Θέλω να ελπίζω ότι η ηγεσία του κόμματος θα αποτρέψει, έστω τώρα, την εκτέλεση αυτής της (αλυσιτελούς άλλωστε) ποινής, επιδεικνύοντας θεσμική και πολιτική σύνεση.
Το Πειθαρχικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ έκανε χτες ένα διπλό σφάλμα: Θεσμικό και πολιτικό. Πρώτον, θεσμικό επειδή δεν είναι ούτε ορθό ούτε σύμφωνο με την αρχή της αναλογικότητας να θέτεις σε αναστολή κομματικής ιδιότητας ένα μέλος με συμμετοχή σε κομματικά όργανα, επειδή με μία αμφίσημη τηλεοπτική δήλωσή του φέρεται να «προσέβαλε τον Πρόεδρο», όταν το μέλος αυτό εξηγεί αναλυτικά, τόσο προφορικά όσο και με υπόμνημα, ότι η συγκεκριμένη αποστροφή του λόγου του δεν αποδόθηκε σωστά και παρερμηνεύτηκε, άρα δεν εμπεριείχε καμία μομφή για τον Πρόεδρο του κόμματος.
Δεύτερον, πολιτικό σφάλμα, επειδή απάδουν τέτοιου τύπου πειθαρχικές κυρώσεις σε ένα ανοιχτό κόμμα, που είναι μάλιστα αξιωματική αντπολίτευση άρα διεκδικεί άμεσα την κατάκτηση της κυβερνητικής εξουσίας. Τέτοιες πρακτικές “πειθάρχησης” αρμόζουν σε κόμματα με σταλινική λειτουργία και όχι στο ΠΑΣΟΚ, που μετά την πολιτική του ενηλικίωση διακρινόταν από μία παράδοση πλουραλισμού τάσεων και απόψεων.
Θέλω να ελπίζω ότι η ηγεσία του κόμματος θα αποτρέψει, έστω τώρα, την εκτέλεση αυτής της (αλυσιτελούς άλλωστε) ποινής, επιδεικνύοντας θεσμική και πολιτική σύνεση. Τα πολιτικά κόμματα που θέλουν να είναι ή να γίνουν μεγάλα δεν κερδίζουν την αναγνώριση από τα μέλη τους και την υποστήριξη της κοινωνίας με κυρώσεις για αμφίσημες δηλώσεις που “προσβάλουν τον Πρόεδρο”, αλλά με τις πολιτικές τους παρεμβάσεις, την ευρυχωρία του εσωτερικού διαλόγου και τον σεβασμό πρωτίστως των εσωκομματικών αντιπάλων.
Έχει τύχει να βρεθώ σε Συνέδρια σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων στην Ευρώπη, όπου ο λόγος των συνέδρων ήταν εξόχως κριτικός και με σοβαρές αιχμές για την ηγεσία, συνθήκη που αντιμετωπιζόταν ως αυτονόητη διαδικασία. Το γεγονός ότι ένα μέλος του κόμματος είπε μια φράση που κάποιοι θέλησαν να θεωρήσουν προσβλητική για τον Πρόεδρό του, ενώ στη συνέχεια το ίδιο αυτό μέλος παρουσίασε με επιχειρήματα μία εντελώς διαφορετική εκδοχή των λεγομένων του, δεν συνιστά λόγο για πειθαρχικές διώξεις. Ούτε αποτελεί εύλογη εξήγηση η εκδοχή ότι η κύρωση αποσκοπεί στη “νουθεσία” ή τον “εκφοβισμό” άλλων μελών με κριτική προδιάθεση. Η κύρωση αποκαλύπτει συνεπώς μία αδικαιολόγητη πολιτική ανασφάλεια.
Το (εκάστοτε) κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει σημαντικό μερίδιο ευθύνης για την αξιοπιστία του πολιτικού μας συστήματος. Με ενέργειες όπως η χθεσινή πειθαρχική κύρωση σε μέλος του, πλήττει την πολιτική του αξιοπιστία και προσθέτει άλλη μία μικρή ψηφίδα στη διευρυνόμενη τάση των πολιτών να αποστρέφονται τα πολιτικά κόμματα και να γυρίζουν την πλάτη στην Πολιτική. Ας ελπίσουμε ότι η υπόθεσή αυτή δεν θα έχει συνέχεια και η κύρωση θα ανακληθεί, για το καλό του κόμματος και ιδίως του πολιτικού μας πολιτισμού.
Συνταγματολόγος, Καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
ΑΠΟ ΤΟ DNEWS
