Του Γ. Λακόπουλου
Από ένα κείμενο που δόθηκε στη δημοσιότητα, μετά από μια κομματική συνεδρίαση, προκύπτει ότι η Δημοκρατική Συμπαράταξη ανοίγει τις διαδικασίες για συνέδριο συγκρότησης ενιαίου πολιτικού φορέα, εντός του 2017. Κατά την απόφαση θα συμμετέχουν τα κόμματα και κινήσεις που επιθυμούν με ανοιχτές διαδικασίες και τη διατήρηση της αυτονομίας τους.
Δηλαδή; Τι ακριβώς θα κάνει αυτό το συνέδριο και ποια θα είναι η επομένη μέρα για το ΠΑΣΟΚ; Δεν υπάρχουν πολλά ενδεχόμενα.
Το ένα είναι να γίνει μια συζήτηση και στη συνέχεια το ιστορικό κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου και διευθύνει σήμερα η Φώφη Γεννηματά να διατηρήσει τα σημερινή χαρακτηριστικά του -με τη ΔΗΜΑΡ του Θαν. Θεοχαρόπουλου ως εταίρο. Δεν θα κερδίσει τίποτε ιδιαίτερο, αλλά δεν βλάπτει κιόλας.
Το άλλο ενδεχόμενο είναι να απολήξει αυτό το συνέδριο σε συγκρότηση νέου πολιτικού φορέα. Με νέο όνομα, νέα σύμβολα και ενδεχομένως και νέα ηγεσία από νέες αρχαιρεσίες. Αν γι’ αυτό πρόκειται, θα ισοδυναμεί με πράξη διάλυσης του ΠΑΣΟΚ. Αυτό δηλαδή που θέλουν να κάνουν οι άλλοι θα το κάνει μόνη της η …πρόεδρός του!
Παλαιοί κομματικοί παράγοντες σημειώνουν ότι, αν εκεί οδηγούνται τα πράγματα, η Φώφη Γεννηματά πρέπει να υποβάλει την παραίτησή της από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Να οργανώσει νέο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και αν επανεκλεγεί να προχωρήσει στο συνέδριο διάλυσης, εφόσον θα το έχει εγκρίνει η κομματική βάση.
Με άλλα λόγια, πιστεύουν ότι η Φώφη δεν έχει εντολή γι’ αυτό που πάει να κάνει. Αναδείχθηκε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ γιατί εγγυήθηκε περισσότερο από τους άλλους δυο υποψηφίους ότι μπορεί να οδηγήσει σε ανάκαμψη το ΠΑΣΟΚ. Κανείς δεν την έχει εξουσιοδοτήσει να το οδηγήσει σε διάλυση δια της εξομοίωσης του με “κόμματα και κινήσεις που θα διατηρήσουν την αυτονομία τους”.
Για τα έμπειρα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, δεν υπάρχουν ούτε κόμματα, ούτε κινήσεις, όπως παρουσιάζονται κάποιοι γνωστοί σουλατσαδόροι που μοστράρονται ως επικεφαλής του εαυτού τους. Υπάρχει μόνο το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ υπό τον Θανάση Θεοχαρόπουλο, νέο πολιτικό με ήθος και ορίζοντες.
Τα δυο κόμματα συνεργάστηκαν στις τελευταίες εκλογές, πήγαν σχετικά καλά και η κοινή παρουσία τους στη Βουλή με το σχήμα Δημοκρατική Συμπαράταξη” διασφαλίζει ότι θα μετέχουν και στην επομένη Βουλή. Ενδεχομένως με πολύ καλύτερους όρους, αν καταφέρουν να απορροφήσουν μέρος της δυσαρέσκειας στην εκλογή βάση του ΣΥΡΙΖΑ που διαμορφώθηκε από τη προγενέστερη δυσαρέσκεια για τις πολιτικές των δυο τελευταίων προέδρων του -πριν τη Γεννηματά.
Για τους ίδιους κομματικούς παράγοντες τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού. Είναι λάθος και το μόνο αποτέλεσμα που θα έχουν θα είναι να μην υπάρχει κανείς από το χώρο στην επομένη Βουλή. Οι λόγοι, όπως τους παρουσιάζουν είναι ολοφάνεροι:
Πρώτο. Όσοι ψήφισαν το ΠΑΣΟΚ στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, -όταν μεγάλοι όγκοι ψηφοφόρων το εγκατέλειπαν λόγω της πολιτικής Παπανδρέου και τη συμπεριφοράς Βενιζέλου- το έκαναν αποκλειστικά και μόνο γιατί ήταν ΠΑΣΟΚ. Αν τους εμφανιστεί κάτι άλλο θα είναι σαν να τους λέει κάποιος ότι ήταν κοροϊδία που έμειναν πιστοί στο κόμμα τους. Και φυσικά δεν θα έχουν καμιά διάθεση να ψηφίσουν τώρα κάτι που δεν θα είναι ΠΑΣΟΚ.
