Του Γ. Λακόπουλου
Το 216 π.Χ., όταν ο ρωμαϊκός και ο καρχηδονιακός στρατός βρέθηκαν αντιμέτωποι στις Κάννες, οι Ρωμαίοι υπέστησαν συντριβή και ο δρόμος για τη Ρώμη άνοιξε. ” Ο Αννίβας προ των πυλών» – Hannibal ante portas -κατέγραψε η Ιστορία.
Ωστόσο ο μεγάλος Καρχηδόνιος στρατηλάτης δίστασε και αντί να βαδίσει κατά της αιώνιας πόλης κινήθηκε προς τη Νότιο Ιταλία. «Ξέρεις να νικάς, όχι όμως και να αξιοποιείς τη νίκη», του είπε ένας από τους επιτελείς του. Έτσι η κατάσταση στον τότε γνωστό κόσμο δεν άλλαξε. Αντίθετα ο Σκιπίων κατέστρεψε ολοσχερώς την Καρχηδόνα.
Ακριβώς 2148 καλοκαίρια από τότε τα ίδια συμφραζόμενα της Ιστορίας εμφανίζονται στην Ελλάδα. Η Ρώμη του Κυριάκου Μητσοτάκη -πνιγμένη στην αποτυχία, τη διαφθορά και την απομόνωση – είναι έτοιμη να πέσει στα χέρια του Αλέξη Τσίπρα.
Η κυβερνητική αλλαγή είναι θέμα χρόνου και απλών κινήσεων από την πλευρά του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο το “σύνδρομο Αννίβα”, με δισταγμούς και αμφιταλαντεύσεις, μπορεί να αλλαξει την έκβαση της αναμέτρησης.
Πρακτικά η επικράτηση του Τσίπρα θα διασφαλιστεί με απλές κινήσεις από την πλευρά του:
Πρώτο: Να περιγράψει με ακρίβεια πού ακριβώς θέλει να οδηγήσει τη χώρα μέσα από το ναρκοπέδιο της εποχής. Ποιο είναι το όραμα του -κατά την κοινότυπη διατύπωση. Εκτός από τα μέτρα πολιτικής ο ηγέτης πρέπει να περιγράφει την πορεία και τον στόχο καθώς πλησιάζουν οι εκλογές.
Δεύτερο: Δεύτερο να τεθεί επικεφαλής των δυνάμεων που θα σχηματίσει την προοδευτική κυβέρνηση με τον νέο ΣΥΡΙΖΑ ως κεντρικό φορέα, ως εκπρόσωπος της Κεντροαριστεράς, αφήνοντας πίσω τους μειοψηφικούς ηττημένους της εσωκομματικής μάχης που ήθελαν “Αριστερά και τίποτε άλλο”.
Τρίτο: Να αναδείξει ευθέως το πραγματικό σύστημα εξουσίας που παίρνει τις αποφάσεις στη χώρα, κατονομάζοντας ως υπερ -κυβέρνηση συγκεκριμένους μιντιάρχες και οικονομικούς παράγοντες. Να καταγγείλει ότι δεν κυβερνάει ο Μητσοτάκηε, αλλά οι συνεχιστές της διαπλοκής επί Σημίτη.
Οι προϋποθέσεις της νίκης
Με αυτές τις τρεις προϋποθέσεις ο Αλέξης Τσίπρας θα γίνει περισσότερο πειστικός στην παρουσίαση της πολιτικής του πρότασης σε συνδυασμό με το πολιτικό προσωπικό που θα την υλοποιήσει.
Πρώτο: Να να περιγράψει με ποιους θα κυβερνήσει. Όχι μόνο ποιες πολιτικές δυνάμεις θα συμπράξουν με τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και το είδος των φυσικών προσώπων που θα αναλάβουν να βάλουν τη χώρα στο δρόμο της ανάπτυξης για όλους. Πρακτικά να δώσει “προσωπο” στην πρόσφατη αναγγελία του από την ΕΦΣΥΝ ότι θα κυβερνήσει με “δυνάμεις από την κοινωνια”, όχι με “κομματικούς”.
