Γράφει ο Θεόδωρος Καρυώτης
Η απροσδόκητη επίσκεψη του Μαύρου Πλανητάρχη στην Αθήνα έδωσε οξυγόνο επιβίωσης στην πρώτη αριστερή κυβέρνηση της Ελλάδας. Αρχικά, ο Λευκός Οίκος είχε διαλέξει την 17 Νοέμβρη σαν ημερομηνία άφιξης του Αμερικανού Προέδρου, κάτι που προκάλεσε εντύπωση, διότι οι Αμερικανοί δεν κάνουν τέτοια λάθη.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Λευκού Οίκου, ο Αμερικανός ηγέτης θα φτάσει την Τρίτη στην «Γενέτειρα της Δημοκρατίας»και θα συναντηθεί με τον Πρόεδρο Προκόπη Παυλόπουλο και τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Τα βασικά θέματα συζήτησης του Μπαράκ θα είναι η οικονομική κρίση, το προσφυγικό, το Κυπριακό, οι ελληνοαμερικανικές και ελληνοτουρκικές σχέσεις, η κατάσταση στη Συρία και άλλα διεθνή ζητήματα. Πληροφορίες από την Ουάσιγκτον αναφέρουν ότι ο κύριος λόγος της μετάβασης του Ομπάμα στην Αθήνα είναι να ζητήσει από τον, υποτιθέμενο φίλο του, Αλέξη να υποστηρίξει τον Πρόεδρο Αναστασιάδη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην κυοφορούμενη συμφωνία για επίλυση του Κυπριακού στην Ελβετία.
Ο Αλέξης σίγουρα δεν είναι Ανδρέας και δεν πρόκειται να αρνηθεί την υποστήριξή του σε αυτή τη συμφωνία, μια και ο Μπαράκ θα του τάξει λαγούς με πετραχήλια. Στην αρχή της σχέσης τους υπήρξε μια ανησυχία της Ουάσιγκτον για την επιχείρηση προσέγγισης του Αλέξη με την Μόσχα, αλλά αυτή δεν κράτησε πολύ, όταν οι Αμερικανοί αντιλήφθηκαν ότι η κόκκινη (όπως την αποκαλούν) ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν υπεύθυνη για αυτή την πρωτοβουλία και η αποχώρησή τους από την κυβέρνηση του Αλέξη τους χαροποίησε και τους ηρέμησε.
Όπως έγραψε ο Μιχάλης Ιγνατίου: «Ο κ. Ομπάμα έδειξε μία ιδιαίτερη «προτίμηση» στο νεαρό πρωθυπουργό της Ελλάδας αμέσως μετά την εκλογή του, και τον στήριξε από την αρχή της θητείας του και με δηλώσεις και με πράξεις. Βεβαίως, δεν πρόσφερε ποτέ οικονομική βοήθεια, όπως τον κατηγόρησε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Σόιμπλε.»
Ξαφνικά, ο κόσμος γύρισε ανάποδα μετά την απόλυτη ανατροπή των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ, το αποτέλεσμα των οποίων προκάλεσε τεράστια κατάθλιψη στον Αλέξη, διότι το ταξίδι του Μπαράκ δεν έχει πλέον την ίδια σημασία και κανείς στην υφήλιο δεν γνωρίζει τι θα πράξει στο μέλλον ο κυκλοθυμικός Ντόναλντ. Πάντως πρέπει να τονίσουμε, και κάτι θετικό για μας. Είναι η πρώτη φορά που Αμερικανός Πρόεδρος επισκέπτεται την Ελλάδα και δεν συνεχίζει το ταξίδι του προς την Τουρκία. Παραδοσιακά ο πλανητάρχης έπρεπε να πάει στην Αθήνα και μετά στην Άγκυρα ή το ανάποδο. Εκείνο που όμως δεν καταλαβαίνει ο Αλέξης είναι ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν φέρνει μόνο δώρα στην γενέτειρα της δημοκρατίας αλλά και σοβαρές πιέσεις.
Ο Μπαράκ, όπως ήδη αναφέραμε, θα ζητήσει από τον Αλέξη να υποστηρίξει το νέο σχέδιο για λύση του Κυπριακού και να τα βρει με τον Σουλτάνο στην διαφορά τους για το Αιγαίο Αρχιπελάγος. Και, σίγουρα, θα του αναφέρει την πάγια θέση των ΗΠΑ «Δεν μπορείτε να ανακηρύξετε ΑΟΖ, εάν δεν τα βρείτε με την Τουρκία.» Κάτι που σίγουρα θα επαναλάβει και ο Τραμπ την επόμενη χρονιά.
