Του Γ. Λακόπουλου
Αν γίνει διαγωνισμός για την χειρότερη ελληνική κυβέρνηση όλων εποχών, από πλευράς πολιτικής και ιδεολογικής ποιότητας, θα βρεθούν πολλές υποψηφιότητες. Αν γίνει όμως για τη χειρότερη αντιπολίτευση ο τίτλος θα πάει επάξια τη σημερινή ΝΔ.
Ποτέ άλλοτε κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν είχε διολισθήσει σε τόσο ευτελείς τρόπους διεκδίκησης της εξουσίας. Ούτε καν όταν το ίδιο κόμμα είχε περιπέσει στα χέρια του πατρός Μητσοτάκη και έκανε αντιπολίτευση στον Ανδρέα Παπανδρέου με όλα τα μέσα. Κυρίως αθέμιτα , όπως συμπύκνωσε ο Λευτέρης Παπαδόπουλος στον όρο “Βρόμικο 89”, με το ομότιτλο βιβλίο του.
Από κεφαλής άρξασθαι.Ο άνθρωπος που ηγείται σήμερα της ΝΔ είναι ένας -ευπρεπής σε προσωπικό επίπεδο- κληρονόμος που μπήκε στην πολιτική πλουσιοπάροχα και με εφόδιο το όνομά του. Χωρίς επαρκή αφομοίωση των θεμελιακών αξιών του κόμματος που ίδρυσε ο Καραμανλής, υπήρξε μέτριος υπουργός, αλλά προς έκπληξη πολλών έβαλε πλώρη για την ηγεσία. Αφού συμμάχησε με τον εχθρό της οικογένειας του και εξόντωσε την αδελφή του.
Τώρα οργανώνει και την εξόντωση όσων δεν είναι μαζί του. Αλλά το λανσάρει ως καινοτομία: με το Μητρώο Στελεχών, στο οποίο μπαίνουν πρόσωπα άγνωστης ιδεολογίας και προέλευσης με μόνο κριτήριο τη δική του διαβεβαίωσή ότι είναι “επιτυχημένοι”. Με άλλα λόγια για τον Κυριάκο Μητσοτάκη -που συνεχίζει την οικογενειοκρατία- η διακυβέρνηση είναι προσωπικό στοίχημα -κάτι σαν δικαίωμα- όχι πολιτική επιδίωξη στα πλαίσια της ιδεολογίας μιας παράταξης.
Στη σημερινή ΝΔ η πολιτική έχει αντικατασταθεί από την επικοινωνία. Στο ρετιρέ της δεν υπάρχουν πολιτικά στελέχη με ιδεολογικό φορτίο. Υπάρχει ένας στρατός επικοινωνιολόγων οι οποίοι κατασκευάζουν το προφίλ ενός “πρωθυπουργήσιμου”. Παρεμβαίνουν στα ΜΜΕ διακινούν ψευδείς και παραπλανητικές ειδήσεις και προωθούν τη χειρότερη ρητορική που είχε αυτό το κόμμα. Με αποκρουστική και διχαστική φρασεολογία.
Ένας ιστός πολιτικών αγορητών, αρθρογράφων και αναλυτών μετατρέπουν αυτή την γραμμή σε καθημερινή παραπλάνηση της κοινής γνώμης με ορολογίες που δε υπήρχαν ποτέ στα ΜΜΕ και στην πολιτική. Με επιδίωξη να φορτίσουν αρνητικά το όνομα του σημερινού πρωθυπουργού κάνουν απροκάλυπτα μπούλινγκ. Οι χαρακτηρισμοί που χρησιμοποιούν πολιτικοί της ΝΔ και αρθρογράφοι δεν έχουν χρησιμοποιηθεί ποτέ σε πολιτική σύγκρουση. Συχνά παραπέμπουν σε υπονόμους και πάντως δεν είναι πολιτικοί χαρακτηρισμοί.
Το φιλελεύθερο κεντροδεξιό κόμμα των Καραμανλήδων είναι σήμερα ένας ιδεολογικός αχταρμάς με κυριαρχία των ακραίων και όσων θέλουν απλώς να κάνουν καριέρα στην πολιτική. Ο εισοδιστής Άδωνις Γεωργιάδης λειτουργεί ταυτόχρονα ως δελφίνος και ως τοποτηρητής του Σαμαρά. Διαμορφώνει καθημερινά την ατζέντα και βάζει τη σφραγίδα της εξαλλοσύνης του εξ ονόματος της ΝΔ. Είναι ελεγχόμενος από τη Δικαιοσύνη και έχει διάφορους σκελετούς από το παρελθόν -μεταξύ των οποίων και μια εταιρία που έκρυβε όπως αποκαλύπτεται- αλλά παραμένει Νο2 σε ένα υποτιθέμενο σύγχρονο κόμμα που έχει αμέτρητα αξιόπιστα και ευπρεπή στελέχη για αυτή τη θέση.
