Αγαπητό Ανοιχτό Παράθυρο,
Να σας συστηθώ: μεγάλωσα επί εκσυγχρονισμού & επανίδρυσης του κράτους, ενηλικιώθηκα επί αγανακτισμένων & μνημονίων και στα 30 μου βρίσκομαι σε… στασιμοχρεοκοπία.
Κι αναρωτιέμαι: και τώρα τι; Πώς συνεχίζουμε; Πού ανήκουμε και πού πάμε; Μήπως πρέπει να το πιάσουμε από την αρχή;
Στις γεωεπιστήμες η έννοια της κλίμακας παρατήρησης αποτελεί θεμελιώδη παράμετρο της ερευνητικής δραστηριότητας. Από το επίπεδο του μικροσκοπίου στο εργαστήριο, σε αυτό του παρατηρητή στην ύπαιθρο κι από κει στα δορυφορικά συστήματα πλανητικών παρατηρήσεων. Οι φυσικές εξελίξεις διασυνδέονται ποικιλοτρόπως και η κάθε μία κλίμακα χωριστά μπορεί να δώσει πληροφορίες που εξηγούν φαινόμενα στις υπόλοιπες.
-Ο Αιώνας της Αλλαγής (1950 – 2050) που βρίσκεται σε εξέλιξη σημαδεύεται από διεθνείς ανταγωνισμούς, πολιτικά & πολεμικά γεγονότα, κοινωνικοοικονομικές μετεξελίξεις. Η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία οδήγησε τις κοινωνικές δυνάμεις στη Δύση στο Κράτος Πρόνοιας αλλά έχοντας ηθική ευθύνη για το τι συμβαίνει μέχρι σήμερα σε ηπειρωτικές μεγα-περιφέρειες πχ Αφρική, Μέση Ανατολή, Λ. Αμερική. Από τη μια ο Τρίτος Δρόμος -για κάποιους ασφαλτοστρωμένος γι άλλους χωμάτινος- κι από την άλλη η ‘Γένοβα’ και το ‘Σιάτλ’ προς την παγκοσμιοποιημένη αλάνα.
-Το αχαρτογράφητο τεκτονικό ρήγμα που δημιουργήθηκε στις εσωκομματικές προεδρικές εκλογές -από τη βάση μην ξεχνιόμαστε- το 2007 του ΠΑΣΟΚ 00’s, περίμενε τη στιγμή που η συσσωρευμένη ενέργεια θα εκλύοταν μ’ έναν ισχυρό σεισμό προωθώντας τα δύο ρηξιτεμάχη σε κίνηση αντίθετων κατευθύνσεων.
-Η εμπιστοσύνη των πολιτών προς τους Θεσμούς αποτελεί κρίσιμη παράμετρο για ένα πολιτικό σύστημα. Μονοψήφια τα ποσοστά αποδοχής για Βουλή, πολιτικά Κόμματα και ΜΜΕ. Κι επειδή η ζωή των περισσοτέρων δεν έχει αλλάξει κι ούτε κάποια κανονικότητα έχει επέλθει μα ούτε και τα ίδια τα κόμματα προσπαθούν για το αντίθετο, είναι προφανές πως η ευρύτερη κοινή γνώμη παραμένει καχύποπτη προς τον υφιστάμενο -πάσης φύσεως- κομματικό μικρόκοσμο.
Σήμερα νέα ζητήματα δημοκρατίας, βιοηθικής & τεχνοασφάλειας εμφανίζονται με τον οικονομικό νεοφιλελευθερισμό να αναπροσαρμόζεται και να συνεχίζει το “έργο” του στην εργασία, στο ασφαλιστικό σύστημα, στην παιδεία, την υγεία, το περιβάλλον. Ή μήπως όχι; Ή μάλλον όχι παντού; Δηλαδή όχι εκεί που η Προοδευτική Κοινότητα έχει πολιτικό στίγμα και δυναμική. Έχει παρουσία. Είναι οργανωμένη.