Δεύτερο. Το εκλογικό στοίχημα του ΠΑΣΟΚ είναι να δημιουργήσει με την πολιτική του κλίμα επιστροφής των ψηφοφόρων που το εγκατέλειψαν μετά το 2012 για τον Τσίπρα. Η παλιννόστηση ενός μεγάλου μέρους τους είναι εφικτή στις συνθήκες που δημιουργούνται και υπάρχουν ήδη ενδείξεις. Αλλά μιλάμε για παλιννόστηση στο …ΠΑΣΟΚ. Στο προηγούμενο κόμμα τους. Όχι σε κάτι άλλο, γιατί τότε δεν θα είναι παλιννόστηση. Κανείς δεν θα επιστρέψει αν δεν υπάρχει ΠΑΣΟΚ, ή αν υπάρχει σαν υποσύνολο με άλλη ταμπέλα.
Τρίτο. Όπως εξελίσσονται τα πράγματα είναι προφανές ότι η σημερινή πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πιστεύει ότι θα είναι η επικεφαλής του νέου σχήματος. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη πλάνη. Κάποιος πρέπει να της εξηγήσει ότι κανείς δεν την ψήφισε επειδή είναι η Φώφη Γεννηματά. Μάλλον αντικίνητρο ήταν. Την ψήφισαν γιατί ήταν η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Γι’ αυτό θα την ξαναψηφίσουν, οι σημερινή ψηφοφόροι και αυτοί που ενδεχομένως θα προέλθουν από το ΣΥΡΙΖΑ.
Τέταρτο. Αποτελεί λάθος αναγνώση της ιστορίας του ΠΑΣΟΚ να πιστεύει η Φώφη ότι μπορεί να φτιάξει ένα προσωπικό κόμμα, μετεξελίσσοντας το ΠΑΣΟΚ σε κάτι άλλο. “Ποια νομίζει ότι είναι;” ψιθυρίζουν ήδη κάποιοι. Τι σημαίνει “δημιουργία του νέου, ενιαίου φορέα της Παράταξης”;
Αν θα υπάρξει στο μέλλον ΠΑΣΟΚ θα υπάρξει γιατί θα είναι το ΠΑΣΟΚ,- το μεγάλο κόμμα της Μεταπολίτευσης που πέρασε από μια κρίση, αλλά στάθηκε όρθιο και ανακάμπτει Αν δεν μπορεί να το διασφαλίσει αυτό η Γεννηματά, ας παραδώσει τον επόμενο. Το μοναστήρι να είναι καλά, έστω και βομβαρδισμένο. Όχι να το διαλύσει
Πέμπτο. Ο Ανδρέας Παπανδρέου που υπήρξε ο ιδρυτής και ο Κ. Σημίτης που ήταν -με τις ιδιαιτερότητες του- οργανικός παράγων της διαδρομής του ΠΑΣΟΚ ήταν οι μόνοι επικεφαλής του με τη δική τους προσωπικότητα και αυτονομία. Οι επόμενοι ήταν μεγέθη μικρότερα του ΠΑΣΟΚ. Και ο Γ. Παπανδρέου και ο Βενιζέλος. Πολύ περισσότερο η Φώφη που θα δείξει αλαζονεία αν πιστεύει ότι είναι πάνω από το ΠΑΣΟΚ και μπορεί να το οδηγήσει στη διάλυση, ή να το κρύψει σε άλλα σχήματα με προσωπική της απόφαση!
ΠΑΣΟΚ και τίποτε άλλο
Πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ πιστεύουν ότι η Φώφη ήταν παρούσα όταν έπρεπε και δούλεψε αρκετά ως εκλεγμένη πρόεδρος. “Ό,τι μπορεί, το κάνει” λένε. Αλλά για να δικαιωθεί πρέπει να κρατήσει στο ΠΑΣΟΚ στις ράγες ιστορίας και της ιδεολογίας του, με τα σύμβολα και το όνομα του άθικτο.