Ο Ανδρέας στην Ουάσιγκτον
Καλό θα ήταν εδώ να θυμηθούμε την μοναδική επίσκεψη του Ανδρέα Παπανδρέου στον Λευκό Οίκο επί προεδρίας Μπιλ Κλίντον και να δούμε τον τρόπο που ο Ανδρέας ήξερε να μεταχειρίζεται του Αμερικανούς, κάτι που δεν είναι σε θέση, για πολλούς λόγους, να κάνει ο Αλέξης. Ήταν 22 Απριλίου 1994 όταν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον υποδέχτηκε στον Λευκό Οίκο τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας Ανδρέα Παπανδρέου. Ήταν ο μοναδικός πολιτικός από την εποχή του Περικλή τον οποίον οι Έλληνες πάντα αναφερόντουσαν μόνο με το μικρό του όνομα και αναμφίβολα θα τον θυμούνται για την εκπληκτική του ευφυΐα και τις τεράστιες ηγετικές πολιτικές του ικανότητες.
Η παρουσία του στον Λευκό Οίκο ήταν μια ιδιαίτερη στιγμή γι’ αυτόν, διότι οι προηγούμενοι Πρόεδροι των ΗΠΑ, από τον Οκτώβρη του 1981 μέχρι εκείνη την ημέρα, τον αγνοούσαν και δεν τον προσκαλούσαν στην αμερικανική πρωτεύουσα. Ήταν επίσης ορατή η εκτίμηση και η στοργή του Προέδρου Κλίντον προς ένα μεγάλο πολιτικό ηγέτη.
Ο Ανδρέας παρά το εμφανές τότε πρόβλημα υγείας του διατηρούσε άριστη την πνευματική του δεινότητα και έκανε, σε άπταιστα αγγλικά εκτός κειμένου, μια καταπληκτική ομιλία για την τότε παγκόσμια κατάσταση, που εντυπωσίασε όλους τους παρευρισκόμενους. Ο Ανδρέας είχε την ατυχία να αναλάβει την εξουσία στην Ελλάδα όταν στις Ηνωμένες Πολιτείες κυβερνούσε ο ακροδεξιός Ρόναλντ Ρέιγκαν που τον αντιπαθούσε ιδιαίτερα.
Στο βιβλίο «CIA-Ο Απόρρητος Φάκελος του Ανδρέα» των Μάριου Ευρυβιάδη και Μιχάλη Ιγνατίου φαίνεται ξεκάθαρα η γνωστή αντιπάθεια των Αμερικανών προς τον Έλληνα ηγέτη. Το τραγικό ήταν ότι εκείνη την περίοδο τον αντιπαθούσε και η πλειοψηφία της Ελληνοαμερικανικής κοινότητας.
Ο Αλέξης με τον Κλίντον στη Νέα Υόρκη
Κάποια στιγμή, ήρθε και η ώρα του Αλέξη να συνομιλήσει με τον Κλίντον στην Νέα Υόρκη και η σύγκριση με τον Ανδρέα ήταν καταθληπτική. Η συνάντηση έγινε στο ξενοδοχείο Sheraton της Νέας Υόρκης, απόγευμα Κυριακής 27 Σεπτεμβρίου 2015, και ο Μπίλ Κλίντον παρέμενε μια χαρισματική προσωπικότητα ικανή να συγκεντρώνει ηγετικές προσωπικότητες στις εκδηλώσεις του. Αλλά ο νεαρός και άπειρος Αλέξης, χωρίς να διαθέτει ίχνος από τα προσόντα του Ανδρέα προσπάθησε να αντιμετωπίσει στα ίσα τον Κλίντον και η η τηλεοπτική του εμφάνιση ήταν τραγική.
Τα δύσκολα άρχισαν όταν ο Κλίντον έθετε τις συγκεκριμένες ερωτήσεις του: Θα εξαντλήσετε την τετραετία; εγγυάστε πολιτική σταθερότητα; που ακριβώς χρειάζεστε επενδύσεις; πόσο γρήγορα θα κάνετε μεταρρυθμίσεις; εγγυάστε ότι οι επενδυτές δεν θα χάσουν τα λεφτά τους; Ο Κλίντον, γνωρίζοντας την ανεπάρκεια του Αλέξη στην αγγλική γλώσσα, του έκανε ερωτήσεις για τις οποίες ο Ελληνας πρωθυπουργός έπρεπε να έχει προετοιμαστεί. Και όμως ήταν φανερό ότι ο Αλέξης δεν είχε έτοιμες τις απαντήσεις του ούτε και την ετοιμότητα να τις αυτοσχεδιάσει.