Οι διεθνείς εξελίξεις των ημερών μας βρίσκουν με τη ΝΔ στην κυβέρνηση η οποία αναδεικνύει στοιχεία αυταρχισμού – αναχρονισμού κοινωνικά & νεοφιλελευθερισμού οικονομικά. Με το αντίστοιχο δικό της πολιτικό προσωπικό αλλά και μεταγραφές ως αποτέλεσμα του συγχρωτισμού -κι ας φορούσαν πολιτικές μάσκες- πρώτα σε δεξαμενές σκέψεις (00’s) κι έπειτα σε συγκυβέρνηση (10’s) με κοινούς κοινωνικοοικονομικούς στόχους.
Ποιος ο αντίλογος, η αντιπολίτευση, τα επιχειρήματα σε μια τέτοια τύπου (δια)κυβέρνηση;
Η Προοδευτική Κοινότητα, που στηρίζει τον Άνθρωπο κι όχι τον οικονομισμό, που διακρίνει την εθνική συνείδηση από την πατριδοκαπηλία, που ξεχωρίζει το θρησκευτικό συναίσθημα από τη θρησκοληψία, που αγανακτεί στη θέα συνανθρώπων, λευκών ή σκουρόχρωμων, δεν έχει σημασία, μπροστά σε κάδους απορριμμάτων, που θεωρεί την προστασία της χλωρίδας & πανίδας υποχρέωση και πολιτισμό, οφείλει να αφυπνιστεί και να ανασυγκροτηθεί επειγόντως. Οι πολιτικοί εγωισμοί και οι ενδοπαραταξιακοί κομματικοί ανταγωνισμοί δημιουργούν παράλυση. Ο χρόνος δεν είναι απεριόριστος. Ο αγροίκος πλούτος επελαύνει. Ξανά. Ελκύει & (δια)φθείρει.
Η -διαχρονική- ΝΔ & friends -πλέον- βρίσκονται σε πλεονεκτική θέση πολιτικά. Στην κυβέρνηση. Θα προχωρήσει σε νέο συμπαγές παραγωγικό μοντέλο με ανάδειξη νέων δυνάμεων ή σε ανασυγκρότηση του υφιστάμενου τρύπιου & μονομερούς αποτυχημένου; Στην πρώτη περίπτωση γράφει Ιστορία στη δεύτερη δεν θ’ αφήσει καμένη γη αλλά… ανύπαρκτη γη! Τι θα κάνει; Μένει να το δούμε. Ή να το ζήσουμε.
Σε κάθε περίπτωση η παρουσία της Προοδευτικής Κοινότητας του τόπου μας πρέπει να είναι δυναμική και να αντικρούσει με πρόγραμμα & σχέδιο την ψηφοθηρική κατά βάση και κενού πολιτικού περιεχομένου «μεταρρυθμιστική φιλολογία» από την κυβέρνηση της ΝΔ & friends. Πρέπει ν’ αναδειχθεί από την προοδευτική αντιπολίτευση ένα νέο κοινωνικοοικονομικό μοντέλο που θα το επικοινωνήσει σε κάθε πόλη, χωριό, γειτονιά, καφενείο με πολιτικό προσωπικό που δεν θα κοιμάται_όρθιο.
Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. μεγάλωσε εκλογικά αλλά με δική του ευθύνη όχι πολιτικά. Το ΚΙΝ.ΑΛΛ. ώριμο πολιτικά αλλά (απ)έδειξε τα εκλογικά του όρια. Χρειάζεται ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΠΑΡΑΤΑΞΙΑΚΟΣ ΦΟΡΕΑΣ της κέντρο-αριστεράς (centre-left) με όλες τις ιδεολογικές (υπο)περιπτώσεις και με εργαλεία τον εκδημοκρατισμό, τον ριζοσπαστισμό, τον ανανεωτισμό-εκσυγχρονισμό κατά περιπτώσεις κοινωνικού ενδιαφέροντος στις τρεις κλίμακες παρατήρησης τοπικά, ηπειρωτικά, παγκόσμια.