Για να πετύχει και να κατοχυρώσει τον εαυτό της ως παράγοντας ανάταξης, πρέπει να δει πέρα από ορίζοντα που διαμορφώνει ο παραμορφωτικός φακός της συγκυρίας. Για την ακρίβεια οφείλει να κάνει τα εξής κατά την κρίση έμπειρων στελεχών που μετέχουν και στο σημερινό ΠΑΣΟΚ:
Πρώτο. Να ξεκαθαρίσει ότι το ΠΑΣΟΚ από την ίδρυσή του ανήκει στην ευρύτερη δημοκρατική παράταξη -στην οποία ανήκουν επίσης το ΚΚΕ , ο ΣΥΡΙΖΑ και οι κεντρώες δυνάμεις. Και αυτή η παράταξη έχει μέτωπο με τη Δεξιά και τις συντηρητικέ δυνάμεις. Με άλλα λόγια να το απομακρύνει από την τροχιά εταίρου της ΝΔ, στην οποία το έβαλε άκριτα ο Βενιζέλος και να ανοίξει νέα προοπτική συνεργασίες των δημοκρατικών δυνάμεων.
Πρακτικά να ξεκαθαρίσει ότι αν θα συμπράξει κάποτε με άλλο κόμμα το ΠΑΣΟΚ θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και ποτέ η ΝΔ. Σ’ αυτό το πλαίσιο πρέπει να εργαστεί και για την ένταξη του Τσίπρα στην ευρωσοσιαλιστική οικογένεια. Διαφορετικά θα μπει ο Τσίπρας και θα μείνει αυτή απέξω.
Δεύτερο. Να ξεκαθαρίσει ότι ο ιστορικός φορέας της Κεντροαριστεράς στην Ελλάδα και εκπρόσωπος της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας είναι το ΠΑΣΟΚ, -υπό την αίρεση των μεταβολών στον ΣΥΡΙΖΑ- με τη ΔΗΜΑΡ καλοδεχούμενη.
Το ΠΑΣΟΚ είναι το κεντροαριστερό και σοσιαλδημοκρατικό κόμμα στη χώρα και αυτό δεν αλλάζει. Όσοι λοιπόν αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ως μέτοχο σ’ αυτή την πολιτική ομάδα και ιδεολογία, δεν έχουν παρά να προσχωρήσουν στο ΠΑΣΟΚ. Όποιος δεν είναι ικανοποιημένος με τη σημερινή ηγεσία του ας βάλει υποψηφιότητα στο επόμενο συνέδριο.
Σε κάθε περίπτωση το σύνθημα είναι: ΠΑΣΟΚ και τίποτε άλλο. Τα υπόλοιπα κινούνται ανάμεσα στον τυχοδιωκτισμό, την ιδιοτέλεια και την προσφορά υπηρεσίας σε ιστορικούς πολιτικούς αντιπάλους του ΠΑΣΟΚ και της δημοκρατικής παράταξης.
Τρίτο. Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ οφείλει να λειτουργεί ως επικεφαλής ενός σύγχρονου ευρωπαϊκού κόμματος. Δεν είναι το προσωπικό της κόμμα το ΠΑΣΟΚ. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι πρέπει να συνεδριάζουν τακτικά τα όργανα -κάθε εβδομάδα το Πολιτικό Συμβούλιο και η ΚΟ και κάθε 2-3 μήνες η Κεντρική Επιτροπή. Να λειτουργούν τα ενδιάμεσα όργανα και να έχουν χώρο δημόσιας παρουσίας και άλλα πρόσωπα.
Η Φώφη κάνει ακόμη και τον εκπρόσωπο Τύπου του εαυτού της, μιλάει κάθε μέρα και για τα πάντα και πνίγει με τον τρόπο λειτουργίας της τις νέες φωνές που υπάρχουν στο Κίνημα. Όταν δεν τις σκεπάζει κρατώντας δίπλα της αναξιόπιστα πρόσωπα από το κακό παρελθόν του ΠΑΣΟΚ ή αναθέτοντας ρόλους σε παράγοντες που προκαλούν την αποστροφή της κομματικής βάσης.
Από όλα αυτά προκύπτει ότι ο δρόμος προς την επιστροφή του ΠΑΣΟΚ σε κεντρικούς ρόλους περνάει από την υπεράσπιση της ιδεολογίας, της πολιτικής φυσιογνωμίας και της ιστορίας του. Την ανανέωση και την εσωτερική δημοκρατική λειτουργία. Τις καθαρές θέσεις και καθαρές σχέσεις με τα λοιπά κόμματα. Και, πρωτίστως, με τη διατήρηση του τίτλου και των συμβόλων του.
Σε κάθε περίπτωση, αν πρόκειται να αλλάξουν αυτά, μόνο το συνέδριό του μπορεί να αποφασίσει. Ακόμη και αν είναι να αυτοδιαλυθεί- που λέει ο Λ. Κουσούλης, ας το αποφασίσουν όσοι άντεξαν να είναι ακόμη ΠΑΣΟΚ και κανείς άλλος.