Του Δημ. Σούλτα
Ευτυχώς δεν ζει ο Γιάννης Ρίτσος, Μίκη, να βλέπει ακροδεξιούς να τραγουδούν “όταν σφίγγουν το χέρι” και να ακούει εσένα να λες ότι η χειρότερη μορφή φασισμού είναι ο αριστερόστροφος φασισμός. Η μουσική σου ανήκει, Μίκη, δεν σου ανήκουν ούτε οι στίχοι, ούτε- πολύ περισσότερο- η Ιστορία.
Η μακρά και πολύτιμη για όλους μας ιστορία σου, Μίκη, δεν είναι άλλοθι για να το διαστρέφεις αυτό.Δεν είναι άλλοθι για να χαρίζεις του στίχους του Γιάννη Ρίτσου στα στόματα των νοσταλγών των ναζί.
Σήμερα ήσουν πολύ λίγος, Μίκη. Ευτυχώς που δεν ζει ο Γιάννης Ρίτσος για να το δει. Αν και είμαι βέβαιος ότι ο Γιάννης Ρίτσος, παρά το πλήγμα που δέχτηκε, παραμένει ζωντανός. Για σένα Μίκη, δεν είμαι βέβαιος. Εύχομαι να ζήσεις πολλά χρόνια ακόμα, αλλά αυτό που γνωρίζαμε ως δική σου παρακαταθήκη ετάφη οδυνηρά σήμερα στην εξέδρα της πλατείας Συντάγματος.
ΑΠΟ ΤΟ VIEWMAG