Νίκος Φίλης: Το ίδιο θα έκανε και ο …Λένιν!

ΦΩΤΟ: ΑΠΕ -ΜΠΕ / ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Του Νίκου Γαλάτη

Από τα αμφιθέατρα της Νομικής Σχολής, όταν ακόμα υπήρχε το ΚΚΕ εσωτερικού και η οργάνωση «Ρήγας Φερραίος» ο Νίκος Φίλης βρέθηκε μπροστά στο αναπάντεχο.΄Μια κυβέρνηση Αριστεράς και ο ίδιος υπουργός Παιδείας! Και τώρα «τι να κάνουμε’ που θάλεγε κι ο Λένιν;

Οι φίλοι του τον να πάρει ένα υπουργείο το θεωρούν μια δικαίωση τόσων αγώνων για την Παιδεία. Οι εχθροί του –ή «φίλοι» του- τον κατηγορούν για το περίφημο «πόσα μακαρόνια τρώει μια οικογένεια», αλλά και  για κάτι καθόλου ανεπίτρεπτο για ένα κομματικό στέλεχος και αιώνιο φοιτητή: ο υπουργός- λένε- δεν έχει πάρει πτυχίο! Αλλά που να προλάβει; Aπό τις καταλήψεις και τις διαδηλώσεις στα γραφεία της Αυγής- όπου ήταν διευθυντής- από κει στις φυλακές, την ΕΡΤ, τον «Φλας»- για το μεροκάματο, τις εκλογές και τους αγώνες εναντίον του μνημονίου!

Καμιά φορά η ζωή επιφυλάσσει εκπλήξεις που δεν υπάρχουν ούτε στα μυθιστορήματα. Ο πενηνταπεντάχρονος υπουργός πρέπει να εφαρμόσει τώρα το νέο μνημόνιο και μάλλον θα χρειαστεί …ψυχολογική υποστήριξη. Όχι πολύ, όμως. Ο Νίκος Φίλης ήταν εξ αρχής υπέρ του “έντιμου συμβιβασμού” περίπου όπως ο …Λένιν, αν και μπορεί να τον έχει μπερδέψει με τον Ελευθέριο Βενιζέλο!   Για τον Νίκο Φίλη το μνημόνιο- ίσως κι όλα στη ζωή- να είναι ένας τακτικός ελιγμός.

FILHS-NIKOS03-13JULY2015Γεννήθηκε το 1960- ο πατέρας εξορία και το σπίτι ορφανό- κι έχασε τον ΕΑΜίτη πατέρα του στην ηλικία των έντεκα χρονών. Η οικογένεια ήρθε από το Μεσολόγγι στην Αθήνα κι ο νεαρός πια φοιτητής Νομικής είχε στο πρόσωπο του Λεωνίδα Κύρκου την συνέχεια, αλλά και την ανανέωση στην ιστορία της Αριστεράς. H λέξη «καλοκάγαθος» ταιράζει και στους δύο.

Ο Νίκος όπως και ο Λεωνίδας Κύρκος είναι ένας άνθρωπος ήπιος και μειλίχιος, που ποτέ δεν δεν περίμενε πως θα βρισκόταν από την θέση του φοιτητή που διεκδικεί ένα μάλλον αόρατο όραμα για την παιδεία στην εξουσία για να το εφαρμόσει. Ο επίσης καλοκάγαθος –αν και ολίγον βλοσυρός- κ. Μπαλτάς μάλλον δεν τα πήγε πολύ καλά. Ο Φίλης πάλι κλήθηκε να βγάλει τα κάστανα από την φωτιά, αλλά στην απέναντι θέση. Δεν είναι ο μόνος που από τη θέση του διαδηλωτή βρέθηκε στην ηγεσία ενός υπουργείου: πρώτη φορά Αριστερά ή ιστορική τιμωρία;

Από όλον τον Λένιν ο Νίκος επέλεξε τα κομμάτια που μιλάνε για συμβιβασμό και ειρήνη ή για συνεργασία ακόμα και με τον διάβολο, αν πρέπει να πετύχουμε το στόχο μας. Ο ταξικός εχθρός δεν είναι πολύ μακριά, αφού το κόμμα είναι «ρεφορμιστικό» – κόμμα Βορείων Προαστίων ή «ουρά της δεξιάς». Η βασική ιδέα του Λεωνίδα Κύρκου είναι πως «όλοι μαζί» θα κάνουμε την επανάσταση ακόμα και με τους αστούς. Από αυτήν την πλευρά δεν ήταν και πολύ δύσκολο να περάσουμε από την αντιμνημονιακό αγώνα στον συμβιβασμό- έναν ταχτικό ελιγμό. Οι εσωτερικές συγκρούσεις είναι ένα άλλο θέμα. Η συνεργασία με το δεξιό Καμμένο «αναγκαίο κακό». Το κόμμα του Φίλη ήταν πάντα υπέρ των συνεργασιών και των συμμαχιών.

