Του Γιάννη Πανούση
Αμνήμονες…
μακάριοι αρμενίζουν
σέρνοντας γενεές
επαναλαμβάνοντας το όντως τίποτα.
Η ιστορία γυμνή
πάντα ωραία
τους οικτίρει
Ζωή Σαβίνα, Μακάριοι
Τελικά πρέπει να το συνειδητοποιήσουν.
Αν η σημαία είναι ένα πανί, ο εθνικός ύμνος ένα τραγούδι, η Αγία Γραφή ένα παλιοκαιρισμένο κείμενο, οι εικόνες των αγίων στις εκκλησιές ένα ζωγραφισμένο ξύλο, οι φωτογραφίες των Ελλήνων ηρώων στο σχολείο απλές κακοτυπωμένες αφίσες ,τότε τί [νομίζουν ότι] τους απομένει;
Απλώς να βρουν το κουράγιο ν ’αντικρύσουν το άδειο πρόσωπό τους στον παραμορφωτικό καθρέφτη της μεταμοντέρνας ιδεοληψίας του Τίποτα.
‘Ηρωες της θυσίας και αντι-ήρωες της ανέξοδης φανφάρας.
Μία χώρα σε παρένθεση ή σε αποσύνθεση;