Του Γ. Λακόπουλου
Η Φώφη Γεννηματά δεν είναι μεγάλη πολιτικός. Είναι ευπρεπής, σοβαρή και συνεπής με τον εαυτό της. Αλλά η παρουσία της στο δημόσιο χώρο τελεί υπό τους περιορισμούς των όρων διαμόρφωσης αυτής της παρουσίας.
Είναι όμως τυχερή πολιτικός. Παρέλαβε το ΠΑΣΟΚ σε μια περίοδο που ό,τι ήταν να πάθει το έπαθε από τους προκατόχους της. Σε χειρότερη κατάσταση δεν θα μπορούσε να βρίσκεται, από κάθε άποψη.
Ο ένας της έκανε τη χάρη να την κοπανήσει νωρίς με το στίγμα του διασπαστή και του αχάριστου κληρονόμου. Ο άλλος θα φύγει όπου νάναι -κυρίως γιατί δεν την αντέχει- και θα δοκιμάσει μόνος την τύχη του.
Χωρίς να κάνει απολύτως τίποτε η κόρη του Γιώργου Γεννηματά βρίσκεται με ένα κόμμα δικό της, εξ ολοκλήρου. Και παρότι αντιμετωπίζει ένα ιδιότυπο επικοινωνιακό εμπάργκο απο τα παραδοσιακά ΜΜΕ- λόγω και της εγγενούς αδυναμίας του συστήματος της σ’ αυτό το θέμα- βρίσκει ανταπόκριση στην παλιά εκλογική βάση του ΠΑΣΟΚ..
Άλλος εσωκομματικός πόλος άλλωστε δεν υπάρχει. Ο Ανδρέας Λοβέρδος έχει κοινοβουλευτικές αρετές , αλλά θα πρέπει να αντισταθεί ισχυρά στην πίεση να ακολουθήσει τον Βενιζέλο στη σχεδιαζόμενη έξοδό του. Ο πολύπειρος Κ. Σκανδαλίδης πρέπει να αποφασίσει αν θα συνεχίσει το “μανατζάρισμα” του νεαρού Νίκου Ανδρουλάκη που κάνει τη θητεία του στο Στρασβούργο, αλλά έχει φιλοδοξίες.
Οι εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 με την περιορισμένη συμμέτοχη βοήθησαν τη Γεννηματά να αυξήσει δραστικά το ποσοστό που της άφησε ο Βαγγέλης Βενιζέλος.
Εκείνη τη στιγμή φάνηκε ότι το όνομα “Γεννηματά” σε συνδυασμό με το λογότυπο “ΠΑΣΟΚ” δουλεύουν. Η νέα πρόεδρος είχε εξασφαλισμένη την είσοδό της και στην επομένη Βουλή, ειδικά από τη στιγμή συνασπίστηκε με τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ Θανάση Θεοχαρόπουλο.
Δεν είχε να προσκομίσει στη Δημοκρατική Συμπαράταξη που συνέστησαν εκλογικούς πληθυσμούς, είναι όμως νέος πολιτικός με ήθος με καλή δημόσια παρουσία και με έντιμη συμπεριφορά. Ως εκεί η Φώφη πήγαινε καλά. Μετά άρχισαν τα λάθη.
Η συζήτηση για τον”νέο φορέα” της Κεντροαριστεράς και οι επαφές με τον αποσυνάγωγο Παπανδρέου, τον Θεοδωράκη που δεν έχει σχέση με το χώρο και κάποιους σουλατσαδόρους που δεν εκπροσωπούν τίποτε την πήγαν πίσω. Χρειάστηκε χρόνος για να κλείσει αυτή την κακοφορμισμένη υπόθεση.
Λάθος της υπήρξε και η άρνηση να ψηφίσει τον εκλογικό νόμο. Αυτό αντικειμενικά την καθιστούσε σύμμαχο του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Επίσης ο “διμέτωπος” έτεινε να εξισώσει τον ΣΥΡΙΖΑ που ανήκει στην ίδια περιοχή του πολιτικού φάσματος με το ΠΑΣΟΚ- έτσι τουλάχιστον όπως όρισε τη σχέση του με τη Αριστερά ο Ανδρέας Παπανδρέου, αλλά και η Ιστορία- με τη ΝΔ. Άρα να περιορίσει τον ιδρυτικό αντιδεξιό χαρακτήρα του ΠΑΣΟΚ να το καταστήσει ανιστόρητα αντίπαλο της Αριστεράς και να το μονιμοποιήσει τη ρητορική που χρησιμοποιούσε ο Βενιζέλος και τώρα ο Μητσοτάκης.