O βασικός κίνδυνος σε μια τέτοια πολιτική –όπως αυτή που ακολουθεί ο Αλέξης Τσίπρας και οι υποστηρικτές του, όπως ο Φίλης, δεν είναι μόνο να βρεθεί απέναντι στους διαδηλωτές. Είναι να βρεθεί απέναντι στον εαυτό του. Ήταν από αυτούς που μίλησαν για εμπόριο λειψάνων- όταν περιφερόταν με τιμές Αρχηγού Κράτους τα λείψανα της Αγίας Βαρβάρας. Οι κύκλοι της Εκκλησίας όταν υπουργοποιήθηκε έθεσαν θέμα για το πώς ένας άθεος θα αναλάβει το υπουργείο «Θρησκευμάτων».

«Η επιλογή του κ. Φίλη ως Υπουργού Παιδείας είναι ευθεία προσβολή για την Εκκλησία και προσωπικά για τον Αρχιεπίσκοπο κ.Ιερώνυμο» θα γράψει στον «Εξάψαλμο» – ο Σωτήρης Τζούμας. «Η κίνηση αυτή γεννά πολλά ερωτηματικά δεδομένου οτι μέχρι τώρα οι σχέσεις του Πρωθυπουργού με τον Αρχιεπίσκοπο είναι άριστες. Ο κ. Φίλης ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε θρασύς, ανιστόρητος και ανίερος υβριστής της Αγίας Βαρβάρας και των λειψάνων της!».

Ο Νίκος Φίλης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ μπροστά σε ένα ΑΤΜ. ( Φωτό: AΠΕ).

Ο ελαφρώς …παχύς υπουργός είναι εύκολος στόχος, αλλά δύσκολος αντίπαλος καθώς γνωρίζει να ελίσσεται- παρά το βάρος του. Τα social media βρίσκουν ένα αγαπημένο θέμα με φωτογραφίες να δείχνουν τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο να μασουλάει …κάτι. Η φωτό μπροστά στα μηχανήματα της Βουλής με τα κάπιταλ κοντρόλς τα είπε όλα. Η στροφή από το «σκίζουμε το μνημόνιο» ως την νέα «συμφωνία» ήταν πολύ απότομη για να την πάρει ο αριστερός Φίλης. Και όμως. Ο «κομματικοδίατος» που τάβαλε με το θρησκευτικό συναίσθημα με «υβριστικές δηλώσεις» πέρασε την πόρτα της Αρχιεπισκοπής, που άνοιξε πολύ εύκολα. Ο Αρχιεπίσκοπος δεν φοβήθηκε καθόλου!

Η παλιά άποψη για διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους έγινε σύγκλιση απόψεων. Οι ατυχείς δηλώσεις της υφυπουργού για το μάθημα των Θρησκευτικών- έγιναν προσωπικές απόψεις σε μια εκπομπή- κατά το γνωστό ανέκδοτο «λέμε και καμιά κουβέντα για να περνάει η ώρα». Ο νέος υπουργός- όπως θα γράψει η «Καθημερινή» «υπέβαλε τα σέβη του στον Προκαθήμενο της Ελλαδικής Εκκλησίας Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και έλυσε ταχύτατα, με αξιοθαύμαστο επαγγελματισμό και κυνικότητα, την παρεξήγηση που είχε δημιουργηθεί με την Εκκλησία. Η αλλαγή της διαδικασίας με την οποία κάποιος απαλλάσσεται από το μάθημα των Θρησκευτικών παραπέμφθηκε στο μέλλον…»

Κανένα πρόβλημα, τελικά. Καιρός να πάμε να συζητήσουμε- όλα αυτά- αλλά μπροστά σε μια …σούπα. Το μόνο πρόβλημα είναι μην εμφανιστούν τίποτα …κομμουνιστές και διεκδικήσουν κάτω από το Υπουργείο Παιδείας “Λεφτά για την Παιδεία και όχι για το ΝΑΤΟ”. Γιατί αν και η πρώτη φροά Αριστερά ξανακέρδισε τις εκλογές, αυτή η καταραμένη πάλη των τάξεων, ίσως να συνεχίζεται. Κι ο Λένιν, ναι έλεγε να συνεργαστούμε, αν χρειαστεί, και με τον διάβολο. Δεν έλεγε για τον Αρχιεπίσκοπο!