Γράφει ο Μιχάλης Ραμπίδης
Πτολεμαΐδα 27-10-2024
Σύμφωνα με την ρήση του Ντε Κωλ: «Πατριωτισμός είναι όταν βάζεις πάνω απ’ όλα την αγάπη για τη χώρα σου. Εθνικισμός είναι όταν βάζεις πάνω απ’ όλα το μίσος για τις άλλες».
Ο Ι. Μεταξάς γεννήθηκε στο Βαθύ της Ιθάκης 12-4-1871 και πέθανε ή τον σκότωσαν στην Αθήνα 29-1-1941.
Ανάλωσα πολύ χρόνο μελετώντας διάφορα κείμενα για τον Ιωάννη Μεταξά. Μου ήταν αδύνατο όμως να περιγράψω σε ένα άρθρο τη ζωή, τη δράση, τα πιστεύω, τα αρνητικά και τα θετικά του ανδρός. Η ιστορική επιστήμη δεν είναι μια απλή αφήγηση με απλουστεύσεις, αντίθετα οφείλει να καταγράφει με ακρίβεια γεγονότα και να παραθέτει την πραγματικότητα. Επιλέγω να αναδημοσιεύσω το κείμενο της ΜΕΤΑΠΑΙΔΕΙΑ (εναλλακτικής εγκυκλοπαίδειας), που θεωρώ αντικειμενικό και κατά το δυνατόν αντιπροσωπευτικό, επιλέγοντας κάποια αποσπάσματά του. https://el.metapedia.org/wiki/%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82_%CE%9C%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%AC%CF%82#.CE.A3.CF.80.CE.BF.CF.85.CE.B4.CE.AD.CF.82
Απόσπασμα 1– Κων. Δεσποτόπουλος- φιλόσοφος και πολιτικός στοχαστής, αντιστασιακός, πανεπιστημιακός δάσκαλος, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και πρώην υπουργός Παιδείας: Σε ορισμένες ιστορικές στιγμές, η Δημοκρατία πράγματι μας οδηγεί σε αδιέξοδο, που έχει ως φυσική συνέπεια να έρθει η Δικτατορία. Αυτό συνέβη το 1936 και αν θέλουμε να είμεθα δίκαιοι με την Ιστορία και την Αλήθεια, αυτό συνέβη και το 1967. Και στις δυο αυτές περιπτώσεις, η ευθύνη ανήκει εξ ολοκλήρου στον Πολιτικό Κόσμο. Εάν υπήρχε πολιτική ηρεμία και ευημερία, δεν θα είχε έρθει ούτε ο Μεταξάς το 1936, ούτε ο Παπαδόπουλος το 1967. Τον μεν Μεταξά το εψήφισε η Βουλή και έλαβε πάνω από 200 ψήφους από τους τότε Βουλευτάς, άρα «δικαίως» ήλθε. Άλλο αν μετά ανέστειλε ορισμένα άρθρα του Συντάγματος την 4η Αυγούστου του 1936 ….
Απόσπασμα 2-Κων. Δεσποτόπουλος: «…. Ο Μεταξάς, όμως ήταν σώφρων πολιτικός, όπως και στρατιωτικός. Ανεπηρέαστος από τις επιτυχίες του ελληνικού στρατού, δεν επιθυμούσε την συνέχιση του πολέμου και δεν ανεχόταν η Ελλάς να είναι «τμήμα θυσίας» του γαλλο-βρεταννικού στρατοπέδου. Δοκίμασε, λοιπόν, με αποστολή μυστική εμπίστου προσώπου να επιτύχει σύναψη ανακωχής με κεκτημένα τη δόξα του ελληνικού στρατού και τα κατεχόμενα εδάφη της Βορείου Ηπείρου. Αξίζει να παραθέσω τώρα ότι άκουσα ο ίδιος προ ετών σε τηλεοπτική εκπομπή: Αδηγητής για προσωπική δράση του ήταν ο Γιώργος Πεσμαζόγλου, πρώην υπουργός με άψογο παρελθόν. Είπε, λοιπόν, ο αξιόπιστος αυτός πρώην υπουργός, ότι ο Μεταξάς του ανέθεσε να μεταβεί στην Ελβετία και να προβεί εκεί στις δέουσες ενέργειες για σύναψη ανακωχής, επωφελέστατης για την Ελλάδα. Επήλθε όμως τότε ο θάνατος, πολύ άκαιρα, του Μεταξά. Ο Πεσμαζόγλου έχασε τη σπουδαία μυστική εντολή του. Η εμπλοκή της Ελλάδος στον πόλεμο συνεχίστηκε».
