Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Δυο φορές εκτέθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ όταν δέχθηκαν την υποψηφιότητα Κασσελάκη και τον ψήφισαν- ο αποκλεισμός του από τις κάλπες θα είναι η τρίτη και χειρότερη.
Ο υπογράφων έχει αρθρογραφήσει κατά της πολιτικής παρουσίας του Στέφανου Κασσελάκη, από την πρώτη μέρα της εμφάνισής του στον ΣΥΡΙΖΑ – επικρίνοντας και όσους τον στήριξαν, ή τον ανέχθηκαν. Συνεπώς, το μονό που δεν μπορεί να του καταλογιστεί είναι διάθεση υποστήριξης για την παραμονή του στο πολιτικό παιχνίδι.
Άλλα αυτό το παιχνίδι πρέπει να παίζεται με τους κανόνες του. Ιδίως σε ένα κόμμα -και στον ευρύτερο πολιτικό χώρο του- όπου οι αρχές της δημοκρατίας και της μετακίνησης των αποφάσεων στην κοινωνία, αποτελούν αξιακό οδηγό.
Αυτό που συμβαίνει -κυρίως- στα παρασκήνια του ΣΥΡΙΖΑ το τελευταίο διάστημα, συνιστά παραβίαση αυτών των αρχών.
Όλοι μαζί πριν από ένα χρόνο ενέκριναν την υποψηφιότητα του, αγνώστου, Κασσελάκη. Οι περισσότεροι από τους μισούς τον ψήφισαν για πρόεδρο και τον στήριξαν. Ακόμη και στο προηγούμενο συνέδριο, όταν ο Τσίπρας – που φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη – υπέδειξε να τον αλλάξουν, αλλά με κανονικό τρόπο: με νέες αρχαιρεσίες.
Προτίμησαν να αποδοκιμάσουν τον πρώην αρχηγό τους και Πρωθυπουργό- όπως έκαναν ορισμένοι και ψηφίζοντας Κασσελάκη . Ως τις ευρωεκλογές να τον υπερασπίζονται στα κανάλια , να τον χειροκροτούν στις συνεδριάσεις, να σύρουν τα βαλιτσάκια τους στις Σπέτσες και να ψηφίζουν κατ εντολή του – και παρά τη συνείδησή τους- στη Βουλή
Μέχρι που ξαφνικά, δυο ενδιάμεσα καθοδηγητικά όργανά αποφάσισαν ότι δεν τους κάνει. Δικαίωμά τους. Αλλά επειδή οι πολιτικοί είναι δημόσια πρόσωπα και η συμπεριφορά τους λειτουργεί ως υπόδειγμα στην κοινωνία – όφειλαν να μένουν μακριά από την πρακτική των χτυπημάτων κάτω από τη μέση, ή πίσω από τις πλάτες.
Όταν άλλαξαν, με παρασκηνιακές μεθοδεύσεις, τον συσχετισμό εναντίον του στον Π.Σ. και την ΚΕ και εξασφάλισαν την υπερψήφιση της πρότασης μομφής εναντίον του, έπρεπε απλώς να ζητήσουν άμεση προσφυγή τις κάλπες .
Κανένα από τα δυο όργανα δεν έχει αρμοδιότητα να εκλέγει πρόεδρο και κανένα δεν μπορεί να τον αντικαταστήσει, χωρίς να περάσει η τύχη του από τη βούληση όσων έχουν την αρμοδιότητα να αποφασίζουν ποιος θα ηγείται.
Αν οι οπαδοί και τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ , ως μόνοι αρμόδιοι για τον επικεφαλής του πολιτικού φορέα τους έκαναν λάθος – όπως τους …καταλογίζουν μόνο οι ίδιοι μπορούν να το διορθώσουν, και όχι κάποια πεφωτισμένη γραφειοκρατία.
Πόσο μάλλον όταν είναι υπεύθυνη είτε έμεινε στο κόμμα έφυγε μετά την εκλογή Κασσελάκη είτε έφυγε- για την καταβαράθρωση του ΣΥΡΙΖΑ το 2023 και την ακύρωση της επιρροής του Τσίπρα στη Δημοκρατική Παράταξη.
Κανείς δεν μπορεί να αγνοεί ότι η κρίση και τα προβλήματα προϋπήρχαν από την περίοδο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και δεν διορθώθηκαν από το 2019 ως το 2023 , κατά την εντολή του εκλογικού σώματος – και γι’ αυτό μόνο ο Κασσελάκης δεν ευθύνεται.
Σε κάθε περίπτωση θα συνιστά διασυρμό της πολιτικής και ακύρωσης βασικών αρχών της μετασταλινικής Αριστεράς, αν αποκλειστεί η υποψηφιότητα Κασσελάκη, χωρίς τη θέληση του. Αν πρέπει να κλείσει ο κύκλος του πρέπει να κλείσει όπως άρχισε: από τη βάση.
Ο προσωπικός ευτελισμός όσων πρωταγωνιστούν στον αποκλεισμό του είναι ορατός, αλλά είναι δικαίωμά τους να τον προκαλούν, προτείνοντας φωτογραφικές προϋποθέσεις υποψηφιότητας, που δεν έχουν σχέση με την εσωκομματική κανονικότητα.
Αλίμονο αν η εκάστοτε πλειοψηφία μπορεί να θέτει, εν πτήσει, κανόνες κατά βούληση, που θα ανατρέψει η επόμενη. Σε τι διαφέρει τότε η χρήση της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας από τον Μητσοτάκη;
Αν ο Κασσελάκης «δεν έχει θέση στον ΣΥΡΙΖΑ», δεν γνωρίζει τα βασικά της Αριστεράς», είναι «αυταρχικός και ασκεί εκφοβισμό σε στελέχη», «βαρύνεται με χυδαίο σε bullying σε εργαζόμενη», «δεν έχει σαφές πόθεν έσχες », «είναι ακατάλληλος» και ό,τι άλλο του καταλογίζουν, όφειλαν να το ερευνήσουν όταν τον έβαζαν υποψήφιο και τον ψήφιζαν. Όταν αποθέωναν τον «Στέφανο που θα τους ξαναφέρει στην κυβέρνηση»- τρομάρα τους.
Σε κάθε περίπτωση όποιος έχει εκλεγεί πρόεδρος σε ένα φυσιολογικό κόμμα, μόνο από το σώμα που τον ανέδειξε μπορεί να εκπέσει. Οι υπόλοιποι μπορούν απλώς να τον καταγγείλουν σ’ αυτό το σώμα–και καλά κάνουν έστω και αργά. Αλλά όχι να του κόψουν πραξικοπηματικά το δρόμο προς την κάλπη.
Αν η κομματική βάση θέλει να έχει πρόεδρο τον Κασσελάκη, αυτόν θα έχει. Όσοι εμποδίζουν την επανάκρισή του,- με εσωκομματικές και δημόσιες παρεμβάσεις, που τους γελοιοποιούν γιατί δεν είναι «επιχειρήματα»-, απλώς τον ενισχύουν. Είτε για να επανεκλεγεί, είτε για να στήσει δικό του μαγαζί και να αποδυναμώσει τον ΣΥΡΙΖΑ.
Οι καρεκλοκένταυροι της Κουμουνδούρου- ιδίως όσοι ανέδειξαν τον Κασσελάκη, μπορούν να σπαταλήσουν αλλιώς το πολιτικό κεφάλαιο που του άφησε ο Τσίπρας και κυρίως το ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που ήδη χάνουν…
AΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR