Του Βασίλη Κόκκα
” Δέν βλέπουν πώς τήν τέχνη τους σάν νά’ ν’
σέ μέθη ασκούν,πώς τό κακό διαδίδουν.
Καί πώς δέν κάνουν πράξη όσα έχουν πεί;
Μόνο οί πεπλανημένοι τούς ακολουθούν…”
Από τό ΙΕΡΟ ΚΟΡΑΝΙΟ( αλ- Σουαρά)
Τό 2020 τά ελληνικά προιόντα είχαν μερίδιο 72% επί τού συνόλου τών προμηθειών πού έκαναν οί εγχώριες λιανεμπορικές επιχειρήσεις,τό 2022 μειώθηκε στό 61%,τό 2023 στό 59% ,γιά νά φθάσει τό 2024 στό 36%!!!
Αυτή είναι ή έγνοια τών κυβερνώντων γιά τούς έλληνες παραγωγούς.Κατά τά άλλα οί “άριστοι” κομπορρημονούν καί ή αναιμική αντιπολίτευση τηρεί αιδήμονα σιωπή. Ή παρακμή μας είναι συμπαγής καί άχαρη.Κάτι σάν τσιμέντο ένα πράμα…. Έχει καταργηθεί ό δημοσιος χώρος καί ή κοινωνία μας έχει χάσει τό θάρρος της νά οραματίζεται καί νά διεκδικεί!!! Ακόμα καί τά αυτονόητα….
Επί τών ημερών τού Κ.Μητσοτάκη ζούμε τήν πλήρη μετάλλαξη τής πολιτικής δράσης σέ εργαλείο εξυπηρέτησης κερδοσκοπικών δραστηριοτήτων τών μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων καί ισχυρότατων ομάδων πελατειακών διασυνδέσεων.
Τά ελληνικά πολιτικά κόμματα τής εποχής μας δέ θέλουν καί δέ μπορούν νά παράγουν πολιτική!Βρίσκονται απολύτως ενσωματωμένα στή λογική τής διαχείρισης καί τής διαπλοκής.Έχουν λίγο πολύ αλωθεί από θεσμοποιημένες η άτυπες ομάδες συμφερόντων.Έχουν απωλέσει τήν ικανότητα νά προασπίζουν συλλογικά αιτήματα.
Διαπληκτίζονται ” θεατρικά” καί προτείνουν ” λύσεις” πού ουσιαστικά διαφοροποιούνται στό φαίνεσθαι καί καθόλου στήν ουσία! Στελεχώνονται κατά τεκμήριο από πρόσωπα δίχως κοινωνική καταξίωση,χωρίς στοιχειώδη εργασιακή εμπειρία,γαλουχημένα στά κομματικά θερμοκήπια όπου ανθούν πλέον μόνο οί δολοπλοκίες καί οί βυζαντινισμοί.Ή έννοια τής πολιτικής γιά όλους αυτούς συρρικνώνεται στό πώς θά εξασφαλίσουν τήν εκλογή τους η τό προσωπικό τους συμφέρον.
Έτσι εξηγείται καί τό σημερινό πολιτικό αδιέξοδο καί ή απουσία εναλλακτικών…. Ή εμφανής απροθυμία γιά ξεκάθαρες θέσεις καί συγκεκριμένες δεσμεύσεις στήν οικονομία, τήν υγεία,τήν παιδεία,τά εθνικά θέματα.
Οί περισσότεροι από μάς μπορεί νά είμαστε έξω από τό κομματικό περιβάλλον αλλά δέν έχουμε χάσει τό ενδιαφέρον μας γιά τήν πολιτική.Αναζητούμε ένα σχέδιο γιά τή χώρα καί τούς ανθρώπους της πού θά κινητοποιήσει διαδικασίες καί θά προσανατολίσει σέ ελπιδοφόρες μελλοντικές αλλαγές.Γιά μάς οί στίχοι τού Κ.Κρυστάλλη παραμένουν επίκαιροι καί γοητευτικοί: ” Γιά δές ιδέα ζαλιστή / ονείρατα
πού φκιάνει…” .
” Παράξενο μές στήν ομίχλη νά τραβάς!
Πώς ξεχωρίζει κάθε θάμνος,κάθε βράχος,
δέν εχουν ταίρι εκεί οί κέδροι τής πλαγιάς.
Καθένας είν’ μονάχος.”
Rainer Maria Rilke