Του Βασίλη Κόκκα
” Νά πνίγεσαι στή θάλασσα είναι φυσικό.
Στή στεριά όμως; Έχει μιά ατίμωση ό
θάνατος από γλυκό νερό μέσα στή
λάσπη.”
Ν.ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ
Ή μπεκάτσα θεωρείται ή βασίλισσα τού δάσους.Αφέντρα και βελουδομάτα! Είναι είδος ” κρυπτικό”,έχει δηλαδή τήν έμφυτη τάση νά κινείται πολύ προσεκτικά καί στόν παραμικρό κίνδυνο νά κρύβεται στήν πυκνή βλάστηση.Εξαιρετικά λιγομίλητη από τή φύση της,αφήνει μόνο ένα τερέτισμα πανικού τή στιγμή τού ξεφωλιάσματος…
Σέ πλήρη αντίθεση μέ τίς πολιτικές μπεκάτσες πού παρασιτούν στό ξεπεσμένο βασίλειο τής παρδαλής αριστεροσύνης καί καθημερινά ξεκατινιάζονται χωρίς ίχνος ντροπής καί ενσυναίσθησης.Όλα αυτά τά συρρικνωμένα άτομα στόν κενό πυρήνα τής ιδιωτικής τους υπόστασης,τά κλειστά ναρκισσιστικά όντα μέ τό μεγάλο ράμφος καί τίς κακοφορμισμένες ανοιχτές πληγές πού πυορροούν.Θά μάς μείνουν μόνο οί κουτσουλιές τους!
Μοιάζουν μέ ξεχαρβαλωμένα βαγόνια στό πίσω μέρος τού τρένου πού θέλουν νά κάνουν τίς μηχανές!Κατ’ ουσίαν πολιτικές δευτεράντζες καί ευάριθμοι παλιοχαρακτήρες…Στήν έρημο τής ψυχής τους δέν υπάρχουν πηγάδια.
Επαγγελματίες πολιτικάντηδες μέ απροκάλυπτο αμοραλισμό πού κάποιοι ακόμα τούς ανέχονται καί άλλοι επικροτούν τήν αυτογελοιοποίηση τους….Ή γελοιότητα όμως έχει διαχρονικά ένα μεγάλο μεράκι: φοράει κουδούνια.Κι ότι κουδουνίζει τό δείχνουν από μακριά.Έτσι γινόταν πάντα κι έτσι θά γίνεται!
” Άν τουλάχιστον μέσα στούς ανθρώπους
αυτούς,ένας επέθαινε από αηδία…”
Κ.ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