«Tσαμπουκάς» και «ανατολίτικη διπλωματία»: Όχι σε «ελληνοτουρκικό διάλογο» με «ανοιχτή ατζέντα»

Του Πέτρου Μηλιαράκη

Ήδη οι πρόσφατες  δηλώσεις του «φιλοπόλεμου» Ακάρ, που αφορούν κυριολεκτικά παραλήρημα και επανάληψη προκλητικών δηλώσεων «χουλιγκανικού τύπου» και οι αντίστοιχες δηλώσεις του φερόμενου ως «διπλωμάτη» Τσαβούσογλου, επαναφέρουν το ζήτημα για το «ποια»  είναι η Τουρκία, ως χώρα πολιτισμού, και ειδικότερα δυτικού πολιτισμού, με κύρια αναφορά και στις ιταμές προκλήσεις του ίδιου του Προέδρου Ερντογάν.

Με τούτο ως δεδομένο χρήσιμα είναι τα παρακάτω:

Πράγματι δεν μπορεί η διεθνής κοινότητα να ανέχεται την παραβατικότητα της Τουρκίας που θέτει σε σοβαρό κίνδυνο την περιφερειακή ειρήνη και ασφάλεια.

Οι παραβατικές ενέργειες «στρατιωτικού τύπου» που απειλούν την ειρήνη, και δηλώσεις αξιωματούχων της Τουρκίας που αφορούν στην  ουσία «επιτιθέμενη χώρα», δεν μπορεί να γίνονται περαιτέρω ανεκτές για όσους υπερασπίζονται το δυτικό πολιτισμό, την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή.

  • Εάν κάποιος ενοποιήσει σε κείμενο τις, κατά καιρούς από τους αξιωματούχους της Άγκυρας, με ιταμό τρόπο δηλώσεις εναντίον της Ελλάδας και της ιστορίας του Ελληνικού Έθνους, θα διαπιστώσει ότι οι αξιωματούχοι αυτοί, το μόνο που γνωρίζουν είναι να διατυπώνουν ένα «δημόσιο τσαμπουκά».

Δυστυχώς αυτό είναι το επίπεδο του «πολιτικού και διπλωματικού λόγου»(;) των αξιωματούχων της Άγκυρας. Στο επίπεδο δε, των εμπρηστικών τοποθετήσεων τους περιλαμβάνεται και ο αδιανόητος και ανιστόρητος ισχυρισμός, ότι είναι «πρόκληση» και «ενοχλεί» τον γείτονα, όταν  το Ανώτατο Πολιτειακό Όργανο της Ελληνικής Δημοκρατίας επισκέπτεται μέρος της Ελληνικής επικράτειας όπως το Καστελόριζο!..

Οι θιασώτες αυτής της «άποψης» (άξια του νομικού και πολιτικού επιπέδου όσων την επικαλούνται), ευτελίζει το …«επιχείρημα». Όποιος θελήσει να ενταχθεί συνομιλών σ’ αυτήν την παντελώς στερούμενη σοβαρότητας θέση, μπορεί να αντιτάξει στους θιασώτες της άποψης ότι το Κας απέχει από την Άγκυρα 456,8 χιλ., οπότε όταν ο Τούρκος Πρόεδρος το επισκεφτεί θα πρέπει να ενοχλούμαστε εμείς οι γείτονες.

«Τι» να πουν και οι Γερμανοί, όταν το Μόναχο απέχει 505 χιλ. μακριά από το Βερολίνο, και «τι» να πουν και οι Αυστριακοί όταν η Βιέννη απέχει 356 χιλ, από το Μόναχο; Δεν θα ευτελίσουμε όμως τον πολιτικό μας λόγο με αντεπιχειρήματα του επιπέδου των αξιωματούχων της Άγκυρας, που σε τελευταία ανάλυση και απ’ ό,τι προκύπτει έχουν πάρει πολύ ψηλά τον αμανέ

  • Ο ΑΜΑΝΕΣ ΣΤΟ ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ ΤΟΥ

Ο αμανές που προκύπτει από τις λέξεις «αμάν» και «μανές», δηλαδή «λιανοτράγουδο» και «δίστιχο», είναι μια τουρκότροπη αντίληψη διασκέδασης. Στο πλαίσιο αυτό προσφάτως ο αξιωματούχος της Άγκυρας εξοχότατος Ακάρ απευθύνθηκε σε Αμερικανούς και Ευρωπαίους, και υψώνοντας τη φωνή του, «έδωσε εντολή»  να «μη μιλάει κανείς»!..

