Του Γ. Λακόπουλου
Αν ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ως το πιο καταρτισμένο στέλεχος του Αλέξη Τσίπρα, θέλει να τον διαδεχθεί στην κομματική ηγεσία, στον Πάνο Σκουρλέτη αποδίδεται ότι θέλει το ίδιο χωρίς να έχει αντίστοιχη κατάρτιση.
Στο βιογραφικό του στη Βουλή δηλώνει ως επάγγελμα: «οικονομολόγος». Αλλά τι δουλειά ακριβώς έκανε «από 1986 στον ιδιωτικό τομέα», δεν αναφέρεται στις αυτοπαρουσιάσεις του.
Πάντως ό,τι και αν έκανε δεν τον βοήθησαν στα τέσσερα υπουργεία του έδωσε ο Τσίπρας ως Πρωθυπουργός και δεν άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις.
Δεν βρέθηκε όμως ως τώρα τρόπος να κριθεί εκεί που κρίνονται οι πολιτικοί: στην κάλπη. Σε τρεις διαδοχικές εκλογές ο Τσίπρας τον έβαλε στη Βουλή ως αριστίνδην.
Ίσως δεν θα είχε εκλεγεί ποτέ του τίποτε, αν στο τέλος του καλοκαιριού του 2018 ο Αλέξης Τσίπρας δεν τον πρότεινε για γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος.
Αποδείχθηκε καταστροφική επιλογή, σε ό,τι αφορά τουλάχιστον τη διάταξη των κομματικών δυνάμεων στο μαζικό χώρο: οι επιδόσεις του ΣΥΡΙΖΑ στα συνδικάτα και τις λοιπές οργανώσεις κοινωνίας είναι πάντα πολιτικές.
Το χειρότερο ήλθε τον Μάιο του 2019: στην αναμέτρηση για την Αυτοδιοίκηση ο ΣΥΡΙΖΑ συνετρίβη. Εξελέγησαν μόνο έξι από τους δημάρχους που υποστήριξε και κανένας περιφερειάρχης.
Την ίδια στιγμή στην διπλανή κάλπη το ίδιο κόμμα έπαιρνε 24% περίπου στις Ευρωεκλογές και ενάμιση μήνα αργότερα στις εθνικές πήρε 32%.
Όπερ έδει δείξαι. Αυτό που αποδοκιμάσθηκε ήταν οι κατά τόπους επιλογές του κόμματος, μια δουλειά που συνδέεται κατά κύριο λόγο με την κομματική οργάνωση και τον γραμματέα της. Απλά απέτυχαν.
Σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχουν δυο επιλογές. Είτε ο γραμματέας αναλαμβάνει την ευθύνη και να υποβάλει την παραίτησή του, είτε ο πρόεδρος του ζητάει να παραιτηθεί.
Δεν συνέβη τίποτε από τα δυο. Ο Σκουρλέτης δήλωνε πανευτυχής: “Ο ΣΥΡΙΖΑ μετά το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών μπορεί να έχασε την κυβέρνηση αλλά, πλέον, έχει εδραιωθεί ως ο δεύτερος πόλος στην πολιτική σκηνή».
Αν εδραιώθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ ή ο Τσίπρας είναι μια άλλη συζήτηση. Αλλά ο γραμματέας, αφού διατήρησε το αξίωμά του και την έδρα του, αρπάχθηκε από δημοσιεύματα που δεν του άρεσαν και πήγε σε μια συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου ξύνοντας τα νύχια του για καυγά: ρώτησε τον Τσίπρα αν έχει πρόβλημα μαζί του- και αν έχει να πάνε στην Κ.Ε. να το λύσουν.
Τι απάντησε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ; Εδώ να παγώνουμε το χρόνο και να πάμε λίγο πίσω:
Σε μια συνέντευξη στη ΔΕΘ κάποιοι από το περιβάλλον του Κ. Σημίτη, που ως υπουργός Βιομηχανίας διεκδικούσε την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ «έστησαν» μια ερώτηση στον Πρωθυπουργο Ανδρέα Παπανδρέου: “Είστε ικανοποιημένος με τους χειρισμούς του Σημίτη στην υπόθεση των ναυπηγείων:».
Βρήκαν τον άνθρωπο: “Όχι δεν είμαι” απάντησε καθαρά. Την επόμενη ο Σημίτης μάζεψε τα χαρτιά του από τη κυβέρνηση.
Επιστρέφουμε στο θέμα. Ο Τσίπρας – που κατ’ ουσίαν δεν διόρισε ποτέ τον εαυτό του Πρωθυπουργό, ούτε αρχηγό του κόμματός του -προτίμησε τον κατευνασμό: “Δεν υπάρχει κανέναν πρόβλημα, Πάνο” απάντησε. Άλλος θα του είχε κλειδώσει ήδη το γραφείο.
Ο “Πανούλης”
Αφού κανείς δεν φώναξε «ο γραμματέας είναι γυμνός» ο Σκουρλέτης άρχισε να μιλάει για «επίδοξους νταβατζήδες της Αριστεράς, άτομα του ευρύτερου προοδευτικού χώρου, όπως αυτοπροσδιορίζονται, που νομίζουν ότι κατέχουν αλάθητο και δεν καταλαβαίνουν ότι στο τι κάνει ένα κόμμα ακολουθείται μια δημοκρατική διαδικασία».
Κατά την κρίση του «δημοκρατική διαδικασία» σημαίνει να διοικείς ένα κόμμα, να πατώνει στις εκλογές της απολύτου αρμοδιότητας σου και να σφυρίζεις κλέφτικα.
Ο Σκουρλέτης κάνει και κάτι περισσότερο: υπερβαίνει τα εσκεμμένα απέναντι στον επικεφαλής του κόμματός του. Δεν αρκείται σε πολιτική κριτική, αλλά φτάνει σε προσωπικές επιθέσεις. Κάποιοι που τον έχουν ακούσει να μιλάει για τον Τσίπρα λένε ότι δεν πιστεύουν στ’ αυτιά τους.
Ο “Πανούλης” που θυμούνται οι παλιοί συμφοιτητές του στο «ΠΑ.ΠΕΙ», καταπλέει με την αμαξάρα του- από εύπορη οικογένεια γαρ- όταν οι ίδιοι δεν είχαν να πάρουν κουλούρι, εξελίχθηκε σε πολύ σκληρό θεματοφύλακα της «Αριστεράς».
Εσχάτως κατατάσσεται σε όσους εναντιώνονται στο είδος του κομματικού μετασχηματισμού που προωθεί ο πρώην Πρωθυπουργός. Πάντα το έκανε, συχνά εμφανιζόμενος ως αντι- Παππάς. Αλλά τώρα συντονίζει το εσωκομματικό μέτωπο, κατά του Τσίπρα.
Η ειδησεογραφία των ημερών τον καταγράφει δίπλα τον Τσακαλώτο, στην πορεία προς το συνέδριο. Απέναντι στην γραμμή Τσίπρα.
Γραμματέας κόμματος που αναδείχθηκε χάρη στην εμπιστοσύνη του προέδρου του κόμματος για υλοποιήσει την πολιτική του, – αλλιώς θα ήταν αυτός πρόεδρος- στρέφεται εναντίον του.
Ο Σκουρλέτης δεν είναι αυτό που θα λέγαμε «δημοφιλές πρόσωπο», ούτε κάνει «γκελ» στην κοινωνία. Οι μηχανισμοί είναι σαν φυσικό του καταφύγιο. Συντάσσεται με την μειοψηφική θεωρία των «μετώπων», γιατί είναι το σωσίβιο στην τρικυμία των επιδιώξεων του.