Για να έχει τύχη στις εκλογές ο Τσίπρας χρειάζεται στελέχη με κυβερνητικά προσόντα. Πόσοι από όσους μετέχουν στα κομματικά όργανα πείθουν ότι έχουν;

Του Γ. Λακόπουλου

κυ

Ας αρχίσουμε με ένα απλό τεστ.  Σημειώστε τα ακόλουθα ονόματα:

Ράνια Σβίγκου,  Γιωργος Βασιλειάδης , Αναγνωστοπούλου Σία, Παναγιώτα Μπελώνη, Έφη Αχτσιόγλου, Όλγα Γεροβασίλη, Ρένα Δούρου, Μάγκυ Δούση, Κώστας Ζαχαριάδης, Νάσος Ηλιόπουλος, Θανάσης Θεοχαρόπουλος, Αννέτα Καββαδία, Έφη Καλαμαρά, Πέτρος Καλκανδής, Ζωή Καρκούλια, Κατερίνα Κνήτου, Δανάη Κολτσίδα, Μαρία Κουβέλη, Χάρις Ματσούκα, Νίκος Μπίστης, Κατερίνα Νοτοπούλου, Ανδρέας Ξανθός, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, Νίκος Παππάς, Παύλος Πολάκης, Γιάννης Ραγκούσης, Πάνος Ρήγας, Νίκος Σκορίνης, Πάνος Σκουρλέτης , Χρήστος Σπίρτζης, Ελένη Συμεωνίδου, Ολυμπία Τελιγιορίδου, Διονύσης Τεμπονέρας, Θεοδώρα Τζάκρη, Δημήτρης Τζανακόπουλος, Ευκλείδης Τσακαλώτος, Νίκος Φίλης, Αλέκος Φλαμπουράρης , Θεανώ Φωτίου, Αλέξης Χαρίτσης. 

Είναι τα μέλη της νέας Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ.  Σ’ αυτούς προσθέστε και όσους από τους “τομεάρχες” της Κοινοβουλευτικής Ομάδας   δεν είναι μέλη της Π.Γ: Γιώργος Κατρούγκαλος, Σωκράτης Φάμελλος,  Θεόφιλος Ξανθόπουλος, Μάριος Κάτσης , ο Νεκτάριος Σαντορινιός, ο Σταύρος Αραχωβίτης , ο Γιώργος Ψυχογιός. Ισως και κάποιους άλλους δεν  έχουν αξίωμα.

Και τώρα συνυπολογίστε όσα γνωρίζετε γι’ αυτούς και απαντήστε στις εξής δυο ερωτήσεις:

Πρώτη: αν είχατε αρμοδιότητες πρωθυπουργού μετά τις προσεχείς εκλογές πόσους από αυτους θα βάζατε σε  κυβέρνηση;

Δεύτερη: Ως πολίτης που θα πάει στην κάλπη για πόσους από αυτούς θα ψηφίζατε το κ’ομμα στο οποίο ανήκουν;

Μην το κουράζουμε. Δεν θα βρείτε περισσότερους από 8-10 με κυβερνητικό προφίλ και οι περισσότεροι μάλιστα από την ως τώρα εσωκομματική αντιπολίτευση. Και δύσκολα κάποιος, εκτός από τον Τσακαλώτο, έχει τις προϋποθέσεις να διαχειριστεί χαρτοφυλάκια με  υποχρεώσεις διεθνούς κυκλοφορίας και επάρκεια για προσωπικές επαφές στον ευρωπαϊκό πολιτικό και οικονομικό χώρο. 

Συμπέρασμα:  Ότι ο Αλέξης Τσίπρας ξαναβρίσκει σταδιακά το ακροατήριο του, αφού βγήκε προσωπικά ωφελημένος  από τις συνεδριακές εργασίες, αλλά δεν διαθέτει το μινιμουμ του πολιτικού προσωπικού που απαιτείται για κυβέρνηση, ικανή να διαχειριστεί τη χώρα στις σημερινές συνθήκες. 

 Δεν διαθέτει δηλαδή υπουργήσιμα  πρόσωπα, που με τη σειρά τους θα πείσουν το εκλογικό σώμα να ψηφίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ, για να  πάρουν τη θέση των  υπουργών του Μητσοτάκη. Και οι πολίτες για να διώξουν κάποιους πρέπει να ξέρουν ποιοι θα τους διαδεχθούν.  

Η μαρκίζα του “μαγαζιού”

Στην πραγματικότητα δεν διαθέτει πολιτικά στελέχη με επάρκεια. Συνιστά αντινομία να κάνει γραμματέα τον…Βασιλειάδη- ή ” Γιώργο”, αν ισχύει ότι αυτόν ανέφερε ως οικείο του ο Σάμπυ Μιωνής,  στην αξέχαστη συνομιλία του με τον Νίκο Παππά, αλλά να μένουν  εκτός ΠΓ, στελέχη με την πολιτική διαδρομή του Στέφανου Τζουμάκα.  

Έχρισε τη Ράνια Σβίγγου Νο2 και η ίδια το πήρε τοις μετρητοίς: έδωσε αμέσως συνέντευξη στην “Αυγή” για να αναπτύξει ξύλινες αερολογίες. Η δουλειά της δεν είναι να προβληθεί ως θεωρητικός του κόμματος, αλλά να συμμαζέψει τη ρημαδο-οργάνωσή του, που μπάζει από παντού και χανει όλες τις εκλογές στο μαζικό χώρο.

Έβαλε στο Πολιτικό Γραφείο την αυτοπροβαλόμενη ως ειδική σε θέματα  περιβάλλοντος Ρένα Δούρου, που δικαστικές εκκρεμότητες που -κακώς- έχει για το Μάτι και τη Μάνδρα και τις παλεύει νομικά με την πλουσιοπάροχη συνδρομή του Γ. Πατούλη, τον οποίο μόνο ως αντίπαλο δεν αντιμετωπίζει στην Περιφέρεια.

