Άδωνις Γεωργιάδης: O κλειστός απορροφητήρας και τα σπασμένα νεύρα…

Toυ Γ. Λακόπουλου

Το καλύτερο – ever , που λένε και οι πιτσιρικάδες- για τον Άδωνι Γεωργιάδη εμφανίσθηκε πρόσφατα στο hysteria.gr. «Είναι σαν τον απορροφητήρα που το κλείνεις και λες: επιτέλους μας ζάλισε…».  Έχει κι ένα συμπλήρωμα, αλλά δεν είναι απαραίτητο να το μεταφέρουμε.

Το τελευταίο διάστημα ο αντιπρόεδρος έδειχνε ταυτόχρονα νευρικός, εμφανώς ανήσυχος, αλλά  υποτονικός. Ένας περφόρμερ σαν αυτόν άφηνε να περνούν οι ευκαιρίες για παράσταση που δεν  έχανε παλιότερα. Π.χ.  οι καταλήψεις σχολείων με τη υποκίνηση της Χρυσής Αυγής. Έκανε μια κρύα δήλωση, μόνο και μόνο για να μην λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή: είναι εναντίον των καταλήψεων, αλλά «με ποιο ηθικό ανάστημα θα πουν οι Συριζαίοι τώρα στους μαθητές να μην κάνουν καταλήψεις;” Δηλαδή από αυτή την άποψη είναι και λίγο υπέρ.

Μιντιακή απήχηση μηδέν. Τόσο που αναγκάστηκε ο ίδιος ο Κυριάκος να πει τα ίδια:  όχι κλειστά σχολεία, αλλά να μην τα βάλουμε και με τους Χρυσαυγίτες… Πάντως, ενώ το θέμα ήταν βούτυρο στο ψωμί του Γεωργιάδη, αυτός έκανε στην άκρη. Έτσι κι αλλιώς από  καιρό έχει κόψει με το μαχαίρι στον Μητσοτάκη ότι προτίθεται να παίξει το ρόλο για τον οποίο  τον προόριζε: να τσακώνεται με τον Κασιδιάρη. 

Τώρα πλέον δεν δέχεται υποδείξεις, αλλά κάνει. Είναι η κινητήρια δύναμη στο τρίγωνο που σχηματίζει  με τον Σαμαρά και τον Βορίδη. Δεν παρακολουθεί τη γραμμή που βγάζει ο Μητσοτάκης, κατά πως την επεξεργάζεται  Θεοδωράκος. Επιβάλλει στον Μητσοτάκη τη δική του γραμμή. Ακόμη και στο θέμα των καταλήψεων  η δική του αντίληψη επικράτησε: να λέμε ότι δεν θέλουμε καταλήψεις, αλλά με τους χρυσαυγίτες διακριτικότητα. Όλοι δικοί μας είμαστε…

Με το που μπήκε η νέα εβδομάδα φάνηκε γιατί ο Άδωνις ήταν μουντός τελευταία: κρατούσε δυνάμεις για το πόρισμα του ΚΕΛΠΝΟ.  Όλη μέρα στον αέρα τη Δευτέρα κι έτσι μάλλον θα πάει η εβδομάδα. Όσα του καταλογίζονται του φαίνονται λίγα- ηθικός αυτουργός σε πλημμέλημα. Σιγά τα ωά.

Θα έλεγε κανείς ότι όσα του καταλογίζονται από την Εξεταστική Επιτροπή θα τον ικανοποιούσαν μάλλον. (Από την πλειοψηφία της, αλλά έτσι λειτουργούν στη Δημοκρατία τα Κοινοβούλια: ψηφίζουν). Δεν είναι ό,τι χειρότερο θα μπορούσε να περιμένει- σε άλλους αντιστοιχούν χειρότερα. Καμιά Βουλή δεν πρόκειται να τον στείλει σε Προανακριτική και κανένα Δικαστικό Συμβούλιο στο Ειδικό Δικαστήριο με αυτό το πόρισμα.

Αλλά ο Άδωνις το πήρε αλλιώς. Ξαφνικά ζωντάνεψε και δεν αρκείται στη διαπίστωση των ηπίων σχετικά συμπερασμάτων του πορίσματος, αναμένοντας να κλείσει την υπόθεση με αμυχές. Με τόσα που έχουν γίνει σ’ αυτή τη χώρα η ηθική  αυτουργία σε προσλήψεις, δηλαδή η ρουσφετολογία είναι πταίσμα.

Δεν το είδε έτσι. Καταφεύγει στα Άπαντα Σαμαρά και απειλεί με μηνύσεις και αγωγές τους βουλευτές που θα υπογράφουν το πόρισμα. Και κανείς από τη ΝΔ δεν τραβάει από το μανίκι:  Κόψτο μεγάλε, δεν είναι και πολύ κοινοβουλευτικό αυτό που κάνεις…  Αλλά δεν σκίζονται κιόλας. Η Σπυράκη έκανε απλώς μια κρύα δήλωση για φιάσκο της κυβέρνησης.

Τι είναι λοιπόν αυτό που βγάζει τον Άδωνι στα κεραμίδια; Για να μην τα πολυλογούμε: είναι η προοπτική της περαιτέρω δικαστικής διερεύνησης- ενώ ο ίδιος αποφαίνεται ότι έχει ήδη ολοκληρωθεί. Μπορεί να κρατήσει περισσότερο από όσο τον βολεύει εκλογικά, καθώς καμία νομοθεσία δεν μεριμνά για τις εκλογικές ανάγκες κανενός.

Αν αυτά που λέει η Εξεταστική φτάσουν τελικά στο φυσικό δικαστή του είναι γερό μπλέξιμο. Και έχει και να περιμένει και  το πόρισμα για τη Novartis.  Το οποίο θα βγει πλέον από δικαστικούς λειτουργούς, όχι βουλευτές που κάνουν «κατάχρηση εξουσίας», όπως λέει. Όσο ψύχραιμος και αν είναι, η αναμονή σπάει νεύρα… Και ο απορροφητήρας αρχίζει πάλι να κάνει θόρυβο.