Του Γ. Λακόπουλου
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης συγκέντρωσε τους παραπεταμένους τομεάρχες της ΝΔ και τους είπε μεταξύ άλλων: “Πρέπει να έχουμε μια κυβέρνηση ικανή να «διαβάζει» σωστά τις εξελίξεις στον κόσμο και στην περιοχή μας, να μπορεί να διακρίνει τα μικρά από τα μεγάλα”. Κι αμέσως μετά τους απέδειξε ότι μια τέτοια κυβέρνηση δεν θα μπορούσε ποτέ να σχηματίσει ο ίδιος.
Π.χ. αν μιλάμε για το “διάβασμα” των εξελίξεων, μάλλον τους τις πάνε γραμμένες σε μια γλώσσα που δεν γνωρίζει. Δεν εξηγείται αλλιώς η βεβαιότητα του ότι “τρία χρόνια, τώρα, η χώρα πάει πίσω”, όταν σε όλη την Ευρώπη όλοι γράφουν ότι ακριβώς αυτά τα τρία χρόνια είναι που πάει μπροστά. Εκτός αν μπερδεύει τις κατευθύνσεις.
Υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι αξιόλογος πολιτικός ηγέτης. Και να συμφωνήσεις στα δυο πρώτα, το τελευταίο δεν καταπίνεται και φαίνεται άλλωστε- και ότι μπορεί να γίνει καλός πρωθυπουργός -κυρίως ότι θα γίνει. Αυτοί είναι κυρίως συντηρητικοί ψηφοφόροι που κλείνουν τα μάτια ακόμη και στις εμφανείς αδυναμίες του σημερινού προέδρου του κόμματος τους. Αλλά είναι μάλλον καλοπροαίρετοι…
Άλλοι, είτε το πιστεύουν είτε όχι, το διατυμπανίζουν ανάμεσα στα παραληρήματα κατά του Τσίπρα γιατί έχουν λερωμένη τη φωλιά τους και τρέμει το φυλλοκάρδι τους με την αντεθνική συνήθεια των Συριζαίων να ψάχνουν στο παρελθόν ποιοι έφαγαν τα λεφτά και οι ίδιοι πλούτισαν σε βάρος της χώρας που χρεοκόπησε. Στον Μητσοτάκη βλέπουν την εγγύηση ατιμωρησίας, αλλά και επιστροφής στον πρότερη κατάσταση- ειδικά οι πάσης φύσεως διαπλεκόμενοι. Αυτοί είναι απλώς τυχοδιώκτες.
Υπάρχει και μια τρίτη κατηγορία στην οποία ανήκουν όσοι απλώς δεν γουστάρουν την Αριστερά και τον Τσίπρα και λένε ότι θα ψηφίσουν τον Μητσοτάκη, αλλά δεν είναι σίγουρο. Το βλέπουν και λίγο προς Μιχαλολιάκο, γιατί τους φαίνεται καλύτερη τιμωρία για τους κομμουνιστές που κυβερνούν σήμερα.
Αυτές οι τρεις κατηγορίες συνθέτουν το κοινό του Κυριάκου. Μια κρίσιμη μάζα ψηφοφόρων τους οποίους η επιτελική ομάδα της ΝΔ θεωρεί σίγουρους πελάτες ή προσπαθεί να σιγουρέψει με τη βοήθεια συγκεκριμένων ΜΜΕ. Και ακόμη πιο συγκεκριμένων αρθρογράφων που ολημερίς κι ολονυχτίς βρίζουν το Τσίπρα και εξάρουν τις αρετές του Μητσοτάκη, τον οποίο προβάλουν ως πολιτικό που αποστρέφεται το λαϊκισμό.
