Του Νίκου Λακόπουλου
Kατά σύμπτωση πολλοί από όσους κάποιοι παρακολουθούσαν με το Predator τους παρακολουθούσε και η ΕΥΠ, αλλά το πόρισμα του Αρείου Πάγου συνάγει “αναντίλεκτα ότι δεν υπήρξε καμία απολύτως εμπλοκή κρατικής υπηρεσίας και δη της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών ΕΥΠ), της Αντιτρομοκρατικής και γενικότερα της ΕΛΑΣ (Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη) ή οποιουδήποτε κρατικού λειτουργού”.
Κατά σύμπτωση το πόρισμα δόθηκε τον Αύγουστο όταν κλείνει η Βουλή, όλοι είναι διακοπές και όταν επιστρέψουν θα επαληθευθεί η φράση του Αδώνη Γεωργιάδη περί «λήξης της υπόθεσης» που μπορεί και να σημαίνει: “Καταλύεται το κράτος δικαίου. Και λοιπόν;”. O κόσμος δεν ασχολείται με τέτοια πράγματα.
Φαίνεται πως έτυχε 28 πρόσωπα όπως υπουργοί, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, στελέχη του Δημοσίου, ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, είχαν τεθεί υπό παρακολούθηση και από την ΕΥΠ, καθώς είχε διαταχθεί η άρση του απορρήτου τους -ενώ ήταν υπό παρακολούθηση με το Predator, aλλά δεν τρέχει τίποτα -ούτε καν τους κάλεσαν για κατάθεση.
Το εκπληκτικό είναι ότι αρχειοθετείται μια υπόθεση για την οποία ο πρωθυπουργός παραδέχτηκε ευθύνες και απέπεμψε τον υπεύθυνο για την ΕΥΠ -παρακαλώντας τον Νίκο Ανδρουλάκη να τον ενημερώσει, αλλά τελικά η ΕΥΠ κατήργησε το Συμβούλιο Επικρατείας, όπως είχε κάνει και με την αρμόδια επιτροπή της Βουλής.
Ανάμεσα στα πολλά εκπληκτικά όμως είναι ότι η Βασιλική Βλάχου που έχει υπογράψει δεκάδες χιλιάδες παρακολουθήσεις για την ΕΥΠ ήταν και η ίδια υπό παρακολούθηση! Η λίστα Μενουδάκου εκτός από την εισαγγελέα της ΕΥΠ, περιλαμβάνει ακόμα 91 πρόσωπα που είχαν τεθεί υπό παρακολούθηση μέσω του Predator όπως, οι Νίκος Δένδιας, Γιώργος Γεραπετρίτης, Άδωνις Γεωργιάδης, Βασίλης Κικίλιας, Κωστής Χατζηδάκης, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης.
Μεταξύ των παρακολουθηθέντων –και μάλιστα επί διετία– περιλαμβάνεται ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός (που συμβαίνει μάλιστα να κάθεται σε διπλανό γραφείο με το γραφείο του κ. Ζήση)- όπως αναφέρει σε άρθρο του στην Καθημερινή ο συνταγματολόγος Νίκος Αλιβιζάτος που παρατηρεί:
“Όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός δηλώνει ότι, πολιτικά, ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν έπρεπε σε καμιά περίπτωση να παρακολουθηθεί, διερωτάται κανείς πώς η κ. Αδειλίνη υιοθετεί, χωρίς δισταγμό, την άποψη ότι οι διαταχθείσες παρακολουθήσεις ήταν νομικά άψογες”.
O Nίκος Ανδρουλάκης από την πλευρά του παρατηρεί ότι “ασκούνται διώξεις σε βαθμό πλημμελήματος στους ιδιώτες, οι οποίοι σημειωτέον παρακολουθούσαν μέχρι και την ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων της χώρας, αντί να ενεργοποιηθούν τα άρθρα του ποινικού κώδικα 292 Α, 148 περί κατασκοπείας και 187 περί εγκληματικής οργάνωσης”. Στο σχετικό ρεπορτάζ της Μίνας Μουστάκα που ακολουθεί, υποβάλλονται 7+1 ερωτήματα:
«Πώς είναι δυνατόν όλο το σκάνδαλο των υποκλοπών, μιας υπόθεσης που συνδέεται με τη λειτουργία των θεσμών, της Δικαιοσύνης και εν τέλει με την ίδια τη δημοκρατία, να… συρρικνώνεται σε ένα πλημμέλημα για το οποίο τελικά θα λογοδοτήσουν μόνο ιδιώτες επιχειρηματίες;» ρωτάνε τα Νέα με ένα πρωτοσέλιδο.
“ Ηταν όλο το σκάνδαλο των υποκλοπών ένα απλό πλημμέλημα για παραβίαση απορρήτου επικοινωνιών; Για το κακούργημα της παραβίασης των προσωπικών δεομένων των – τουλάχιστον – 28 διπλών στόχων, το οποίο αρχικά, κατά πληροφορίες, είχε συμπεριληφθεί στο κάδρο των ερευνών δεν προέκυψε κανένα στοιχείο;“.
Η απάντηση είναι πως “σε καμία άλλη χώρα δεν διεξήχθη τόσο ενδελεχής (Δικαστική) έρευνα -με τη συμμετοχή μάλιστα και τριών Aνεξαρτήτων Αρχών- για παρόμοια υπόθεση, στις περισσότερες δε περιπτώσεις οι ανάλογες έρευνες κατέληξαν σε επιβολή απλών κυρώσεων και δη προστίμων σε βάρος των ανωτέρω εμπλεκομένων εταιρειών”.
Σε καμμία άλλη χώρα η κυβέρνηση δεν συγκαλύπτει σκάνδαλα με τη βοήθεια της Δικαιοσύνης που για μια ακόμα φορά πρέπει να αποδείξει την αθωότητά της.
Τα είπε όλα με δυο λέξεις η Άρτεμις Σίφορντ: “Απόλυτη μπανανία”.