Του Χάρη Τσιόκα*
Μια προσωπική μαρτυρία: Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι.
Οι διεργασίες και οι κομματικές αντιπαραθέσεις των ημερών κάνουν ξανά επίκαιρο ένα γεγονός . Γεγονός που βιώσαμε με τον Γραμματέα τότε του Οργανωτικού Αντώνη Κοτσακα την περίοδο της παραπομπής του Ανδρέα Παπανδρέου στο ειδικό δικαστήριο ! Παραπομπή που έγινε με τη σύμπραξη δεξιάς και κομμάτων της αριστεράς.
Ήμουν αναπληρωτής Γραμματεας του Οργανωτικού του ΠΑΣΟΚ και λόγω αρμοδιότητας γινομασταν αποδέκτες απ όλη την Ελλάδα οργισμένων αντιδράσεων , όχι μόνο για την άδικη παραπομπή αλλά και για τη σύμπραξη των ηγεσιών των αριστερών κομμάτων με τον κ Μητσοτακη (Φλωράκης , Κύρκος κτλ )
Μου μένει αξέχαστο το στίγμα , η πολιτική κουλτούρα , το αξιακό σύστημα και το γεγονός ότι ο Α. Παπανδρέου δεν χανόταν στο «Δένδρο» αλλά έβλεπε το δάσος του κοινωνικού συμφέροντος !
Μας κάλεσε λοιπόν μαζί με τον Γραμματέα Α Κοτσακά για να μας δώσει συγκεκριμένο πλαίσιο ως προς την κατεύθυνση, το στίγμα του κομματος και την κοινωνική του συμπεριφορά!
Αφού μας εξήγησε ότι κατανοεί τη φόρτιση όλων για την άδικη παραπομπή του και πολύ περισσότερο για το γεγονός ότι δυνάμεις του προοδευτικού χώρου προσπάθησαν όχι με όρους πολιτικους να επιδιώξουν μικροκομματικά οφέλη μας έδωσε μια καθαρή πολιτική οδηγία:
Να δώσουμε κατεύθυνση στα στελέχη και τα μέλη όλης της χωρας για μονομέτωπο αντινεοφιλελεύθερο αγώνα . Αγώνα που θα καλεί τις δυναμεις του προοδευτικού χώρου δηλ. το ΚΚΕ και το ΚΚΕ Ες-Συνασπισμό, σε συμπόρευση εν όψει των δημοτικών εκλογών που ερχόταν και αργότερα για προοδευτικη πλειοψηφία!
Προέταξε την πολιτικοκοινωνική συμπόρευση του προοδευτικού χώρου για να αποτελεί εναλλακτική πρόταση διακυβερνησης.
Κοιταχτήκαμε αμήχανα και με εσωτερική απορία για τη δύναμη του να ξεπεράσει την προσωπική δίωξη και να προτάξει την ανάγκη πολιτικης αλλαγής.
Ο πανδαμάτωρ χρόνος έδειξε πόσο δίκιο είχε όταν οι προοδευτικές συνεργασίες στην αυτοδιοίκηση έδωσαν νίκες που ενίσχυσαν ανάγκες των τοπικών κοινωνιών και αναμορφώσαν το χάρτη της Αποκέντρωσης .
Αυτή η στάση του Ανδρέα πέρα από το ότι πρόσφερε στο αξιακό σύστημα του σοσιαλιστικού κομματος και του προοδευτικού χώρου κράτησε ανοιχτούς τους διαύλους επικοινωνίας ανάμεσα στους προέδρους των προοδευτικών κομμάτων και οδήγησε στη μεγάλη νίκη του 1993 …
Σήμερα οι συνθήκες είναι διαφορετικές ο ευρύτερος χώρος της αριστερας και της προ’οδου είναι κατακερματισμένος το παράδειγμα του Ανδρέα Παπανδρέου που επικαλούμαι δείχνει το δρόμο της διεξόδου…