Δηλαδή το ΠΑΣΟΚ άνοιγε μέτωπο με τον φυσικό του χώρο, αντί να κινείται με ενδοπαραταξιακή λογική, αφού ο αντικειμενικός στόχος του είναι ένας: να επαναπατρίσει όσους έφυγαν τα προηγούμενα χρόνια για τον Τσίπρα.
Αυτοί οι χειρισμοί τραυμάτισαν το ΠΑΣΟΚ και ανέκοψαν την πορεία του. Αλλά η Γεννηματά έχει ένα προσόν: ακούει. Ιδίως ένα άτυπο “συμβούλιο” από πρόσωπα που δεν αναμειγνύονται στο ΠΑΣΟΚ αλλά ενδιαφέρονται για την ίδια.
Ο Μιλτ. Παπαϊωάννου, ο Κ. Γείτονας και ο Θαν. Τσούρας είναι έμπειροι πολιτικοί και ανήκουν στην ευάριθμη κατηγορία στελεχών του ΠΑΣΟΚ για τους οποίου δεν υπήρξαν ποτέ μομφές ηθικού τύπου. Είναι τυπικοί πολιτικοί με προσεκτική συμπεριφορά και λειτουργούν ως φύλακες- άγγελοι της Φώφης- παιδιόθεν.
Αν προστεθεί και η παρασκηνιακή παρουσία του Κ. Λαλιώτη προκύπτει γιατί η Φώφη αλλάζει σταδιακά μείγμα πολιτικής. Έβαλε τέρμα στην καρικατούρα του <νέου κόμματος> που θα σήμαινε διάλυση του ΠΑΣΟΚ και παίρνει πλέον αποστάσεις από τη Δεξιά, αλλάζοντας ταυτόχρονα τη ρητορική της προς την κυβέρνηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ του 35% είναι σαρξ εκ της σαρκός του ΠΑΣΟΚ.
Ο στόχος της είναι ορατός. Αν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα συρρικνωθεί οι ψηφοφόροι του πιο εύκολα θα επιστρέψουν στα παλιά λημέρια, παρά θα κατευθυνθούν σε άλλα κόμματα. Ειδικότερα θα ήταν παράλογο να υποθέσει κανείς ότι θα καταφύγουν στη ΝΔ που διοικείται από έναν Μητσοτάκη.
Ο πολιτικός σχεδιασμός είναι σωστός, είναι ζυγισμένος και έχει ελπίδες να αποδώσει. Ιδίως αν η Φώφη ανοίξει μικρόφωνα σε νέους ανθρώπους από την ευρύτερη παράταξη. Π.χ. ο εκπρόσωπος Τύπου Παύλος Χρηστίδης λειτουργεί προσθετικά όταν εμφανίζεται στο δημόσιο χώρο.
Σχηματικά θα έλεγε κανείς ότι η Γεννηματά, ο Θεοχαρόπουλος και ο Χρηστίδης αποτελούν ελκυστικό τρίγωνο αφενός για τους πληθυσμούς που περιπλανήθηκαν στις μεταμορφώσεις του ΣΥΡΙΖΑ και αισθάνονται αβεβαιότητα για το μέλλον, αλλά για τους νέους ψηφοφόρους που ψάχνονται.
Τα σημάδια προκύπτουν στις εξορμήσεις της στην περιφέρεια όπου το παλιό “αγνό” ΠΑΣΟΚ που έφυγε απογοητευμένο προς τον ΣΥΡΙΖΑ διαχειρίζεται τη νέα απογοήτευση του φλερτάροντας με το “ΠΑΣΟΚ της Φώφης”.
Ο προσδιορισμός υποδηλώνει ότι η απουσία Παπανδρέου και κατά τα φαινόμενα και του Βενιζέλου διευκολύνει τη Φώφη να επανασυνδέσει το ΠΑΣΟΚ – ως ΠΑΣΟΚ – με όσους αποχώρησαν εξ αιτίας τους από το 2010 και εντεύθεν. Αρκεί να φανεί γενναιόδωρη με στελέχη που έχουν επαφή την κοινωνία.
Αυτοί δεν είναι ούτε οι οπαδοί του νεοπαπανδρεϊσμού, κάποιοι από τους οποίους φλερτάρουν με την επιστροφή, ούτε οι περιπλανώμενοι Ιουδαίοι που μεταφέρουν όπου εγκαθίστανται την τοξικότητα της συνάφειας με τον σημιτικό πυρήνα του πάλαι ποτέ “εκσυγχρονισμού”.