Παρακολουθώντας την συνομιλία Τσίπρα με Κλίντον μελαγχόλησα ενθυμούμενος, πριν 22 χρόνια, την ανταλλαγή απόψεων ανάμεσα στον Ανδρέα και τον Κλίντον. Όπως τόσο σωστά έχει γράψει ο δημοσιογράφος Γιάννης Σαραντάκος:
«Όσοι εκ των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ θέλουν να κολακεύσουν τον πρωθυπουργό τον συγκρίνουν με τον Ανδρέα Παπανδρέου. Μια σύγκριση που ωστόσο κάθε άλλο παρά εύστοχη θεωρείται, καθώς, πέραν του πολιτικού εκτοπίσματος του καθενός, υπάρχουν σοβαρές διαφορές κατ’ αρχάς στον τρόπο λειτουργίας του ενός και του άλλου σε κρίσιμες εποχές. Ο Ανδρέας ήξερε απολύτως ποια είναι τα όριά του ως πρωθυπουργού μιας χώρας όπως είναι η Ελλάδα και διάβαζε πάντοτε «καθαρά» τα μηνύματα φίλων και αντιπάλων. Ηξερε πώς να χειριστεί πρόσωπα και αναλάμβανε τα ρίσκα που γνώριζε εκ των προτέρων ότι είχε πιθανότητες να του βγουν.»
Ο Σταύρος Λυγερός, που γνώριζε καλά τον Ανδρέα, έχει γράψει: «Ο Ανδρέας Παπανδρέου υπήρξε πολιτικός γενάρχης κι όχι πολιτικός μάνατζερ. Ανήκει στην κατηγορία των ηγετών, που ιονίζουν τις κοινωνικές δυνάμεις, που προκαλούν έντονα πάθη και αφήνουν ανεξίτηλα ίχνη στη συλλογική συνείδηση.»
Αυτό, βέβαια, είναι κάτι που ο Αλέξης Τσίπρας δεν κατόρθωσε ποτέ να πετύχει. Απλώς προσπάθησε να τον μιμηθεί, αλλά η απόπειρα ήταν καταδικασμένη σε αποτυχία.
Ένας Ελληνοαμερικανός ορκίζεται Υπουργός του Τσίπρα
Ο νέος Υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης την κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, Δημήτρης Παπαδημητρίου, είναι ένας αξιόλογος και σοβαρός οικονομολόγος με πρόσβαση στον Λευκό Οίκο και στο Κογκρέσσο. Ήταν, μέχρι την περασμένη εβδομάδα, Πρόεδρος του Ινστιτούτου Levy του Κολλεγίου Bard που βρίσκεται στην πόλη Annandale-on-Hudson και απέχει 90 μίλια από την Νέα Υόρκη και αποτελεί μια από τις δεξαμενές σκέψεις (think tank) του αμερικανικού κατεστημένου.
Ήταν, σίγουρα, ένα δώρο στον Μπαράκ Ομπάμα λίγες ημέρες πριν φτάσει στην Αθήνα ο αρχηγός των «δολοφόνων των λαών». Μόνο τώρα τα πράγματα άλλαξαν και ο Δρ. Παπαδημητρίου, ο αγαπημένος του Δημοκρατικού κόμματος, θα πρέπει να συννεονοηθεί με την Goldman Sachs, που σε δυο μήνες, θα είναι υπεύθυνη για το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ. Κρίμα που ο φίλος της Λούκας Κατσέλη έγινε τόσο καθυστερημένα κολλητός του Αλέξη.
Στο τελευταίο άρθρο του για την ελληνική οικονομία,ΕΔΩ , γραμμένο μαζί με δυο συναδέλφους του από το Ινστιτούτο Levy, δυο μήνες πριν αναλάβει το Υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης, στον επίλογο αναφέρει:
«Η Ελληνική κυβέρνηση έχει εκπληρώσει τους περισσότερους όρους του τρίτου Μνημονίου με το να αυξήσει την φορολογία και να μειώσει τις συντάξεις. Η δική μας πρόγνωση σε αυτή τη μελέτη είναι ότι το 2016 δεν πρόκειται να υπάρξει μια καλυτεύρευση στον ρυθμό ανάπτυξης στο ΑΕΠ της Ελλάδας, παρά τις διακηρύξεις της κυβέρνησης. Πάντως, οι δικοί μας υπολογισμοί δείχνουν ότι εάν πληρωθούν τα οφειλόμενα και υπάρξει μια αύξηση στις επενδύσεις, υπάρχει πιθανότητα μιας αύξησης κατά 2,7% του ΑΕΠ για το 2017, που μπορεί να επιτευχθεί. Φυσικά αυτό δεν αποτελεί λόγο για πανηγυρισμούς μια και η ανεργία δεν πρόκειται να μειωθεί σημαντικά.»
