις Πρωτοπορία)