 Τι δουλειά έχει ο σεβαστός Αλέκος Φλαμπουράρης στο “ανανεωμένο” ανώτερο πολιτικό όργανο του κόμματος;  Ή οι πρώην γραμματείς, Ρήγας,  Σκουρλέτης, Τζανακόπουλος-με τον τελευταίο να διεκδικεί όπως λέγεται και ρόλο κοινοβουλευτικού εκπροσώπου;  

Τι ακριβώς θα προσφέρουν κάποιες άγνωστες γυναικείες παρουσίες που βρέθηκαν στην ηγετική πυραμίδα λόγω ποσόστωσης;

Σε τι συνίσταται η καλοσύνη Σβίγκου -Βασιλειάδη, να  μην  πολιτευτούν, όπως “δεσμεύθηκαν”- ενώ δεν ξέραμε καν ότι σκόπευαν να πολιτευτούν- αν πρόκειται στην πρώτη γραμμή προεκλογικά να εμφανίζονται ως υποψήφιοι και υπουργήσιμοι αυτοί τους οποίους, όπως λέγεται, προσπάθησε να κοντύνει ο Τσίπρας: ο Παππάς, ο Σπίρτζης, και ο Φίλης κ.α. από την κυβέρνηση που κρίθηκε το 2019;

 Με ποια έννοια θα εμφανίζεται ως κεντρικό στέλεχος- με το  … δικό του κυβερνητικό πρόγραμμα μάλιστα- ο Πολάκης  που δεν εννοεί να κατανοήσει σε ποιο κόμμα, σε ποια χώρα και σε ποια εποχή βρίσκεται;   

Ας δούμε λοιπόν από μακριά τη μαρκίζα του μαγαζιού:  με όποια σειρά και αν  μπουν οι “φίρμες” η αντίδραση του πολίτη που πιστεύει στην ανάγκη να κυβερνήσει η Δημοκρατική Παράταξη θα παραπέμπει σε έναν  στίχο του Σεφέρη: “Κύριε, όχι μ αυτούς. Ας γίνει αλλιώς το θέλημά Σου”

Χρειάζονται πρόσωπα με πολιτική επάρκεια

Πρώτος φαίνεται να το αντιλαμβάνεται ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος, αφού διευθέτησε τα εσωκομματικά με την ευχέρεια που του δινει το προσωπικό του ιμπέριουμ, τωρα εκπέμπει ότι θα βγάλει στο περιθώριο  τους περισσότερους από όσους ανέδειξε στην κομματική ηγεσία.

Δεν αναγνωρίζει τις φράξιες-  τρεις από τις οποίες δρουν στο όνομά του- επενδύει στον “νέο ΣΥΡΙΖΑ”, με καινούργια φουρνιά στελεχών και πολλές γυναίκες-  παρότι δεν έχουν ιδιαίτερα σπουδαία βιογραφικά και έξω από τα κομματικά τείχη δεν υπάρχει ψυχή… 

Καλοδεχούμενη η ανανέωση. Αλλά για να αποδώσει πολιτικά και κυρίως εκλογικής χρειάζεται ονόματα, ιδιότητες και διευθύνσεις. 

Πρόσωπα με πολιτική επάρκεια,  προσωπική ακεραιότητα, -για όσους είχαν με οποιαδήποτε κόμμα και σε οποιαδήποτε περίοδο κυβερνητικές ευθύνες-, έξωθεν καλή μαρτυρία με τη συμπεριφορά τους, επιτυχημένη προσωπική διαδρομή και κοινωνική αναγνώριση. Πόσοι από  την ΠΓ και τα λοιπά κομματικά όργανά τα έχουν;

Κακά τα ψέματα. Αν ο Αλέξης Τσίπρας το εννοεί ότι μπορεί να κερδίσει τον Μητσοτάκη και να ηγηθεί προοδευτικής  κυβέρνησης πρέπει να σπεύσει.

Να αποθηκεύσει στην Κουμουνδούρου τους περισσότερους από όσους ανέδειξε η παλιά κομματική βαση των 40.000 μελών στα όργανα- οι 110.000 νεοεγγραφέντες δεν ευθύνονται για κανέναν άλλον πέρα από τον ίδιο- και να αναζητήσει επειγόντως όχι απλώς “νέους”, αλλά και αξιόλογους. Ικανούς να σταθούν στο δημόσιο χώρο με επάρκεια.

Να βγάλει στο προσκήνιο όσους έχει στο κόμμα του και όσους μπορεί να αντλήσει από την κοινωνία και τη Δημοκρατική παράταξη, ως ικανούς να κυβερνήσουν.

Η δεξαμενή των οργάνων είναι περιορισμένη. Κάθε απόπειρα ανόδου θα ισοδυναμεί με πτώση, αν μόλις παίρνει τα πάνω του, εμφανίζονται αυτοί ως εκπρόσωποί του.

Κάποιοι μπορούν εμφανιζόμενοι να ακυρώσουν πέντε φορές ο καθένας το ενδεχόμενο να κερδίσει τις εκλογές ο Τσίπρας.  Δεν είναι ότι απλώς δεν αρέσουν. Όταν δεν απωθούν, δεν έχουν τίποτε να επιδείξουν.

Προεκλογικά, δεν θα προλαβαίνουν να παραλαμβάνουν τις ανθοδέσμες  που θα τους στέλνει ο Μητσοτάκης. Με αυτούς δίπλα του ο Τσίπρας αντί για Πρωθυπουργός θα γίνει χλεύη των αποτυχημένων της Δεξιάς….