Η κατεύθυνση πολιτικής σύνθεσης της ευρωπαϊκής αριστεράς, των ευρωσοσιαλιστών & σοσιαλδημοκρατών, των προοδευτικών κεντρώων, των πράσινων & οικολόγων, των κοινωνικών κινημάτων είναι επιτακτική. Στην Ελλάδα πρέπει να γίνει η αρχή ως παράδειγμα για όλη την Ευρώπη. Πρόταση: την ίδρυση ‘Σοσιαλπροοδευτικού Κόμματος’ (Social Progressive Party) ευρωπαϊκής κουλτούρας με σύγχρονη αρχιτεκτονική δομή & πολιτικούς τομείς, ανοιχτές διαδικασίες, αδιαμεσολάβητες, με εσωκομματική δημοκρατία στη λήψη αποφάσεων, με τους 30-40άρηδες ν’ αναλαμβάνουμε -επιτέλους- τις ευθύνες μας για το μέλλον του τόπου.
Να βρούμε -επιτέλους- πολιτικό χώρο να προβληματιστούμε, να εκφραστούμε, να δράσουμε. Δια ζώσης. Υπάρχουμε! Με το δικό μας όραμα από εδώ κι εμπρός. Οι πολιτικές αποφάσεις στη νεολαία. ΟΚ boomers, τα κάνατε όπως τα κάνατε. Ευχαριστούμε για τα ωραίων αναμνήσεων παιδικά μας χρόνια. Ένα βήμα πίσω τώρα.
Με θέματα μεταξύ άλλων:-Το σύγχρονο παραγωγικό μοντέλο με κοινωνικό πρόσημο στην ομόσπονδη Ευρώπη. Όραμα, Ιδέες, Τεχνική. Ποιος ο ρόλος και οι δυνατότητες της Ελληνικής Πολιτείας;-Η εργασία & η εργοδοσία στον ψηφιακό 21ο αιώνα των δισεκατομμυριούχων του αγροίκου πλούτου. Η υποβάθμιση των κοινωνικών & επαγγελματικών δικαιωμάτων και η κοινωνική απελευθέρωση που δεν ήλθε ποτέ.-Έρευνα & καινοτομία. Νέες τεχνολογίες, μηχανική & επιστήμη των υλικών υπέρ του δημοσίου συμφέροντος.-Οι περιβαλλοντικές προκλήσεις στη λεκάνη της Μεσογείου. Προς τροπικό κλίμα & λειψυδρία.
-Οι γεωπολιτικοί & γεωοικονομική ανταγωνισμοί στη λεκάνη της Μεσογείου. Η διεκδίκηση των φυσικών & ορυκτών πόρων για διαφορετικά οικονομικά συστήματα. Πώς απαντά η φιλειρηνική Ελλάδα του Διεθνούς Δικαίου?-Οι ελληνόφωνοι ως γλωσσική μειονότητα στο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον. Το νεοελληνικό σχολείο & οι ελληνόφωνοι ευρωπαίοι. Ο ανοιχτός, δημόσιος χαρακτήρας του εκπαιδευτικού συστήματος.-Η πίεση στη φιλελεύθερη Δημοκρατία από τα μετα-μοντέρνα αυταρχικά καθεστώτα. Ο αυταρχισμός ως εργαλείο αναθεώρησης διεθνών συνθηκών. Η ανισορροπία σε πλανητικό επίπεδο. Τι απέγιναν οι πολιτικές Διεθνείς σήμερα που όσο ποτέ άλλοτε αποτελούν ανάγκη για διάλογο & συνεργασία?
Η σύνθεση θα είναι κρίσιμη.
Ένα παράδειγμα: οι εξορύξεις. Ναι ή όχι; Γενικά όχι ή συγκεκριμένα ναι; Αντίθεση στις εξορύξεις υδρογονανθράκων (ενέργεια) στη Μεσόγειο αλλά στήριξη στις… εξορύξεις λιθίου (μπαταρίες ηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων) στη Λ. Αμερική;
Ήρθε η στιγμή για αποφάσεις. Το χρονοντούλαπο της Ιστορίας έχει ανοίξει.
Συντροφικά,
Ο στασιμοχρεοκοπημένος 30αρης ενός παράλληλου ψηφιακού μικρόκοσμου.