Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Δεν χρειάζονται δημοσκόποι για την πρόβλεψη ότι ως κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ τελειώνει. Ευτελισμένος και με το στίγμα της παραβίασης κάθε ορίου δημοκρατικής λειτουργίας, των αρχών της Αριστεράς και των κανόνων της εσωκομματικής συμπεριφοράς..
Ο νεοσταλινισμός και ταυτόχρονα ο ερασιτεχνισμός όσων σχεδιάσανε το εσωκομματικό όργιο για να μην πάρει το κόμμα ο Κασσελάκης, που οι ίδιοι ανέδειξαν- χωρίς να αφήσουν τη βάση του να αποφασίσει- έχει εγγραφεί ως αρνητική παρακαταθήκη.
Σε κάθε περίπτωση εφεξής στο δημόσιο χώρο θα είναι δακτυλοδεικτούμενοι. Οι βουλευτές του πολύ δύσκολα θα ξαναδούν την οροφή της μεγάλης αίθουσας του Κοινοβουλίου. Είναι κρίμα που συμπαρασύρθηκαν και και τα λίγα καλά στελέχη, που είχαν απομείνει και ακύρωσαν το πολιτικό μέλλον τους.
Η αδράνεια και διστακτικότητα του Τσίπρα, όπως αποτυπώθηκε το 2023 στις κάλπες, επέφερε την ίδια βλάβη με το ΚΚΕ το 1945: πήγε τη Δημοκρατική Παράταξη είκοσι χρόνια πίσω. Οι επίγονοί του κινήθηκαν κόντρα σε κάθε έννοια πολιτικής ευπρέπειας, της αριστερής πρακτικής και της ηθικής.
Αλλά η βλάβη δεν τελειώνει σ’ αυτούς. Άφησαν πίσω τους τον Κασσελάκη για να τραυματίσει -ασχημονώντας συχνά- τον δημόσιο βίο της χώρας, παριστάνοντας τον πολιτικό ηγέτη. Κατόρθωμα των άμυαλων του ΣΥΡΙΖΑ που του προσφέραν στο πιάτο το μισό κόμμα, κάμποσους βουλευτές και την πρόφαση να κυκλοφορεί ως «ηγέτης».
Η Ιστορία θα δικάσει τους υπευθύνους του ανοσιουργήματος. Εξ αιτίας τους η ελληνική πολιτική σκηνή θα υποφέρει από τον αλμπινισμό, ενός ουρανοκατέβατου που βαφτίσθηκε «πολιτικός» και μάλιστα της Αριστεράς από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και τώρα, μαζί με τον αφανισμό όσων τον ανέδειξαν αφανίζει και κάθε ίχνος αξιοπρέπειας, για το κόμμα που τον υποδέχθηκε ως «μεσσία» και τώρα το μισό τον πετροβολάει.
Ο Κασσελακισμός και η υποκουλτούρα
Ο Κασσελακισμός και η υποκουλτούρα με τις αμερικανιές που τον συνοδεύει είναι πραγματικότητα που κάποια στιγμή θα αρχίσει να φθίνει, όπως συμβαίνει πάντα με αυτά τα φαινόμενα που παρωδούν την πολιτική. Αλλά μέχρι τότε θα έχει παροξύνει στην αποστροφή των πολιτών στην πολιτική. Αν είναι σαν αυτή που εκπροσωπεί ο Κασσελάκης, να μένει το βύσσινο.
Οι «ορθόδοξοι» του ΣΥΡΙΖΑ θα αξιοποιήσουν ό,τι τους απέμεινε στην κομματική βάση για να αναδείξουν νέο πρόεδρο. Αλλά δείχνοντας ένα είδος σαδισμού ο θεός της πολιτικής ήδη τους τιμωρεί. Τους έστειλε υποψήφιο αρχηγό τους τον Γκλέτσο και μάλλον θα φτάσουν ως το χειρότερο: στην ανάδειξη του Πολάκη.
