Το βήμα σημειωτόν πάνω στο 20% δεν αποτελεί σχέδιο ανάκαμψης για τον ΣΥΡΙΖΑ. Χρειάζεται μεγάλες αποφάσεις πάνω από πρόσωπα.

Του Γ. Λακόπουλου

Είτε το πήραν απόφαση στον ΣΥΡΙΖΑ και περιμένουν την τύχη τους στις 25 Ιουνίου- που μπορεί να είναι και δυσμενέστερη- είτε δεν έχουν άλλες δυνάμεις  και καταθέτουν τα όπλα.  Δεν εξηγείται αλλιώς γιατι δεν κάνουν τις κινήσεις που θα ταράξουν τα νερά.

Τόσες μέρες μετά το σοκ δεν έχει ληφθεί ούτε μία ανατρεπτική απόφαση, που να καθιστά εφικτή -θεωρητικά -και την  ανατροπή του αποτελέσματος ή έστω τη διόρθωση τους.

Οι εκλογές του Ιουνίου είναι νέες εκλογές. Και ένα κόμμα που συνετρίβη έχει κάθε λόγο να εμφανιστεί με νέα πρόσωπα, νέες επιλογές και νέες δεσμεύσεις για το μέλλον του. Με βάση το αναφαίρετο προνόμιο του Αλέξη Τσίπρα να λάβει δραστικές αποφάσεις.

Αν δεν το ασκήσει τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ και «πάρει μπροστά», θα τον περιμένουν  εσωκομματικές εκπλήξεις μετά τις εκλογές και δεν θα έχει την ασπίδα της επιρροής του στην κοινωνία.

-Είναι δυνατόν να παραμένουν ανέγγιχτα τα ψηφοδέλτια που απέτυχαν; Είναι συνταγή μεγαλύτερης ήττας.  Όσοι έχουν και με το 20% εξασφαλισμένη θέση τη Βουλή γιατί να δείξουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον; Όσοι μένουν εκτός γιατί να κινητοποιηθούν;

Σε κάποιες περιφέρειες όσοι έχουν εκλεγεί στην πρώτη θέση, ή στις δυο επόμενες, η διατήρηση της σειράς εκλογής με τη λίστα αποθαρρύνει όσους ψηφοφόρους θα ήθελαν να ενισχύσουν τον ΣΥΡΙΖΑ– να περικόψουν την υπερτροφία Μητσοτάκη. Υπέρ ποίων να το κάνουν; Υπέρ αυτών που ήδη απέρριψαν;

Γιατί να μην αξιοποιηθεί η λίστα για να μπουν νέοι υποψήφιοι με προσωπικό εκτόπισμα σε «εκλόγιμη» θέση, σε συγκεκριμένα ψηφοδέλτια;

Κάποιοι που να τους ακούσει ο κόσμοςώστε να αναδειχθεί το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ που έκαψαν όσοι ψηφοθηρούσαν για λογαριασμό τους και τώρα κάνουν τους… εκλεκτούς του λαού- ενώ ήταν απλώς εκλεκτοί του τοπικού κομματικού μηχανισμού.

Γιατί να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ;

Τι νόημα έχει να ψηφίσει κάποιος στην Α’ Αθήνας, αν πρόκειται να βγουν βουλευτές ο Ηλιόπουλος, ο Τζανακόπουλος και ο Βούτσης, όταν αυτό που εκπροσωπούν υπήρξε απωθητικό για όσους αυτοτοποθετούνται στη Δημοκρατική Παράταξη;

Γιατί να ψηφίσουν περισσότεροι στο Νότιο Τομέα αν πρόκειται να μείνουν βουλευτές ο Παππάς –του οποίου η υποψηφιότητα υπήρξε προβληματική- και η Φωτίου που έβαλε φωτιά στον ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά;

Είναι λογικό να έχει εξασφαλισμένη θέση στον Βόρειο Τομέα ο Τσακαλώτος όταν υπήρξε  πηγή καταστροφής για τον ΣΥΡΙΖΑ με τις θεωρίες για τα «τοπικά νομίσματα»  και την συγκυβέρνηση με τον Βαρουφάκη;

Θα ψηφίσει κάποιος στον Δυτικό τομέα εφόσον στη Βουλή θα μείνουν η Δούρου -που επέμενε μετά το Μάτι να πολιτεύεται ως περιφερειάρχης – και ο Δραγασάκης, που θα…έφευγε; Ή στο Ρέθυμνο αν οι εκλογές γίνονται για να σιγουρευτεί ως βουλευτής ο Πολάκης – που κάνει και αναλύσεις του αποτελέσματος;

Είναι εντάξει για τον ΣΥΡΙΖΑ όταν στη Δυτική Αττική,  που μένει εκτός η Διάνα Βουτυράκου, και στην Α’ Θεσσαλονίκης, που δεν θα έχει τον  Γρ. Γεροτζιάφα ανάμεσα στους τέσσερις βουλευτές που θα εκλέξει;  

Όταν τον φέρνεις στην εγχώρια πολιτική από το εξωτερικό -για να αποκτήσει  πλεονέκτημα -μαζί με τον Όθωνα Ηλιόπουλο,  -στον τομέα της Υγείας, είναι  δυνατόν να τους βγάζει στο  περιθώριο για να πάρουν το προβάδισμα οι κομματικοί και οι περσόνες της τηλεόρασης και του Διαδικτύου; Με ποιους θα κάνει αντιπολίτευση στη νέα Βουλή;  

Το επιχείρημα «έτσι  επέλεξαν οι ψηφοφόροι» δεν είναι ισχυρό. Επέλεξαν οι σκληροί κομματικοί μηχανισμοί  και επέλεξαν σε άλλες εκλογές.