Σημείωση δική μου: Να λοιπόν ένας σοβαρός λόγος να δολοφονηθεί ο Μεταξάς ….
Απόσπασμα 3: Φιλεργατική νομοθεσία – Μεταρρυθμίσεις
Στη διάρκεια της τετραετούς διακυβερνήσεως του καθεστώτος αυξήθηκαν οι επενδύσεις αφού από το 1936 έως το 1938 αναπτύχθηκαν 567 βιομηχανίες, θεσπίστηκαν αρκετοί φιλεργατικοί νόμοι, που οι περισσότεροι έκτοτε ισχύουν. Λειτούργησε το Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων [Ι.Κ.Α.], που ιδρύθηκε το 1934 από τον Βενιζέλο με σκοπό να λειτουργήσει δύο χρόνια αργότερα, όταν θα ολοκληρώνονταν οι διαδικασίες, ενώ υλοποίησε και επεξέτεινε το οκτάωρο σε κλάδους που μέχρι τότε δεν υπήρχε οκτάωρη εργασία αλλά δωδεκάωρη, αν και το οκτάωρο είχε θεσπιστεί με το νόμο 2269 το 1920, με τη νομοθετική κύρωση της Διεθνούς Σύμβασης Εργασίας αλλά επιπρόσθετα επέφερε και σημαντικές βελτιώσεις στο ευρύτερο εργασιακό περιβάλλον. Μετονόμασε την ΓΕΣΕΕ σε Εθνική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος και φρόντισε να μην επιβάλλουν τη θέληση τους οι κομμουνιστές στο εργατικό κίνημα. Παρουσίασε ένα αξιόλογο μεταρρυθμιστικό έργο, όπως η θέσπιση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και του κατώτατου μισθού, η αναγνώριση της γυναικείας εργασίας και η καθιέρωση των σχετικών επιδομάτων, έργα που έγιναν επί καθεστώτος της 4ης Αυγούστου.
Η γλωσσική μεταρρύθμιση, με τη γραμματική του Μανόλη Τριανταφυλλίδη, αλλά και η ίδρυση της Ελληνικής ραδιοφωνίας με την καθοριστική βοήθεια και την σημαντική οικονομική συμβολή του Ιωάννη Βουλπιώτη και της Λυρικής Σκηνής, καθώς και η καθιέρωση παραστάσεων αρχαίου δράματος στην Επίδαυρο και στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού.
Προσθέτω την ιστορική ομιλία-ανακοίνωση του πρωθυπουργού Ι. Μεταξά προς τους ιδιοκτήτες και αρχισυντάκτες του Αθηναϊκού Τύπου στο Γενικό Στρατηγείο (ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρεταννία» στις 30 Οκτωβρίου 1940: Είπα το «ΟΧΙ» γιατί αν έλεγα «ναι» η Ελλάδα θα ακρωτηριαζόταν σε τρία (3) κομμάτια …
Σημ.: Την ιστορία πρέπει να την διδασκόμαστε και να μας διδάσκει ….. Στα σχολεία ενοώ …
ΖΗΤΩ ΤΟ «ΟΧΙ» !!! ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 1940 !!! ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΜΑΣ ΗΡΩΕΣ!!!