Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Η κοινωνία δεν ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση του κόμματος για «διεύρυνση», επειδή το κόμμα δεν ανταποκρίθηκε στην αξίωσή της για ανανέωση και μετεξέλιξη.
Η ελληνική πολιτική παράδοση δεν έχει βάθος σε ό,τι αφορά στα συνέδρια των κομμάτων. Δεν έκαναν – πλην του ΚΚΕ.
Το είδος εμφανίσθηκε μεταπολιτευτικά και δημιούργησε δική του παράδοση: στα συνέδρια επικυρώνονται όσα έχουν ήδη συμβεί. Ποτέ δεν γίνονται εσωτερικές τομές.
Ακόμη και οι αλλαγές ηγεσίας – είτε προκύπτουν από κλειστά σώματα, είτε από το «τουρλουμπούκι» της δήθεν δημοκρατικής «εκλογής από τον λαό», που καθιέρωσε το ΠΑΣΟΚ και ακολούθησε η ΝΔ – προηγούνται των συνεδρίων…
Ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί να εισαγάγει ένα πιο αξιόπιστο σύστημα: εκλογή ηγεσίας από το σύνολο των κομματικών μελών.
Καθώς αυτή τη φορά η εκλογή – με μόνο υποψήφιο τον ίδιο – θα επακολουθήσει, τι μένει για το συνέδριο;
Από τους πιο ψύχραιμους του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ο Γιώργος Κατρούγκαλος, περιγράφει – στην «Εφημερίδα των Συντακτών» – τη συνεδριακή ουσία ως εξής:
-«Δεν θεωρώ ότι είναι συνέδριο για την ταυτότητά μας. Έχουμε ταυτότητα, που διαμορφώθηκε από τους αγώνες κατά των Μνημονίων και την κυβερνητική μας θητεία».
Αν αυτή είναι η κυριαρχούσα αντίληψη, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ στο κλείσιμο του συνεδρίου θα μείνει στην ίδια ασάφεια που ήταν στο άνοιγμα…
Θα χάσει δηλαδή την ευκαιρία να κάνει αυτό που χρειάζεται για να προχωρήσει στην επόμενη φάση: να δει τον εαυτό του στον καθρέπτη και τον αλλάξει.
Το χειρότερο που θα μπορούσε να του συμβεί αυτή τη στιγμή είναι η όποια, συζήτηση για το Πρόγραμμα, το Καταστατικό και τις «Πολιτικές θέσεις», να μην οδηγήσει σε αλλαγή ταυτότητας.
Από τα ονόματα στη μαρκίζα, μέχρι την ιδεολογία και το περιεχόμενο της πολιτικής.
Ακριβώς επειδή ξέμεινε στους «αγώνες κατά των Μνημονίων» και στις δυο φάσεις διακυβέρνησης, δεν επαρκεί για να καταστήσει το κόμμα θελκτική κυβερνητική δύναμη. Το αντίθετο.
Στις ιδεοληψίες που προϋπήρχαν και το πολιτικό προσωπικό που δεν μπορεί να παρακολουθήσει την εποχή, προστέθηκαν στρεβλώσεις, αρνητικές συμπεριφορές, φράξιες και κάποιες σκιές.
Η κοινωνία δεν ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση του κόμματος για «διεύρυνση», επειδή το κόμμα δεν ανταποκρίθηκε στην αξίωσή της για ανανέωση και μετεξέλιξη.
Αν το συνέδριο κλείσει τα μάτια στις πηγές της κακοδαιμονίας, βάζει τροχοπέδη στους σχεδιασμούς του Αλέξη Τσίπρα να κάνει τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κυβερνώσα παράταξη.
Το συνέδριο θα δώσει ώθηση προς αυτό τον στόχο υπό δύο προϋποθέσεις.
Η πρώτη είναι να εξελιχθεί σε συνέδριο αυτοκριτικής. Να βγάλει από το χαλί πρόσωπα, πράγματα και επιλογές και να μιλήσει για λάθη και ευθύνες – με ονοματεπώνυμα…
Η δεύτερη, όχι απλώς να αποφύγει αλλά και να αποδοκιμάσει, αυτό που προωθεί το «βαθύ κόμμα»: συνέδριο ρεβανσισμού – με εκτός τόπου και χρόνου μεγαλοστομίες «επιστροφής».
Αυτό σημαίνει νέα ταυτότητα…
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