Δεύτερο: Να καταργήσει τους “τομεάρχες” στην Κοινοβουλευτική Ομάδα και την Πολιτική Γραμματεία του κόμματος που εμφανίζονται ως μέλλοντες υπουργοί – μερικοί μάλιστα αναγγέλλουν και μέτρα.
Κάποιοι δεν έχουν “βιογραφικό” που τους καθιστά κυβερνητικούς διαχειριστές κρίσιμων τομέων- όπως η οικονομία και η δημόσια διοίκηση- και άλλοι με το αρνητικό φορτίο τους, υπονομεύουν την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και ταυτόχρονα την προοπτική συνεργασίας με άλλα κόμματα. Επιπλέον -νοθεύουν και τον ανταγωνισμό στα ψηφοδέλτια, για να εμποδίσουν την ανανέωση της Κ.Ο.
Τρίτο: Είναι ώρα για αντικατάσταση του πορτ -παρόλ του κόμματος καθώς η δημόσια παρουσία του αποπνέει “κομματισμό” και ο κύκλος του έκλεισε με τη διεύρυνση του συνεδρίου. Στο πόντιουμ της Κουμουνδούρου πρέπει να ανέβει νέο πρόσωπο που θα εκπροσωπεί τον μετασχηματισμό τη ΣΥΡΙΖΑ και θα διαθέτει επικοινωνιακά χαρίσματα με εκλογική εμβέλεια.
Τέταρτο: Να συγκροτηθούν άμεσα τα ψηφοδέλτια κατά περιφέρεια υπό την προσωπική ευθύνη του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα. Με έμφαση στην ανανέωση, την απονομιμοποίηση των ομάδων και κυρίως την εκλογική απόδοση με ανοίγματα στην κοινωνία. Εκ παραλλήλου να προχωρήσει η επιλογή των υποψηφίων δημάρχων των τριών μεγάλων πόλεων και της Περιφέρεια Αττικής- με βάση τον κανόνα της Δημοκρατικής Συνεργασίας.
Πέμπτο, να αναδείξει τις βασικές θέσεις του στην εξωτερική πολιτική, με βάση το εθνικό συμφέρον, την ευρωπαϊκή υπόσταση της χώρας αλλά και τον ρόλο της στην περιοχή, καθώς και τις ιδιαίτερες προτεραιότητές της στη συγκυρία που διαμορφώνει ο πόλεμος στην Ουκρανία. Ήτοι σε αντιδιαστολή με την υποταγή της κυβέρνησης Μητσοτάκη στις αμερικάνικες υποδείξεις, τον κατευνασμό έναντι της Τουρκίας, την απουσία διαπραγματευτικής κουλτούρας στη διεθνή σκηνή, με το “ναι σε όλα” χωρίς ανταπόδοση.
Οι πολίτες δεν θέλουν τον Μητσοτάκη
Όλα αυτά συνθέτουν ένα αδιάσπαστο σύνολο πρωτοβουλιών του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, που θα κόψουν τον ιδιότυπο γόρδιο δεσμό της συγκυρίας: οι πολίτες ενώ δεν θέλουν τον Μητσοτάκη που τους εξαπάτησε, δεν στρέφονται εμφατικά τον Τσίπρα…
Κάτω από την επιφάνεια των εξελίξεων και παρά τις παραπλανητικές δημοσκοπικές παρεμβάσεις υπάρχει μια αλήθεια: θέλουν να φέρουν τον Αλέξη Τσίπρα στην κυβέρνηση, αλλά δεν θέλουν όσους εμφανίζονται ότι θα έλθουν μαζί του.
Κανείς δεν είναι σε θέση να τον εμποδίσει στη διάλυση αυτής της θολής εικόνας -με τη ανάδειξη της ταυτότητας που θα έχει η προοδευτική κυβέρνηση -σε ό,τι αφορά το κυβερνητικό πρόγραμμα και τα πρόσωπα.
Η ιστορία του Αννίβα διδάσκει…