Το κακό γι’ αυτούς είναι ότι ο πρόεδρος της ΝΔ εξελίσσεται σε μαιτρ του λαϊκισμού, της παραπληροφόρησης και των υποσχέσεων, ενίοτε και της γκάφας. Δηλώνει ότι δεν υπόσχεται όσα δεν θα μπορεί να πραγματοποιήσει και επί τόπου … υπόσχεται. Συχνά κατανεύει στη διαστρέβλωση, σε συνδυασμό με τη συσκότιση και τη κάλυψη καταστάσεων στο κόμμα του που άλλος αρχηγός δεν ανεχόταν. Τα τεκμήρια του λαϊκισμού του είναι εμφανή και ας δούμε μερικά:
-Πρώτον, οι συνεργάτες του και η ρητορική του. Μπορείς να λες ότι είσαι εναντίον το Λαϊκισμού και να έχεις τον Άδωνι Γεωργιάδη αντιπρόεδρο; Μπορείς να λες ότι δεν είσαι λαϊκιστής και να χρησιμοποιεί τις πιο λαϊκίστικες διατυπώσεις; Αν καταγράψει κανείς το περιεχόμενο, το ύφος , τις ατάκες και τον τρόπο εκφοράς στις ομιλίες του Κυριακού θα το διαπιστώνει. Ό,τι πιο εύκολο, πιο ευτελές, πιο απλοϊκό, πιο ανεφάρμοστο μπορεί να το υποσχεθεί με τη μεγαλύτερη… αδεξιότητα. Αρκεί να είναι “πιασάρικα”. Ειδικότης του η κολακεία όλων των κοινωνικών ομάδων και η αντιμετώπιση τους ως λωτοφάγους που δεν ξέρουν ποιος τους χρεοκόπησε.
Δεύτερον, οι απραγματοποίητες “δεσμεύσεις” του, δεδομένου ότι η χώρα μόλις τώρα πάει να σταθεί στα πόδια της και θα αργήσει να φανεί η πρόοδος στην κοινωνία. Αυτός όμως επιμένει ότι “μπορεί”. Στην προσωπική σελίδα του στο Ιντερνέτ υπόσχεται με την υπογραφή του: Μείωση φόρων, ασφαλιστικών εισφορών και ΦΠΑ και με ψιλά γράμματα “με τη προϋπόθεση ανάκαμψης της οικονομίας και μείωσης των πρωτογενών πλεονασμάτων στο 20%”. Δηλαδή υπόσχεται κάτι που είναι αδύνατο να συμβεί.
Πρώτα γιατί τα πλεονάσματα είναι συμφωνημένα και η αμφισβήτηση της συμφωνίας θα είναι καταστροφική για την Ελλάδα. Υπόσχεται όμως αύξηση του ορίου υπαγωγής στον ΦΠΑ από 10 σε 25 χιλιάδες, μείωση φόρων 1,9 δισ. στα δυο πρώτα χρόνια, ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα σε όλους τους πολίτες “που το δικαιούνται” – χωρίς να λέει ποιοι το δικαιούνται. Μείωση ΦΠΑ από 24 σε 13% στα αγροτικά εφόδια και στο κρασί- ενώ σε ομιλίες του υπόσχεται το ίδιο για την εστίαση και άλλα.
Μόλις προχθές προσέθεσε μιλώντας στη ΔΑΠ … 600.000 νέες θέσεις εργασίας και αύξηση αφορολογήτου κατά 1000 ευρώ για κάθε παιδί. Δώσε σε και σε μένα μπάρμπα! Με την ίδια θολούρα υπόσχεται να μειώσει της δαπάνες όταν και οι πέτρες ομολογούν ότι οι δαπάνες δεν συμπιέζονται άλλο.
Τρίτον, ευχολόγια και υπόσχεση δράσεων που δεν θα μπορούσαν χρηματοδοτηθούν ούτε σε μια δεκαετία από την πιο ανθηρή οικονομία. Τα “Άπαντα Μητσοτάκη” υπόσχονται τον επί Γης παράδεισο. Το κράτος θα δουλεύει τέλεια, οι επενδύσεις θα μας πνίγουν. Η εγκληματικότητα θα εκμηδενιστεί. Το προσφυγικό θα εξαερωθεί. Τα Πανεπιστήμια θα είναι τα καλύτερα στον πλανήτη. Οι νέοι θα βρίσκουν πανεύκολα “καλοπληρωμένες δουλειές”.
Η Ελλάδα θα γίνει ψηφιακή. Οι οικογένειες δεν θα έχουν προβλήματα. Οι ηλικιωμένοι δεν θα αντιμετωπίζουν καμία δυσκολία. Τα άτομα με ειδικές ανάγκες δεν θα έχουν να νοιάζονται για τίποτε. Τα εθνικά θέματα θα λυθούν αμέσως και επιπλέον θα “αγοράσει” -έτσι το λέει -αξιοπιστία στο διεθνή χώρο, γιατί θα είναι … ιδιοκτήτης μεταρρυθμίσεων.
Άπειρες υποσχέσεις ολικής μετατροπής της χώρας σε τόπο ευημερίας και ευτυχίας. Και δεν είναι αιθεροβάμων: απλώς κοροϊδεύει. Αν όλα αυτά δεν είναι λαϊκισμός, τότε είναι απλώς πονηρία πολιτευτή…
