Toυ Γιάννη Πανούση
…και δεν μιλούσε
έδειχνε μόνο με το χέρι:
‘’τοιούτος απαταιών ο λόγος’’,έλεγε.
Όμως εγώ δεν θα σιωπήσω,
του είπες
Ελένη Ηλιοπούλου-Ζαχαροπούλου, Μονόδρομος
Είναι κοινός τόπος ότι ακόμα και σήμερα, ύστερα από δυόμιση χρόνια διακυβέρνησης με τραυματικές εμπειρίες [στο ιδεολογικό και στο βιωματικό επίπεδο], πολλοί στον ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθούν να κινούνται με βάση ακραίες αντιλήψεις,’’καπελώνοντας’’ τους πραγματικούς αγνούς αριστερούς ή και τους αμήχανους σοσιαλδημοκράτες, οι οποίοι συγκυριακά ‘μετακόμισαν’από το ΠΑΣΟΚ.
Ένας συνεπώς κρίσιμος λόγος που η σύμπραξη ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ θα λειτουργήσει απελευθερωτικά και για τους δύο χώρους [μετά βεβαίως από ένα πρώτο ‘ξεσκαρτάρισμα’ κι από αμφότερες τις πλευρές] είναι η ομαλή μετάβαση στη θεσμική κοινοβουλευτική Δημοκρατία, αποφεύγοντας τους κραδασμούς της όποιας συντηρητικής Παλινόρθωσης ή Λα’ι’κοφανούς συνταγματικής απόκλισης ή Κεντροδεξιοαριστερής σούπας.
Είναι γνωστή η πολιτική αλλεργία των 53 αυτοαναιρεθέντων κυβερνητικοαριστεριστών του Τίποτα] πέναντι σε ο,τιδήποτε και σε οποιονδήποτε δεν τους μοιάζει(sic). Παιδικές αρρώστιες απολίτικων ιδεομανών που καταπίνουν τους ΑΝΕΛ και διυλίζουν τους σοσιαλιστές.
Από την άλλη όμως πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν ιστορικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ που να πιστεύουν ή και να ωθούν τους οπαδούς και φίλους να αισθάνονται περισσότερο ‘οικείοι’ με τη ΝΔ παρά με τον ΣΥΡΙΖΑ;
Βέβαια αν το ‘to know us …worse’ είναι βολικότερο από το ‘to know us better’,τότε η επιχειρηματολογία μου πέφτει στο κενό.
Παραταύτα επιμένω στο εξής:
Δεν υπάρχει ‘’η Αριστερά του μετά..’’. Τώρα είναι η Ώρα της Όλης Αριστεράς.
Ο κόσμος ‘αλλάζει πουκάμισα’ [Π.Καραβασίλης, Ένα ηφαίστειο] κι οι δικοί μας ανταλλάσσουν γραβάτες με παρανοϊκά μηνύματα παρακμής.
Το grex/gregis στα λατινικά σημαίνει αγέλη. Το grexit στα νεοελληνικά τί το αγελαίο μπορεί να σηματοδοτεί;
ΥΓ.Τί κακό μ’αυτούς τους ‘καλοθελητές’ της παρα-πληροφόρησης που με φήμες και διαρροές διαδρόμων επιχειρούν να σου στερήσουν το δικαίωμα έκφρασης μη-κομματικής γνώμης;Διαδίδουν ένθεν/κακείθεν ότι πίσω από κάθε σου σκέψη/πρόταση κρύβεται κάποιο σενάριο,κάποιος ισχυρός παράγοντας,κάποια προσωπική φιλοδοξία.Κρίνουν πάντοτε εξ ιδίων.
Για να τελειώνω μια για πάντα με αυτούς τους ποντικούς που μολύνουν τον ελεύθερο δημόσιο διάλογο, θυμίζω ότι η αρθρογραφία μου κατά του τότε αντιθεσμικού ΣΥΡΙΖΑ άρχισε ενώ ήμουνα υπουργός [Τα Νέα, Απρίλης 2015 ’’Νοείται Αριστερά του Τίποτα;’’] και συνεχίζεται ανελλιπώς μέχρι σήμερα [προσοχή όμως: από την πλευρά της Αστικής Αριστεράς, της Σοσιαλιστικής Δημοκρατικής Αριστεράς και όχι γενικευμένα αφοριστικά ή προσανατολιζόμενα κεντροδεξιά ]. Όσον αφορά στο ΠΑΣΟΚ , παρά τις πολύ καλές φιλικές σχέσεις με συντρόφους του 1981,δεν έχω εδώ και 30 χρόνια καμία οργανωτική ή άλλη διασύνδεση.
Κατόπιν τούτων όλα τα σενάρια τους είναι για ‘πέταμα’ κι όχι για ‘πούλημα’ [όπως θα επιθυμούσαν]
Κάποτε πρέπει να μάθουμε στο πολιτικό πεδίο να ξεχωρίζουμε το μικροπολιτικό κουτσομπολιό από τη μακροπολιτική ανάλυση, το ιδιοτελές από το ιδεολογικό, το γνήσιο από το κίβδηλο. Μέχρι τότε, όσον αφορά εμένα, ισχύει η επισήμανση του συγγραφέα που πάντοτε με προβλημάτιζε:
’’Τί γυρεύει ένας γλάρος στη μέση ενός κάμπου με καταιγίδα;’’[Αντώνης Παπαδόπουλος, log Death]
ΥΓ.Εξακολουθώ να έχω την άποψη ότι χωρίς ενιαίο ΠΑΣΟΚ η όποια Κεντροαριστερά δεν έχει μέλλον [αλλά ούτε πλέον παρελθόν]. Σε κάθε περίπτωση αυτό το ανθρωπάκι με το ‘’μνημοσυνί’’ χρώμα σε ποια ομάδα/τάση αντιστοιχεί;