Του Ιωάννη Δαμίγου
Επαληθεύομαι, δυστυχώς μετά από δυο χρόνια περίπου, όταν τη 19η Σεπτεμβρίου του 2021 στο άρθρο μου “Παλιώνεις επικίνδυνα”, προανήγγελλα, “Με τέτοιο “προσεγμένο” πολιτικό λόγο, “παλιώνεις” επικίνδυνα κύριε Τσίπρα και είσαι έτοιμος να περάσεις την “πόρτα” του κατεστημένου, όπως πέρασαν τόσοι άλλοι, χάνοντας την “ευκαιρία” για το άλλο, το διαφορετικό, το αναγκαίο, που με τόση αγωνία περιμένει αυτός ο τόπος”. Επαληθεύομαι πως το κατεστημένο φυγείν αδύνατον, ακόμη και για κάποιον που είχε ξεκινήσει ως αριστερός και που θα άλλαζε την πορεία των δεξιών πολιτικών αυτού του τόπου, με το “πρώτη φορά αριστερά” στην κυβέρνηση, αλλά και τελευταία.
Αρχίζοντας από το κατεστημένο, “σύμφωνα με πηγές από το περιβάλλον του”, καθώς απέκτησε περιβάλλον, ναι και κύκλους επίσης, για να μαθαίνει το πόπολο τις σπάνιες αποφάνσεις του περί των κοινών. Αρχές του 2024 αναμένεται να ανακοινωθεί το Ινστιτούτο που ιδρύει ο κος Τσίπρας, με έδρα τα νέα του γραφεία στην οδό Αμαλίας. Το Ινστιτούτο θα συμβάλει σε αυτά και σε εκείνα, επίσης θα συσπειρώσει τους τάδε, με σκοπό να και να, όπως άλλωστε τόσα άλλα ινστιτούτα “προσφορών” διαφόρων πολιτικών. Από την Δευτέρα λοιπόν ο κος Τσίπρας, θα πραγματοποιήσει επισκέψεις σε Ρώμη και Παρίσι, που θα έχει συναντήσεις με διανοούμενους και εκπροσώπους κομμάτων της αριστεράς.
Αφού τα κατάφερε εδώ, με τη δική του αριστερά, θα έχει εποικοδομητικές συζητήσεις (έτσι δεν αναφέρονται;) και με άλλα αριστερά κόμματα στην Ευρώπη, που και αυτά τα έχουν καταφέρει εξίσου ανάλογα καλά. Ακολουθώντας την πεπατημένη του κατεστημένου, θα έχει να προσφέρει επιπλέον χρήσιμες υπηρεσίες, από άλλη και βαρύνουσα θέση στο εξής.
Καταδεικνύοντας περίτρανα, πως δεν υπάρχει καμία περίπτωση να κινηθείς ελεύθερα και ιδίως αριστερά, αν πρώτα δεν έχεις αποδεχθεί συμμετέχοντας κιόλας, το κατεστημένο. Ελέγχοντας τα πάντα αν όχι από την αρχή της πολιτικής σταδιοδρομίας, από ένα σημείο και μετά ασφυκτικά, έως τη στιγμή της πλήρους υποταγής. Έπειτα, χωρίς επικίνδυνα δόντια και ακόμη πιο επικίνδυνες απόψεις, περί αλλαγής της ευρωπαϊκής πολιτικής εκ των έσω, θυμίζω σε αυτούς που πάσχουν από επιλεκτική άνοια, σε χρησιμοποιούν ανάλογα ανταμείβοντας τις “υπηρεσίες” σου.
Όσο η ανατροπή του κατεστημένου παραμένει άτρωτη, γιατί “θέλει αρετή και τόλμη”, θυσίες και προσφορά αίματος, θα υπάρχουν οι “μέχρι εκεί”, οι “χαρισματικοί” χωρίς μπόι και ανάστημα, οι “βολεμένοι” στο χάιδεμα του κατεστημένου, με πηγές του περιβάλλοντος, κύκλους και τοποθετήσεις με χρησμούς χρήζοντας ερμηνείας.
Από τους δρόμους και τις πλατείες με τις αγκαλιές και τα φιλιά, στο Ινστιτούτο σύνθεσης θεωρίας, ιδεών και οραμάτων, υπό την αιγίδα της ηθικής χορηγίας του κατεστημένου. Το κατεστημένο φυγείν αδύνατον. Και η αριστερή φιλοσοφία, θαρρώ, η ακατέργαστη των think tank, χωρίς γραμματείς και φαρισαίους, ή χωρίς ινστιτούτα, ως ο μόνιμος φόβος και τρόμος του κατεστημένου. “Go back madame Merkel”!