Έχουν να γίνουν μεγάλες πλάκες αν οι καθώς πρέπει του τσιπρικού ΣΥΡΙΖΑ, ή της λεγόμενης «Προοδευτικής Συμμαχίας», θέσουν τον εαυτό τους στην υπηρεσία του. Ήδη ο έτερος διεκδικητής, ο Σωκρ. Φάμελλος, δήλωσε ότι θα τον υπηρετήσει αν εκλεγεί- αναμένοντας προφανώς να κάνει και ο Πολακης το ίδιο γι’ αυτόν.
Εν πάση περιπτώσει, δεν χρειάζεται εξυπνάδα για να διακρίνει κανείς ότι αυτόν το «χώρο» θα συνεχίσει να λεηλατεί ο Κασσελάκης με ένα κόμμα που θα είναι απολύτως δικό του. Με κοινοβουλευτική ομάδα, υποσύνολο αυτής που άφησε πίσω του ο Τσίπρας ως αξιωματική αντιπολίτευση στη Βουλή και πλέον δεν είναι παρά θρύψαλα, ατάκτως ερριμμένα. Στη διάθεση του…Νίκου Παππά, στον οποίο θα καταλήξουν τελικά τα μισά από τα διαμοιρασθέντα κομματικά ιμάτια .
Τα υπόλοιπα βρίσκονται ήδη στη διάθεση του Κασσελάκη, που μάλλον ευνοείται στην επιβίωσή του από τη διολίσθηση της πολιτικής γενικότερα– για το επόμενο διάστημα τουλάχιστον. Στις εκλογές έχει περισσότερες πιθανότητες από τον ΣΥΡΙΖΑ να βρίσκεται στην επόμενη Βουλή. Αυτό είναι πλήγμα για το Κοινοβούλιο. Δεν έφταναν τα σούργελα που ήδη το υποβαθμίζουν.
Τα δυο σκέλη της φαρσοκωμωδίας
Ο «Στέφανος» δεν προτίθεται να πολιτευτεί δια της πολιτικής. Δηλαδή με διακριτές πολιτικές απόψεις, θέσεις και προτάσεις. Θα επιπλέει με επικοινωνιακές τεχνικές που θα απευθύνονται στα κατώτερα αισθήματα της κοινωνίας. Θα πλασάρει τον εαυτό του ως πολιτική πρόταση και θα χρησιμοποιεί διαδικτυακά κόλπα για να βρίσκεται στο προσκήνιο.
Ατυχώς αυτό σε πρώτη φάση θα τους εξασφαλίσει ακολούθους, που θα μετατραπούν σε ψήφους του στις επομενες εκλογές, που θα νομιμοποιούν την μετατροπή της πολιτικής σκηνής σε τσίρκο.
Όσο επιβιώνει όμως θα συνιστά ανάμνηση της ζημιάς που έκανε στην πολιτική και στην Αριστερά ο ΣΥΡΙΖΑ, που μετά το 2019 αποδείχθηκε κατώτερος της εμπιστοσύνης που του έδειξαν οι δημοκρατικοί πολίτες.
Δεν έχουν να μοιράσουν τίποτε με κανέναν Κασσελάκη και απλώς θα τον αγνοούν. Αλλά όσοι έμειναν ως το τέλος στον ΣΥΡΙΖΑ και θεωρήσαν ότι μπορεί να αποκατασταθεί η κανονικότητα -δια της απόρριψης του Κασσελάκη με κανονικούς και δημοκρατικούς τρόπους- θα θυμούνται πάντα το καλοκαίρι του 2024. Όταν το κόμμα που είχε εμπιστευτεί το 36% των Ελλήνων πριν από εννέα χρόνια διέσυρε τον εαυτό του και τους κανόνες της πολιτικής.
Το debate των τεσσάρων και η κακόγουστη παράσταση του Κασσελάκη είναι συμπληρωματικά μεγέθη. Αυτή την Κυριακή και τα δυο σκέλη της φαρσοκωμωδίας που παρακολουθούμε τους τελευταίους μήνες επιδιώκουν να βρουν ερείσματα στην συρρικνωμένη κομματική βάση του ΣΥΡΙΖΑ. Όσο λιγότερα, τόσο καλύτερα. Βλάπτουν τη Συρία το ίδιο….