Του Ηλία Κυριακάκη
Η εκλογή του Τράμπ, τέσσερα χρόνια πριν, ήταν αναμενόμενη λόγω της υπερδεξιάς στροφής του Ρεπουμπλικανικού κόμματος από τη δεκαετία του ‘80 επί Ρέιγκαν. Από τότε απελευθερώθηκαν στην Αμερική ο νεοφιλελευθερισμός, ο ρατσισμός, η εξάπλωση της φτώχειας και ο αντισημιτισμός. Το αποτέλεσμα για τις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν σταδιακά η «πολιτική» επιστροφή στη δεκαετία του πενήντα με κύριο χαρακτηριστικό την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των φτωχότερων Αμερικανών.
Σκληρό παράδειγμα ήταν η κρίση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, που οδήγησε στην κατάσχεση εκατομμυρίων σπιτιών από Τράπεζες και στη φτωχοποίηση μεγάλου μέρους της Κοινωνίας. Στην Αμερική δεν υπήρξαν «σωτήρες» των αδυνάτων τότε (βλέπε Σύριζα και κυρία Κατσέλη στο ελληνικό παράδειγμα), ώστε να προστατέψουν τον Αμερικανικό λαό. Από την άλλη, οι συντηρητικοί ρεπουμπλικάνοι πολιτικοί υποδείκνυαν, ως υπαίτιους για τη φτώχεια και τις κατασχέσεις, τους ισπανόφωνους μετανάστες, που παίρνανε τις δουλειές «για ένα κομμάτι ψωμί». Σε καμία περίπτωση δεν ενοχοποιούσαν για όλα αυτά τους «χαλαρούς» κανόνες της ελεύθερης αγοράς και τον άκρατο φιλελευθερισμό της οικονομίας, που οι ίδιοι επέβαλαν.
Αν αναλύσουμε τις κομματικές συμπεριφορές, ήδη από τη δεκαετία του 90, στις εκλογές, ακροδεξιοί ρεπουμπλικάνοι με στολές παραλλαγής βρίσκονταν έξω από τα εκλογικά τμήματα για να ελέγξουν τη «νοθεία» του αποτελέσματος που θα γινόταν με την ψήφο των παράνομων μεταναστών. Αυτούς που, υπήρχε η υποψία ότι, νομιμοποιούσαν σωρηδόν οι Δημοκρατικοί. Πρώτοι διδάξαντες, ίσως, για το Σύριζα, που δοκίμασε να κάνει κάτι ανάλογο με τους μετανάστες στη χώρα μας.
Εξηγείται, λοιπόν, από τα παραπάνω πώς σιγά-σιγά επικράτησαν οι λαϊκιστές υπερδεξιοί βουλευτές και Γερουσιαστές στο ρεπουμπλικανικό κόμμα και προέκυψε η άνοδος του Μεσσία Τράμπ στην εξουσία ως φυσικό επακόλουθο.
Στην διάρκεια της θητείας του, ο Τράμπ έθρεψε το συντηρητισμό και το λαϊκισμό, μείωσε τους φόρους για τους πλούσιους, κατάργησε το σύστημα υγείας του Ομπάμα (healthcare act) καθώς και το «πολύ κράτος». Ταυτόχρονα, έδωσε τη δυνατότητα εξορύξεων για υδρογονάνθρακες στην Αλάσκα, για σχιστολιθικά πετρέλαια στο Τέξας και γενικά ενίσχυσε τους Βιομηχάνους και το μεγάλο κεφάλαιο. Δεν είναι τυχαίο πως τον υποστήριζαν όλοι αυτοί, ακόμη και ο Έλον Μασκ της Tesla ήταν υπέρ του. Σε διεθνές επίπεδο, απέσυρε τη Χώρα από τη «συνθήκη για το κλίμα» των Παρισίων, από τη Συμφωνία για τα πυρηνικά με τη Ρωσία και πρόσφατα, με την πανδημία, από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Ο Τράμπ αναμφισβήτητα έχασε τις εκλογές λόγω του κορονοϊού. Αν δεν είχε προκύψει η πανδημία, θα τις κέρδιζε «με τα τσαρούχια». Οι Αμερικάνοι ψηφίσανε Δημοκρατικούς, επειδή πέθαιναν από τον ιό και κανείς δεν ενδιαφερότανε. Η πλειοψηφία των θανάτων προέρχεται από τις κοινότητες των οικονομικά ασθενέστερων, που δεν έχουν δυνατότητα πρόσβασης στο υγειονομικό σύστημα και ζουν στοιβαγμένοι σε μη υγιεινές συνθήκες. Έγχρωμοι και φτωχοί ισπανόφωνοι, είναι η πλειονότητα των τραγικών απολογισμών και των θανάτων που ακούμε και διαβάζουμε.
Έτσι φτάσαμε στο σήμερα. Στην εισβολή στο Καπιτώλιο, στην προσπάθεια έκπτωσης του Τράμπ και στη διαδοχή του από τον Μπάιντεν.
Το τρέχον ερώτημα για το νέο Πρόεδρο είναι με ποιους θα κυβερνήσει και τι θα κάνει για τη Χώρα του στη συνέχεια.
Ο Μπάιντεν, για να κυβερνήσει, έχει «στρατολογήσει» όλο το επιτελείο του Ομπάμα. Όσα στελέχη του νέου administration δεν ανήκουν σε αυτό, προέρχονται από την εποχή του Κλίντον ή είναι εκπρόσωποι αμερικανικών μειονοτήτων, της αντιπροέδρου Καμάλα Χάρις συμπεριλαμβανομένης.
Τέσσερις είναι οι τομείς, που θα εστιάσει ο νέος Πρόεδρος:
Η προσπάθεια επανένωσης του βαθιά διχασμένου Αμερικανικού έθνους.
Η αντιμετώπιση της Πανδημίας και των οικονομικών συνεπειών της. Στον τομέα αυτό έχει ήδη εξαγγείλει ένα γιγάντιο πρόγραμμα βοηθείας περίπου δύο τρισεκατομμυρίων δολαρίων (έξι περίπου φορές το Ελληνικό δημόσιο χρέος). Αυτό περιλαμβάνει άμεσες ενισχύσεις (helicopter money) αλλά και την εξασφάλιση ποσού 400 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τον εμβολιασμό όλου του Αμερικανικού λαού.
Η δημιουργία εκατοντάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας με ένα γενναίο πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων για την ενίσχυση των υποδομών της χώρας και η επανασύσταση του συστήματος υγείας (Obamacare) σε νέα μορφή (Bidencare) με χιλιάδες προσλήψεις γιατρών και υγειονομικού προσωπικού.
Και, η εξωτερική πολιτική, όπου θα προσπαθήσει να επανακαθορίσει την Αμερικανική «κυριαρχία» σε παγκόσμιο επίπεδο και να επαναφέρει στην προ Τράμπ εποχή τις διεθνείς συμμαχίες της Αμερικής. Τέρμα οι τοποτηρητές τύπου Γερμανίας και Τουρκίας, δηλαδή. Ο τομέας αυτός ενδιαφέρει και εμάς τους Έλληνες, άμεσα. Αλλά, περισσότερα, θα πούμε και θα δούμε να εκτυλίσσονται τις επόμενες εβδομάδες.