Απευθύνθηκε δηλαδή σε όλο τον πολιτικό κόσμο και σε αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων, και τους «διέταξε σιωπή»!. Μόνο αυτός έχει δικαίωμα «δια να ομιλεί»!..

Στον «τούρκικο τσαμπουκά» και «αμανέ» στο παρόν κείμενο δεν δίδεται συνέχεια για να διαφυλαχθεί η σοβαρότητα των θέσεων.

  • Η ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ «ΑΝΑΤΟΛΙΤΙΚΟ ΠΑΖΑΡΙ»

Η λέξη «παζάρι» (τουρκικής προέλευσης), αφορά διαπραγμάτευση σε υπαίθρια αγορά για την τιμή ενός προϊόντος με βάση την προσφορά και τη ζήτηση. Το προϊόν στην περίπτωση αυτή κατ’ αρχήν δεν αποτιμάται σε μια σταθερή αξία. Αν ο Τούρκος γείτονας έχει κατά νου ότι δεν υπάρχουν σταθερές αξίες στις διακρατικές σχέσεις, στην εθνική κυριαρχία μιας ανεξάρτητης δημοκρατίας και σε κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μέλους των Ηνωμένων Εθνών, ακλουθώντας το DNA του ανατολίτικού παζαριού, είναι βαθειά νυχτωμένος

Θα πρέπει όμως ο Τούρκος γείτονας να έχει αντιληφθεί ότι η υπέρβαση του μέτρου, οι εξωνομικοί του ισχυρισμοί για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο και ειδικότερα για το Δίκαιο της Θάλασσας, και η ανεπιφύλαχτη στήριξή του σε φονταμενταλιστικές οργανώσεις, όπως οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι, σε συνδυασμό με την πρόσφατη προσέγγισή του με το Ιράν, έχουν δημιουργήσει:

  • α) αντισυσπείρωση στις Μεσογειακές Χώρες (Γαλλία, Αίγυπτο, Ισραήλ, Συρία, Ελλάδα και Κύπρο), και
  • β) παρέμβαση των ΗΠΑ  με καταλυτική την πρόσφατη παρουσία του Αμερικανού ΥΠΕΞ Μάϊκ Πομπέο, στη Λευκωσία.

Την ίδια στιγμή όμως, δεν είναι χωρίς σημασία ότι επ’ αόριστον θα παραμείνουν στην Κρήτη τόσο το προσωπικό όσο και τα μέσα (F-16, C-130) των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, προκειμένου να συνεχιστεί η συνεκπαίδευση με Μονάδες των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Όλα αυτά συνεπικουρούνται από την Συμφωνία Ισραήλ και Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, καθώς και από τη Συμφωνία Ισραήλ και Μπαχρέιν. Η συνάρτηση δε της συγκυρίας της κατολίσθησης της οικονομίας της Τουρκίας και του νομίσματός της, σε συνδυασμό με τη δυναμική παρέμβαση κυρίως της Γαλλίας στην περιοχή, αφορούν δεδομένα που ασφαλώς προβληματίζουν την Άγκυρα και την πολιτική του «τσαμπουκά»…

  • ΠΑΡΕΜΠΙΠΤΟΝΤΩΣ

Στα προηγούμενα εγείρονται τα παρακάτω ζητήματα κατά το μέρος που αφορά στην Ελλάδα:

α) Όταν πλήττεται κατά τρόπο ακραίο η Ελληνική οικονομία αλλά και η κοινωνία λόγω του Covid-19 και αναδεικνύεται η αναποτελεσματική πολιτική για την αντιμετώπιση της όλης κατάστασης, όταν απειλούνται μισθοί και συντάξεις και με «δυσκολία» δεν ευρίσκονται τα «απαιτούμενα κονδύλια» για τη στήριξη της υγείας, πολύ απλόχερα η κυβέρνηση προσχώρησε σε εξοπλισμούς 10 δις ευρώ. Ασφαλώς απαιτείται στήριξη των Ενόπλων Δυνάμεων. Η στήριξη όμως αυτή θα κριθεί στο μέτρο της αποτρεπτικής ισχύος και μόνον!

β) Εάν υπάρξει «Ελληνοτουρκικός διάλογος» με «ανοιχτή ατζέντα» υπάρχει κίνδυνος η κυβέρνηση να εγκλωβιστεί σε αδιέξοδο που δεν θα μπορεί να το διαχειριστεί!

Τα παρεμπίπτοντα ζητήματα επισημαίνονται εγκαίρως.

(*) Ο Πέτρος Μηλιαράκης δικηγορεί στα Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Ελλάδας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (ECHR και GC – EU).