Kατασκοπίας το…ανάγνωσμα!!

Toυ Μέλιου Ανδρικόπουλου

Σε όλες τις χώρες του κόσμου, κυκλοφορούν κατάσκοποι άλλων χωρών. Στην Ελλάδα, χρόνια τώρα, γίνεται ένα μεγάλο πάρτι ,από κατασκόπους δεκάδων άλλων χωρών. Σε κάθε πρεσβεία, ξένης χώρας, είναι εγκατεστημένοι 3-4 κατάσκοποι. Στελέχη μεγάλων, ξένων εταιριών είναι -αφανείς- κατάσκοποι. Εκατοντάδες εισερχόμενοι ”μετανάστες”, είναι κατάσκοποι διαφόρων χωρών.Δεκάδες επιχειρηματίες που ταξιδεύουν συχνά στο εξωτερικό, είναι κατάσκοποι, είτε της Ελλάδος, είτε ξένων υπηρεσιών.Κατάσκοποι, υπήρχαν και υπάρχουν παντού.

Στα νησιά, στη Θεσσαλονίκη, στον Έβρο, στην Κρήτη, στην Αθήνα.Δεν είναι εύκολο να τους ανακαλύψει κανείς και όταν τους ανακαλύψουν ,συνήθως τους καλύπτουν, όταν προέρχονται από ”φιλικές” χώρες…. Ποτέ δεν μαθαίνουμε τη δράση τους ,ακόμη και όταν πιάνονται στα πράσα… Εξαρτάται φυσικά σε κάθε περίπτωση τι εξυπηρετεί την κάθε κυβέρνηση…Το γεγονός ότι επέλεξε η κυβέρνηση να εμφανίσει μία μετανάστρια από τη Ρωσία, ως μυστική πρακτόρισσα και -μεγάλη-κατάσκοπο, δείχνει απλώς την απελπισία της κυβέρνησης να πετάξει απεγνωσμένα τη μπάλα στην εξέδρα!!Επιδιώκει να μεταθέσει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, από το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών σε άσχετο και αδιάφορο θέμα!!

Η κυβέρνηση τρομάζει μπροστά στην ανάληψη ευθυνών, αρνείται να αντιμετωπίσει τις συνέπειες των πράξεων της και -κυρίως- των παραλείψεών της!!Δυστυχώς τα ”παλικάρια” της κυβέρνησης , με τα ακριβά κοστούμια και τα χρυσά μανικετόκουμπα, έχουν εθιστεί στην προβολή, στην κονόμα, στις δημόσιες σχέσεις και στην επικοινωνία με τους οικονομικά ισχυρούς…Αισθάνονται όμως μία απέχθεια, μία αποστροφή, όταν πρόκειται να αναλάβουν τις ευθύνες του έργου τους και των ενεργειών τους…

Ο κ. Ντογιάκος, πολύ καλά κάνει και ζητά να ερευνηθούν τα σιδηροδρομικά δυστυχήματα σε βάθος 15ετίας.Θα έπρεπε όμως, να επιδείξει και την ίδια ”ευαισθησία” σχετικά με το θέμα της χρεοκοπίας της χώρας. Η χώρα μας δεν χρεοκόπησε, την χρεοκόπησαν συγκεκριμένες πολιτικές και συγκεκριμένοι πολιτικοί.Δυστυχώς, μέχρι σήμερα, κανένας πολιτικός δεν έχει οδηγηθεί στη δικαιοσύνη. Καμία δικαστική έρευνα δεν έχει διεξαχθεί, για τα συγκεκριμένα κακουργήματα…Κάποιοι κατέστρεψαν μία χώρα και οδήγησαν τους κατοίκους της στην άγρια φτώχεια και τη δυστυχία. Ωστόσο, οι κύριοι υπεύθυνοι συνεχίζουν να κυκλοφορούν ελεύθεροι και ν΄ απολαμβάνουν τον πλούτο τους, που τους χάρισε η ενασχόλησή τους με την πολιτική…

Ο λαός βοά: Ζητά δικαιοσύνη σε όλα ,δικαιοσύνη παντού!!Όσο κι αν αργυρώνητα παπαγαλάκια , καταφέρνουν να κάνουν το άσπρο μαύρο και το μαύρο άσπρο, ανάλογα με το τι συμφέρει κάθε φορά και προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα, κάποια στιγμή θα βγουν όλα στην επιφάνεια και η αλήθεια θα λάμψει….Πρέπει ν΄ αντιληφθούν οι ενασχολούμενοι με την πολιτική και κυρίως όσοι σιτίζονται από το κοινοβούλιο, ότι δεν μπαίνουν στα θρανία της βουλής για να κάνουν περιπάτους στις όχθες της ”γαλάζιας λίμνης”, και χαλαρές βόλτες σε βουκολικά τοπία με υπόκρουση ρομαντικής μουσικής.

Πολιτική σημαίνει πρωτίστως ικανότητα ανάληψης ευθυνών. Στα εύκολα όλοι είναι καλοί. Στα δύσκολα χρειαζόμαστε καπεταναίους με ανάστημα, με εκτόπισμα, με γνώσεις. Ο τόπος έχει ανάγκη από προσωπικότητες, που να θεωρούν αυτονόητη την άμεση ανάληψη των όποιων ευθυνών τους προκύπτουν, από τις πράξεις και παραλείψεις τους.Δεν είναι δυνατόν να έχουν εγκληματίσει σε βάρος του ελληνικού λαού και να συνεχίζουν να το παίζουν ”αθώες κορασίδες” και να επιζητούν την επανεγκατάστασή τους στα βουλευτικά θρανία. Δεν είναι δυνατόν να έχουν βήμα στα μέσα ενημέρωσης, να διαθέτουν λέσχες και ιδρύματα που λειτουργούν ”προς τιμήν τους” και να σφυρίζουν αδιάφορα, περνώντας μέσα από τα χαλάσματα και τη δυστυχία που οι ίδιοι προκάλεσαν.

Υπάρχει κάποια πτυχή, κάποιος τομέας αυτής της έρμης χώρας που να μην την έχει αγγίξει η σαπίλα;Υπάρχουν ακόμη δικαστές με συνείδηση, με ανεξάρτητο πνεύμα,με αίσθημα πραγματικής απονομής δικαιοσύνης, ακόμη και αν τους στοιχήσει την καριέρα;Έχουν απομείνει ευρύτερα, προσωπικότητες σε αυτή τη χώρα, που να έχουν τη διάθεση, την ωριμότητα και την ικανότητα ν΄ αναλάβουν τα ηνία αυτής της πολύπαθης κοινωνίας και να την οδηγήσουν ξανά στο Φως, στην ευημερία και την οικονομική ανάκαμψη χωρίς να υπολογίζουν ”πολιτικά κόστη” και προσωπικά συμφέροντα;