Του Γ. Λακόπουλου
Οι παρατηρητικοί αναλυτές λένε ότι αν προσέξει κανείς τις τοποθετήσεις σε κρίσιμα πολιτικά θέματα θα διαπιστώσει ότι επαναλαμβάνεται μονίμως το ίδιο μοτίβο: πρώτα παίρνει θέση η ΝΔ και εν συνεχεία ακολουθούν, ως ηχώ της, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι.
Συμβαίνει αυτές τις ημέρες με την πορεία της αξιολόγησης- όπως και με το σύνολο της εφαρμογής του Μνημονίου παρότι το συνυπέγραψαν.
Συνέβη με την υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών στην οποία ο Κυριάκος Μητσοτάκης κινήθηκε -και συνεχίζει ακόμη- στη γραμμή των καναλαρχών και η Φώφη με τον Σταύρο τον παπαγάλιζαν –ανεξάρτητα από τα αυτογκόλ των κυβερνητικών που τους εξέθεσαν.
Συνέβη με την απλή αναλογική όταν παρατηρήθηκε το απίστευτο φαινόμενο δυο μικρά κόμματα που καίγονται να υπάρχει αναλογικό σύστημα απολάκτισαν τα συμφέροντά τους και την καταψήφισαν. Έτσι προσέφεραν 35 έδρες στη ΝΔ αν, όπως φαίνεται, έλθει πρώτη στις επόμενες εκλογές,- περιμένοντας κάποιο αντάλλαγμα προφανώς.
Αν παραβλέψουμε τις καθημερινές αερολογίες, πότε με τη …διακριτική κριτική του Θεοδωράκη προς τον Μητσοτάκη και πότε με τις στομφώδεις ατάκες της Γεννηματά κατά της ΝΔ -πάντα στα πλαίσια του παραπλανητικού διμέτωπου- στην ουσία πίσω από τα τρία κόμματα υπάρχει μία πολιτική γραμμή: αυτή που διαμορφώνει η ΝΔ.
Οι υπόλοιποι την αναπαράγουν και ενδιαμέσως κάνουν και λίγο τους «ζόρικους» σαν να θέλουν να διεκδικήσουν κάτι περισσότερο από τον Κυριάκο -σε στυλ «μνήσθητί μου Κύριε, όταν έλθης εν τη βασιλεία σου».
Αυτά και άλλα πολλά αποτελούν για τους διορατικούς παρατηρητές ενδείξεις ότι είναι θέμα χρόνου να ενωθούν τα τρία κόμματα σε ένα, αφού προηγουμένως ενωθούν σε μια κυβέρνηση. Εκεί βρίσκεται το πάπλωμα.
Η Φώφη αποτάσσεται την συνύπαρξη με τον Μητσοτάκη σε ένα κυβερνητικό σχήμα, αλλά αυτό δεν ισχύει όταν μετέχει και ο… ΣΥΡΙΖΑ ! Παραδόξως σ’ αυτό συμπίπτει με τον Βενιζέλο. Όπως συμπίπτουν και στο ότι αυτό που θα μπορούσε να γίνει σήμερα -αν είναι τόσο αναγκαίο- πρέπει να γίνει μετά από εκλογές -οπότε θα έχει τον πρώτο λόγο ο Κυριάκος. Αν δεν θέλει τότε ο Τσίπρας, δεν θα σταματήσει και ο χρόνος- θα προχωρήσουν οι δύο.
Ο Σταύρος ενδιαφέρεται για τον εαυτό του καθώς άλλους δεν έχει –έχουν σπεύσει να διαπραγματευθούν μόνοι τους το μέλλον τους με τον Κυριάκο. Αλλά δεν είναι ο μόνος. Υπάρχουν και άλλοι που θα έβλεπαν με ανακούφιση τον Μητσοτάκη, αν έλθει στα πράγματα, να ανταποκρίνεται στο ικετευτικό βλέμμα τους.
Η Άννα Διαμαντοπούλου προσπάθησε να το ξεκινήσει, αλλά δεν περπάτησε. Αν πήγαινε καλά θα έπαιρνε προφανώς μαζί της και τον Γ. Φλωρίδη- Άλλωστε από την σημερινή «τριάδα» για την «Κεντροαριστερά» μόνο ο Γ. Ραγκούσης επιτίθεται στον Μητσοτάκη. Η Άννα τον θεωρεί «προοδευτικό» και «εκσυγχρονιστή».
Για ένα διάστημα ακούστηκε και το όνομα του Μιχ. Χρυσοχοΐδη ως μέλλοντος εταίρου του νεότερου Μητσοτάκη, αλλά σταμάτησε όταν είπε ότι ενδιαφέρεται να υπάρξει κόμμα της… Αριστεράς!
Φυσικά υπάρχει πάντα η παράμετρος Βενιζέλου. Καθώς είχε ενσωματωθεί πλήρως στο κυβερνητικό σύστημα Σαμαρά – με τον Μπαλτάκο γραμματέα του υπουργικού Συμβουλίου και με επιφωνήματα θαυμασμού για τον Γεωργιάδη –«έχω εγώ στέλεχος σα τον Άδωνι;» είπε σε κάποιους- θα ήταν …μετακίνηση προ τα αριστερά αν μετείχε σε κυβέρνηση του Κυριάκου. Ειδικά με το μανδύα του «Γκένσερ», όπως θα τον βόλευε.