Ο “κόκκινος συναγερμός”

Οι  ψηφοφόροι που θα έδιναν αέρα στον ΣΥΡΙΖΑ πήγαν να κόψουν ρόδα μυρωμένα, κρίνους, ανθούς και πασχαλιές», που έλεγε και ο Βουτσάς, όταν είδαν αυτά τα ψηφοδέλτια και κατάλαβαν ποιους πάει να βάλει στη Βουλή η κομματική γραφειοκρατία.

Ανοήτως μάλιστα έκοψαν σε πολλές περιφέρειες τους ΠΑΣΟΚογενείς αποκλείοντας τον Τσίπρα από τη μεγαλύτερη δεξαμενή του!  

Το αποτέλεσμα του Μαΐου θέτει τον ΣΥΡΙΖΑ σε κόκκινο συναγερμό. Συνεπώς  δικαιολογεί έκτακτες αποφάσεις από τον Αλέξη Τσίπρα, προκειμένου να διασώσει το κόμμα του.  

Το αποτέλεσμα, όπως έλεγε την επόμενη ο  καθηγητής Γρ. Γεροτζιάφας συνιστά «κατάρρευση» για την οποία  διατυπώνει το ερώτημα «γιατί δεν το καταλάβαμε;» και θέτει το δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων: «Για ποιο λόγο να να μας ψηφίσουν τον Ιούνιο;»

Αυτόν το λόγο θα δώσουν οι αλλαγές στα ψηφοδέλτια.  Αν το θέμα είναι να διασωθούν αυτοί που προέκυψαν με το 20%, καλύτερα είναι να το κλείσουν από τώρα το μαγαζί.

Ούτε τώρα φαίνεται να καταλαβαίνει κανείς στην Κουμουνδούρου και ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγείται σφαγμένος επί σφαγή. Τώρα είναι που χρειάζονται μεγάλες αποφασεις, πέρα από πρόσωπα.

Με κριτήριο της συλλογική επιβίωση– και όχι να διατηρήσουν κάποιοι τα κεκτημένα τους, ιδίως αν είναι υπεύθυνοι για το τραύμα- να τοποθετηθούν  νέα πρόσωπα επικεφαλής της λίστας σε περιφέρειες, όπου εμφανώς παρεμποδίσθηκε η ανανέωση από τον σκληρό κομματικό μηχανισμό.

Όσοι ενδιαφέρονται να τρέξουν για να αυξηθούν τα ποσοστά και να πάρουν την έδρα που εξ αιτίας τους χάθηκε…

Επιπλέον πρέπει να γίνει σε δέκα μέρες ό,τι δεν έγινε σε τέσσερα χρόνια.  

Ο προεκλογικός ΣΥΡΙΖΑ κρίθηκε

– Θα συνεχίσει ο ΣΥΡΙΖΑ να επιμένει ότι είναι «Αριστερά»- που θα ψηφίζουν, σαν κορόιδα οι κεντροαριστεροί ψηφοφόροι, για να βγαίνουν βουλευτές οι «κομματικοί»;

-Θα  συνεχίσει να είναι ο Τσίπρας επικεφαλής του ίδιου κόμματος, με τα ίδια κομματικά όργανα που εξελέγησαν από το αρτηριοσκληρωτικό συνέδριο των 40.000 μελών, αφού στους 111.000 -οι  «53» και οι «προεδρικοί» μαζί- επέβαλαν να μην ψηφίσουν για τα όργανα και να παραμείνουν οι ίδιοι ως μέλλουσα κυβέρνηση; Αυτό πληρώθηκε στις 21 Μαϊου.

Αν πρόκειται ο μετεκλογικός ΣΥΡΙΖΑ να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που ηττήθηκε στις  21 Μαϊου- και είχε ήδη ηττηθεί το 2019- με την  χρεοκοπημένη ηγετική ομάδα και με την Κ.Ο. που αναδείχθηκε από τους κομματικούς μηχανισμούς  στις 21 Μαϊου– δεν θα συγκινήσει αυτούς που περιμένει στις 25 Ιουνίου.

Αν για τον Τσίπρα η απόφαση να «το κάνει Κούγκι», για να το σώσει, είναι δύσκολη, μετά τις εκλογές δεν θα υπάρχει κάτι για να αποφασίσει.

Ο προεκλογικός ΣΥΡΙΖΑ κρίθηκε. Τώρα κρίνεται αυτό που θέλει να είναι μετεκλογικά και ο Τσίπρας έχει πάντα την νομιμοποίηση να το ορίσει ο ίδιος, χωρίς περιορισμούς και συνθηκολογήσεις με τους μειοψηφικούς ομαδάρχες.

Επειδή αυτή η κρίση περνάει από τη κάλπη, δεν νοείται να πάει σε εκλογές απλώς επιβεβαίωσης των υπεύθυνων της ήττας- «χορηγώντας» τους  τις έδρες του 20%. Ενώ με τη λίστα μπορεί να βάλει στη Βουλή μια, μικρή έστω, ομάδα άλλης ποιότητας, που θα λειτουργήσει ως λοκομοτίβα για καλύτερο αποτέλεσμα στις 25 Ιουνίου.

Αλλιώς είναι σαν να δικαιώνει τα πεπραγμένα του παλαιού ΣΥΡΙΖΑ και θα το βρει στην επόμενη Βουλή. Στοιχειώδες Γουότσον.