Toυ Γ. Λακόπουλου
Ατυχία. Την ημέρα που συνέβη η πύρινη καταστροφή στη Μόρια ένας από τους πιο φιλοκυβερνητικούς αρθρογράφους- ο εξαίρετος Μιχάλης Μητσός- έγραφε στα ΝΕΑ ότι «δεν πείθουν κανέναν» οι διαψεύσεις της κυβέρνησης για τις, καταγγελτικές, αποκαλύψεις εγκύρων εφημερίδων και από τις δυο πλευρές του Ατλαντικού: στο Αιγαίο η Ελλάδα προβαίνει σε επαναπροωθήσεις και εγκατάλειψη «αιτούντων άσυλο»στη θάλασσα. Εννοείται παρανόμως και κατά παραβίαση κάθε ουμανιστικής αρχής.
Το δράμα στη Μόρια -όπου, όπως έλεγε χθες σε ραδιοφωνική συχνότητα ο Γιαννης Μουζάλας, η κυβέρνηση έχει στοιβάξει σκοπίμως τριπλάσιο αριθμό ατόμων, από όσους παρέλαβε- ήλθε να συνδέσει την απάνθρωπη δράση στα ελληνικά χωρικά ύδατα και τις απάνθρωπες συνθήκες στα κέντρα «υποδοχής».
Η Ελευσίνα δεν είναι τόσο μακριά όσο η Λέσβος- με τις απάνθρωπες δηλώσεις ενός μέχρι χθες εμβληματικού κομματικού και κυβερνητικού παράγοντα: του Άδωνι Γεωργιάδη.
Χωρίς περιστροφές και προσχήματα ο ακόμη υπουργός του Κυριάκου Μητσοτάκη είχε λανσάρει για τους μετανάστες το δόγμα «να τους κάνουμε τη ζωή δύσκολη» για να μην έρχονται, ή για να φεύγουν. Να λιγοστεύουν δια της εξόντωσης δεν το είπε, αλλά προκύπτει.
Αυτό, λοιπόν, που συνέβη στη Μόρια -για τα πραγματικά περιστατικά θα μιλήσει η αστυνομική έρευνα, αν δεν υπονομευθεί- είναι στην πραγματικότητα αποτέλεσμα της «αδωνοποίησης» της κυβερνητικής πολιτικής στο μεταναστευτικό. Του οποίου την διαχείριση ο Πρωθυπουργός παρέδωσε σε έναν υπουργό του που όταν δεν είναι για γέλια είναι για κλάματα.
Όπως είπε πάλι ο Μουζάλας η συμφορά -που δεν περιλαμβάνει μόνο την φωτιά, αλλά και την εφαρμοζόμενη σιωπηρά ανοσία αγέλης-στα κέντρα που στοιβάζουν ψυχές κατατρεγμένων- είναι προϊόν πολιτικών επιλογών και διαχειριστικής σκοπιμότητας.
Η κυβέρνηση «αγοράζει» την αποκρουστική θεωρία του Γεωργιάδη -και του Σαμαρά βεβαίως -βεβαίως- και κάνει ό,τι μπορεί για να μεταδώσει την εντύπωση ότι είναι καλύτερα να υποστείς τη μοίρα σου εκεί που βρίσκεσαι παρά να επιχειρήσεις να περάσεις στην Ευρώπη μέσω της Ελλάδας.
Κάποια στιγμή όλα αυτά θα φτάσουν σε κάποιο ισχυρό διεθνές φόρουμ ή σε κάποιο δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς όχι μόνο δεν είναι μυστικά, αλλά αναδεικνύονται από μεγάλα δημοσιογραφικά δίκτυα και εκθέτουν τη χώρα. Η οποία πλέον αντιμετωπίζει με κουτοπονηριά τους πόρους που διαθέσει η Ευρώπη για φιλοξενία: τους πάει ως εκεί που ικανοποιούνται οι εργολάβοι και οι προμηθευτές.
Η φωτιά στη Μόρια φέρνει ξανά στο προσκήνιο την τυφλή αντιμετώπιση ενός προβλήματος που δεν είναι ελληνικό, αλλά παγκόσμιο και στις ελληνικές ακτές δεν φτάνει ως ελληνικό, αλλά ως ευρωπαϊκό. Θα βρεθεί σε δύσκολη θέση η κυβέρνηση αν διεθνείς οργανώσεις και ερευνητές αρχίσουν να ξύνουν την κρούστα της σιωπής που δημιουργεί με την συνδρομή των προθύμων ΜΜΕ της λίστας Πέτσα.
Προς το παρόν η αντιπολίτευση- ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Βαρουφάκης και το ΚΚΕ, γιατί από Κινάλ και το Βελόπουλο δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτε για διαφορετικούς λόγους- πρέπει να συντονιστεί με την ελληνική κοινωνία για να αποτρέψει αντιμεταναστευτικές βιαιότητες που θα υποκινηθούν από τους συνήθεις ακραίους , αλλά και προβοκάτσιες πάσης προέλευσης.
Υπάρχει ένα κακό με αυτή την κυβέρνηση: όταν τα πράγματα γίνονται σοβαρά και πλησιάζουν την πραγματική πολιτική οπότε δεν μπορεί να τα χειριστεί επικοινωνιακά όπως συνηθίζει: εκτρέπεται σε επιλογές που τα επιδεινώνουν. Να έχουμε το νου μας.