Του Ηλία Κυριακάκη
Είδαμε την περασμένη εβδομάδα τον αρχηγό του Γαλλικού κράτους κ. Ολάντ να επισκέπτεται την Αθήνα και να ανταλλάσσει θερμές φιλοφρονήσεις με τον κ. Πρωθυπουργό. Ακούσαμε, τον Γάλλο Πρόεδρο να στηρίζει τον κ. Τσίπρα στο ζήτημα των «κόκκινων δανείων» για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και να κάνει κάποιες θετικές αναφορές στην ανάγκη για “εξέταση του ζητήματος”, αναφερόμενος στο υπέρογκο Ελληνικό χρέος.
Το γεγονός αυτό έλαβε χώρα τρεις μήνες και δεκατρείς ημέρες από το βράδυ της 12ης Ιουλίου. Τότε που παίχτηκε η τύχη μας κορώνα γράμματα και ευτυχώς τόσο το νόμισμα όσο και η χώρα έμειναν όρθια. Και ένα μήνα και πέντε ημέρες από τις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου. Τότε που το 22% του εκλογικού σώματος, λόγω της αποχής, μετρήθηκε ως πλειοψηφία 36% υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ. Και, για να μην κατηγορηθούμε αδίκως, επισημαίνουμε ότι δεν υπονοούμε ο,τιδήποτε, απλά τα μαθηματικά των εκλογών παραθέτουμε.
Μια και γυρνάμε πίσω στο χρόνο, η επίσκεψη αυτή απέχει μόνο τρία χρόνια και πέντε μήνες από τότε που, με αφορμή την άρνηση του κ. Ολάντ να δεχθεί τον κ. Τσίπρα στο Παρίσι βάσει πρωτοκόλλου, ο τελευταίος, αγενώς εκστόμισε εναντίον του τον άκομψο χαρακτηρισμό «Ολανδρέου». Ένα χαρακτηρισμό, που είχε για στόχο τον ένα και κυριότερο από τους τέσσερις αρχηγούς κρατών που απέτρεψαν στις 12 Ιουλίου την αποπομπή της Ελλάδας από την Ευρώπη.
Η επίσκεψη χρησιμοποιήθηκε ευρέως από την Κυβέρνηση ως προπέτασμα καπνού για να περάσει με ευκολία την πρώτη ομάδα «προαπαιτούμενων» του τρίτου μνημονίου. Αλλά, δυστυχώς για την ίδια και για το Λαό, υπάρχουν άλλες δύο «για πέρασμα», πολύ χειρότερες από την πρώτη.
Η επίσκεψη και όλα τα παραπάνω είναι πια ιστορία. Αυτό, που μένει ως ερώτημα, είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ έμαθε από τα απανωτά λάθη του και αν σήμερα, πια με μια συμπαγή κοινοβουλευτική ομάδα και μια σχετικά άνετη πλειοψηφία στη Βουλή, θα μπορέσει να υλοποιήσει την έξοδο της Χώρας από τα Μνημόνια και από την κρίση.
Δυστυχώς, κατά την άποψη μας οι πιθανότητες είναι όλες εναντίον μας. Ήδη οι οφειλές των πολιτών προς το Δημόσιο αυξήθηκαν το Σεπτέμβριο κατά ενάμισι δισεκατομμύριο, δηλαδή αυξάνονται πια με ρυθμό πενήντα εκατομμύρια την ημέρα. Αν αυτό συνεχιστεί, ή αυξηθεί περισσότερο λόγω ΕΝΦΙΑ, φόρων υποτιθέμενης πολυτελείας και λοιπών χαρατσιών, στο τέλος του έτους θα έχουμε ένα έλλειμμα του προϋπολογισμού που θα ξεπεράσει τα πέντε δισ. και θα δούμε το σύνολο των οφειλών να ξεπερνά τα 83 δισεκατομμύρια ευρώ.
Θα δούμε επίσης περισσότερα κλεισίματα επιχειρήσεων, λόγω των συνεχιζόμενων περιορισμών κεφαλαίων και λόγω της ανέχειας των υπολοίπων πολιτών. Οι οποίοι αδυνατούν πια να ψωνίσουν ακόμη και τα αναγκαία ώστε να στηρίξουν τις παραπαίουσες επιχειρήσεις. Η χαριστική βολή θα δοθεί με την αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος, “δια χειρός” Κατρούγκαλου, που θα οδηγήσει στην κατάργηση των επικουρικών συντάξεων και στη γενναία περικοπή των κύριων συντάξεων στα χίλια ή λιγότερα ευρώ.
Όλα τα παραπάνω θα οδηγήσουν, κατά τις εκτιμήσεις μας, σε αδιέξοδο την κυβερνητική πολιτική, τον Λαό και τη Χώρα. Και θα ανοίξουν δύο δρόμους στον κ. Τσίπρα. Είτε να απομακρύνει τον ορίζοντα και το αναπόφευκτο με ημίμετρα, υποσχέσεις, καθυστερήσεις πληρωμών και αντιπερισπασμούς όπως η επίσκεψη Ολάντ, είτε να δοκιμάσει να ελέγξει τη Χώρα με νομοσχέδια όπως αυτό για τις τηλεοπτικές άδειες και με καθεστωτικές ρυθμίσεις για την ενίσχυση της κρατικής νομενκλατούρας και του υπερτροφικού Κράτους, αφού από εκεί αντλεί τη δύναμη και τους ψηφοφόρους του.
Ενώ, λοιπόν, τα υπόλοιπα κόμματα είτε θα προετοιμάζουν τα συνέδρια τους, όπως το Ποτάμι, είτε θα διαλέγουν “τον εκλεκτό μεταξύ των τεσσάρων”, που θα αποτελέσει τον επόμενο Αρχηγό τους, όπως η Νέα Δημοκρατία, είτε θα καλούν τους οπαδούς να επιστρέψουν, όπως το ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, η χώρα θα βυθίζεται ανεπανόρθωτα στο σκοτάδι του απόλυτου αριστερού κρατισμού και θα καταλύονται ανεπιστρεπτί ανεξάρτητοι θεσμοί και δομές. Και θα οδηγηθούμε στην απόλυτη απαξίωση του πολιτικού μας συστήματος και στην ολοκληρωτική αποχή από τα κοινά, αφού όλοι οι πολίτες θα έχουν γυρίσει πια την πλάτη τους στις ψεύτικες υποσχέσεις και στις φρούδες ελπίδες. Με εξαίρεση τους εσαεί ευεργετούμενους μέσα στην Κρίση, ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ.