Ευχόμαστε, τουλάχιστον, να προλάβει να κάνει την πατρίδα μας την Φλόριδα της Ευρώπης, αφού σίγουρα η πολυπόθητη «ανάπτυξη» θα έρθει από το ξένο συνάλλαγμα! Καλόν θα ήταν να συμβουλευόταν τους Εβραίους που δημιούργησαν το Levy Institute. Θα του έλεγαν να ακολουθήσει το παράδειγμα του μικρού Ισραήλ που έκανε σοβαρές επενδύσεις σε προηγμένες τεχνολογίες με την βοήθεια της αναβαθμισμένης πανεπιστημιακής παιδείας του. Στο μικρό Ισραήλ πήγε ο Bill Gates της Microsoft, o Warren Buffet της Berkshire Hathaway και ο γίγαντας των τηλεπικοινωνιών Carlos Slim. Ακόμα και ο Ντόναλντ Τραμπ έκανε επενδύσεις στο Ισραήλ κα ήδη δήλωσε ότι ο πρώτος ξένος ηγέτης που θα επισκεφτεί τον Λευκό Οίκο θα είναι ο Νετανιάχου. Δυστυχώς, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου και η Λούκα Κατσέλη δεν είναι σε θέση να πείσουν τον Ντόναλντ να καλέσει και τον Αλέξη της μικρής Ελλάδας.
Επίλογος
Ο Αλέξης, ίσως,είναι ο μοναδικός Έλληνας πολιτικός που θα μπορέσει να συνεννοηθεί με τον Ντοναλντ μια και θα έχει απέναντί του τον Καμμένο των ΗΠΑ. Είναι γνωστόν ότι ο επόμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ, στην προεκλογική του εκστρατεία, υπήρξε πολέμιος όχι μόνο των τζιχαντιστών αλλά όλων των Μουσουλμάνων του πλανήτη Γη. Έτσι, η μοναδική περίπτωση που ο Ντόναλντ Τραμπ θα μπορούσε να βοηθήσει την Ελλάδα θα ήταν να του υπενθυμίσει ο Αλέξης ότι ο Σουλτάνος Ερντογάν είναι ο αρχιμουσουλμάνος της περιοχής μας και έτσι να μπορέσουμε να σώσουμε την Κύπρο και το Αιγαίο Αρχιπέλαγος. Αλλά, ξαφνικά μέσα σε μια νύχτα, το σκηνικό άλλαξε με τραγικό αποτέλεσμα για μας.
Ο Ντόναλντ Τραμπ στην πρώτη επαφή του με τον Ταγίπ Ερντογάν είχε όχι μόνο καλά λόγια για τον Σουλτάνο, αλλά του εξήγησε πόσο τον θαυμάζει μια από τις κόρες του. Και δεν ήταν μόνο αυτό. Μόλις μία ημέρα μετά τις αμερικανικές εκλογές, ο απόστρατος αντιστράτηγος του αμερικανικού στρατού Μάικλ Φλιν και εκ των κορυφαίων συμβούλων του Ντόναλντ Τραμπ, έγραψε άρθρο (εφημερίδα Hill) με το οποίο ζητεί από τους αναγνώστες να καταλάβουν την «οπτική γωνία» της Τουρκίας. Ξεκαθάρισε, επίσης, ότι η Τουρκία πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα της νέας Αμερικανικής ηγεσίας, τονίζοντας πως η γεωπολιτική θέση της Άγκυρας είναι σημαντική για τα αμερικανικά συμφέροντα, και χαρακτηρίζει την Τουρκία “πηγή σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή”. Περαστικά μας.
Όπως έγραψε ο Αλέξης Παπαχελάς: «Ας μη βιαζόμαστε και ας μην κάνουμε λογαριασμούς χωρίς τον ξενοδόχο. Στην ασφάλεια και στην εξωτερική πολιτική οι κακοί υπολογισμοί τη λάθος στιγμή πληρώνονται πολύ ακριβά. Και στο κάτω κάτω, στην προβολή ισχύος της χώρας δεν μετράει τίποτα περισσότερο από το πόσο σοβαροί και ενωμένοι είμαστε στα του οίκου μας.»
Ο καλλιεργημένος Μπαράκ Ομπάμα θέλησε να αποχαιρετήσει την κοιτίδα της δημοκρατίας διαβάζοντας, στην Πνύκα, τον Επιτάφιο του Περικλέους, κάτι που δεν θα μπορούσε ποτέ να πράξει ο Ντόναλντ Τραμπ. Παρομοίως, η σύγκριση ανάμεσα στον Ανδρέα και τον Αλέξη είναι μια αστεία υπόθεση. Ο Ανδρέας ήξερε πώς να αντιμετωπίσει τον Ρόναλντ Ρήγκαν. Ο Αλέξης θα ιδρώσει για να καταλάβει τον Ντόναλντ Τραμπ.
Πηγή: Ο Μπάρακ, ο Ανδρέας και ο Αλέξης: Το οξυγόνο επιβίωσης της πρώτης αριστερής κυβέρνησης… http://mignatiou.com/2016/11/o-barak-o-andreas-ke-o-alexis-to-oxigono-epiviosis-tis-protis-aristeris-kivernisis/