Είναι απίστευτο ότι ένας πολιτικός σαν τον Μητσοτάκη, με καλή ανατροφή, που θέλει να θεωρείται σύγχρονος, έχει αντιπρόεδρο κάποιον με το ύφος δημόσιας παρουσίας του Γεωργιάδη. Σα να μην ήξερε από πού προέρχεται και τι έλεγε. Σα να μην τον ακούει στις μεταμεσονύκτιες εμφανίσεις του σε περιθωριακά κανάλια για να διαφημίσει τη πραμάτεια του -εμπορική, πολιτική, αισθητική και ιδεολογική.
Στη ΝΔ προσβλέπουν σήμερα τα πιο τυχοδιωκτικά στοιχεία της χώρας. Από “οφσορούχους” μέχρι διαχρονικούς πειρατές του δημοσίου χρήματος. Άπληστοι, προμηθευτές, διαμεσολαβητές, μιζαδόροι, και άλλοι επιδιώκουν να επαναλάβουν το πάρτι της περιόδου Σημίτη. Υπολογίζουν να βγουν κερδισμένοι αν η σημερινή ΝΔ πάρει τη διακυβέρνηση και αυτό ακριβώς επιδιώκουν.
Επισήμως ως κόμμα η ΝΔ στέκεται στο πλευρό επιχειρηματιών με δραστηριότητες που δεν είναι τα καλύτερα δείγματα γραφής στη χώρα. Ακόμη χειρότερα όμως στέκεται δίπλα σε πρόσωπα που έχουν εκκρεμότητες με τη Δικαιοσύνη. Π.χ. πως νοείται κόμμα που θέλει να κυβερνήσει να βρίσκεται πρακτικά στο πλευρό όσων έβγαλαν μαύρα λεφτά στο εξωτερικό;
Ταυτόχρονα η ΝΔ υπερασπίζεται πολιτικούς που ερευνά η Δικαιοσύνη. Υποτίθεται ότι είχαμε ξεπεράσει το τριτοκοσμικό σκηνικό με το κόμμα -λημέρι, στο οποίο προσέτρεχε όποιος βρίσκονταν υπόλογος και ανήγγειλε “πολιτική δίωξη” και “ποινικοποίηση τη πολιτικής”.
Η ποινική ευθύνη είναι προσωπική υπόθεση. Τι δουλειά είχε η ΝΔ να απολογείται για πρόσωπα που οφείλουν να υπερασπιστούν μόνοι τους εαυτό τους, λόγω της φύσης όσων τους αποδίδονται; Ο Μητσοτάκης κάνει τη ΝΔ να φαίνεται ολόκληρη ως υπόλογη για ενδεχόμενες ευθύνες τους. Αυτή είναι η σύγχρονη αντίληψη που θα έφερνε στην πολιτική;
Δεν υπάρχει άλλο φιλοευρωπαϊκό κόμμα με τόσο αντιευρωπαϊκή αντίληψη και ταυτόχρονα τόσο περιθωριοποιούμενο, ακόμη και μέσα στην ίδια την πολιτική ομάδα που ανήκει. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιτίθεται στα κοινοτικά όργανα που συνδράμουν τη χώρα, γιατί δεν.. στρέφονται εναντίον της κυβέρνησης της. Ενώπιον Ευρωπαίων αξιωματούχων λέει πράγματα ακατανόητα στην Ευρώπη- ή αμφισβητεί τις αποφάσεις των οργάνων της, επειδή είναι… θετικές για την Ελλάδα. Μεταξύ των άλλων κατάφερε να γίνει στόχος επικρίσεων για την αρνητική του στάση στο να βρεθεί λύση στο Μακεδονικό.
Αν τα αθροίσουμε όλα αυτά προκύπτει ότι καθώς συμπληρώνεται η δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα η ΝΔ επιστρέφει στον πολιτικό κοτζαμπασισμό, οργανώνει εκ των προτέρων τη φαυλοκρατία, υποθάλπει ακραίους και ακρότητες και προωθεί το διχασμό και τη μισαλλοδοξία αρνούμενη κάθε εθνική συνεννόηση. Τι άλλο χρειάζεται για να σφιχταγκαλιασθεί με τον τίτλο της χειρότερης αντιπολίτευσης;
