Του Γιάννη Πανούση
Αν σου πουν ότι είμαι νεκρός
μην το πιστέψεις
Κ. Λανταβός, Καλημέρα
Ένα μήνα μετά τις εκλογές και ζούμε στην εποχή ενός ιδιότυπου πινγκ-πόνγκ ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ,με ορισμένα συμπτώματα από πλευράς πρώην ‘συριζαίων’[;], που ενδιαφέρουν από την άποψη του-μετά την ήττα- ηθικού[;] πλεονεκτήματος.
1.Πρώην Συριζαίοι μη-εκλεγέντες αναζητούν γέφυρες ‘επικοινωνίας’ με κυβερνητικούς παράγοντες, είτε για να μη διωχθούν [για τυχόν ανομήματα], είτε για ‘ν’αξιοποιηθούν’[όχι ευθέως αλλά πλαγίως]
2.Πρώην σύμμαχοι ή συνέταιροι Υπουργών ΣΥΡΙΖΑ δεν παραιτούνται από τις θέσεις,όπου διορίστηκαν [πάντοτε αξιο…κρατικά], είτε για να παραμείνουν ως τεχνοκράτες,είτε για ν’απολυθούν λαμβάνοντας ‘αριστερή αποζημίωση’
3.Πρώην Υπουργοί ΣΥΡΙΖΑ, ως μέλη της σκιώδους,επιχειρηματολογούν κατά των προτάσεων του νέου αρμόδιου υπουργού,με πολιτική λογική που απέρριψε ο ελληνικός λαός αφού πολλούς δεν τους εξέλεξε καν
4.Πρώην αξιωματούχοι συνομιλητές[και όχι μόνο] του Κεφαλαίου κατηγορούν την Κυβέρνηση για συνομιλίες με την πλουτοκρατία,πιστεύοντας ότι η αριστερή διαπλοκή νομιμοποιείται[sic]
Τί σημασία έχουν όλα τα παραπάνω;
Απλώς αποτελούν μερικά ενδεικτικά παραδείγματα γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πάψει να υπάρχει στη συνείδηση του Αριστερού έλληνα ως τέτοιος. Προφανώς μέσα στα σπλάχνα του χώρου υπάρχουν δυνάμεις, οι οποίες οφείλουν, με καθαρότητα και εντιμότητα,να εκφράσουν τη νέα δυναμική της νέας Σοσιαλιστικής Δημοκρατικής Αριστεράς στη νέα εποχή, μακρυά από παλιοκαιρισμένες συνταγές και κιτρινισμένα τσιτάτα.
Αυτούς πρέπει να βρει και να προβάλλει ο Νέος προς ανασυγκρότηση Φορέας κι όχι ν’ανακυκλώνει παλιά υλικά ή να μεταμφιέζει γριές αλεπούδες σε αμέριμνες κότες, σαρκοφάγους λύκους σε αθώα προβατάκια και αρπαχτικά γεράκια σε λευκά περιστέρια.