Αλλά τόσο για τον ίδιο όσο και για τους υπολοίπους υπάρχουν εσωτερικά βέτο τη ΝΔ. Ο Κυριάκος τα αποδέχθηκε και κατέληξε ότι είναι χαμένος χρόνος να συζητάει μαζί τους. Λέγεται μάλιστα ότι διεμήνυσε ειδικά στον Βενιζέλο ότι είναι καλύτερα να μείνει στο ΠΑΣΟΚ και να ωθεί προς την μετεκλογική στήριξη της ΝΔ -της λείπουν ή όχι ψήφοι στη Βουλή.
Πολυτεμαχισμένο όπως είναι εσωτερικά το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ επόμενο ήταν αυτές οι επιδιώξεις να προκαλέσουν αντίρροπες διεργασίες που ωθούν προς συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ- ενθαρρυμένες επιπλέον από τη σταθερή προτροπή των ευρωπαίων σοσιαλιστών σ’ αυτή την κατεύθυνση.
Ο Βενιζέλος προσπαθεί να το σταματήσει εν τη γενέσει του και κάθε τόσο το καταγγέλλει, επιβεβαιώνοντας απλώς ότι υπάρχει τέτοια εσωτερική τάση. Ο ίδιος είναι ο πρώτος που άνοιξε το δρόμο προς την «ομογενοποίηση» του ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ με τον κάλυμμα «ευρωπαϊκό μέτωπο». Άλλωστε στην κυβέρνηση του 2012 συνωμοτούσε εναντίον του Κουβέλη με τον Σαμαρά μέχρι που τον εξοβέλισε.
Όσοι βλέπουν πως θα διαμορφωθεί μεσοπρόθεσμα το πολιτικό σκηνικό διακρίνουν ότι οι διεργασίες για μέλλουσα ενσωμάτωση της Φώφης Γεννηματά στη ΝΔ -αρχής γενόμενης από τη συγκυβέρνηση υπό τον Κυριάκο- θα εκκινήσουν με το πρόσχημα της οριστικής απομάκρυνσης του ΣΥΡΙΖΑ από το παιχνίδι της εξουσίας. Παραβλέποντας βεβαίως ότι αυτό οδηγεί σε πολιτικό σκηνικό που εξυπηρετεί τον Τσίπρα.
Αν φύγει από τη μαρκίζα ο τίτλος ΠΑΣΟΚ οι συσσωματώσεις θα διευκολυνθούν. Για τον Κυριάκο θα είναι ο δεύτερος ιστορικός συμβιβασμός μετά την πλήρη ταύτιση με τον Αντώνη Σαμαρά που τσάκισε τον πατέρα και την αδελφή του. Ο Θεοδωράκης απλώς θα πάει να συναντήσει τους πρώην βουλευτές και συνεργάτες του.
Κάποιοι υποψιάζονται ότι υπάρχει και θέμα διευκόλυνσής του Γ. Παπανδρέου σε δυο θέματα που τον απασχολούν- το ακαταδίωκτο και ένας ρόλος που θα δικαιολογεί την ταξιδιωτική του έφεση. Αλλά όταν έχει διασπάσει το ΠΑΣΟΚ δεν θα δυσκολευτεί να τα βρει ακόμη και με το Μητσοτακέικο. Με την Ντόρα άλλωστε μια χαρά τα πήγαινε, χώρια που δεν έκρυψε το θαυμασμό του για τον μεγάλο Μητσοτάκη.
Όλα αυτά βέβαια είναι σενάρια με πολλές παραμέτρους για την υλοποίησή του. Πρωτίστως βέβαια για να προχωρήσουν υπάρχουν δυο καταλύτες. Ο ένας είναι, εκ των πραγμάτων, το εκλογικό αποτέλεσμα. Ο νέος συσχετισμός δυνάμεων θα διευκολύνει ή θα αποτρέπει αυτές τις διεργασίες.
Ο δεύτερος είναι ο …Κ. Καραμανλής. Καθώς όλα αυτά θα συμβούν στη ζωτική περιοχή μιας παράταξης της οποίας παραμένει πάντα ο φυσικός ηγέτης -ενώ οι πρόεδρος στη ΝΔ έρχονται και παρέχονται- κανείς στη ΝΔ δεν θα ρισκάρει να τον βρει απέναντι. Έτσι κι αλλιώς όμως και το ενδιαφέρον του Καραμανλή θα επηρεαστεί από το εκλογικό αποτέλεσμα.
Εκτός αν μέχρι τότε προλάβουν με τον Τσίπρα και τον Παυλόπουλο “να βγάλουν την Ελλάδα από το ευρώ, να καταργήσουν την αστική δημοκρατία και να εγκαταστήσουν ολοκληρωτικό καθεστώς”!!!.