Όταν σπέρνεις σιτάρι, θα θερίσεις σιτάρι

Photo/Yorgos Karahalis
Του Αποστόλη Λουλουδάκη

“Όταν σπέρνεις σιτάρι, θα θερίσεις σιτάρι και όχι κάποιο άλλο είδος.
Και η ποσότητα που θα θερίσεις εξαρτάται από τον αριθμό των σπόρων που θα σπείρεις”
      Jorge Angel  Livraga  Rizzi
Αυτή την  περίοδο η τεχνολογική εξέλιξη καλπάζει, η επιστημονική έρευνα έχει ανοίξει νέους ορίζοντες για τις κοινωνίες του μέλλοντος, η Τετάρτη Βιομηχανική Επανάσταση έχει αρχίσει. Η ενσωμάτωση της τεχνολογίας στα συστήματα παραγωγής, μεταφορών, επικοινωνίας ,διακυβέρνησης ανοίγει νέους ορίζοντες και αναδιατάσσει το το πιο του παγκόσμιου καταμερισμού.

Η Ελλάδα βρίσκεται δυστυχώς, βαθιά λαβωμένη από την περιπετειώδη ιστορία της που δεν κατάφερε να ζήσει τις λαμπρές στιγμές του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού και παρέμεινε βυθισμένη στις νοοτροπίες του Οθωμανικού της παρελθόντος, στις δεισιδαιμονίες και στην εξάρτηση από τον παπαδισμό και τα εκκλησιαστικά συμφέροντα, παραδομένη κυριολεκτικά στις πολιτικές που διαμόρφωναν οι συντεχνίες και υλοποιούσαν οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι.

Η πνευματική, θεσμική, πολιτική καθυστέρηση αντανακλάται στη δομή και την λειτουργία του Ελληνικού κράτους. Η επιστημονική έρευνα  εμποδίζεται να χρησιμοποιείται για τον εξορθολογισμό των εργαλείων άσκησης της πολιτικής. Οι λεπτές ισορροπίες που προσδιορίζουν τις σχέσεις της πολιτικής με τα δομημένα συμφέροντα των διεφθαρμένων κρατικών λειτουργών ,της κρατικοδίαιτης οικονομικής ελίτ, του παρασιτικού μεταπρατισμού έχουν παραλύσει βασικές σταθερές που επηρεάζουν ακόμη και την ίδια την προοπτική της επιβίωσής μας ως έθνος.

Εντελώς επιφανειακά προσπαθούμε να ξεπεράσουμε τα μεγάλα διλήμματα των συνεπειών της μεγάλης κρίσης που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια. Θέλω να εντοπίσω δυο σημαντικούς άξονες από τους οποίους θα εξαρτηθεί το μέλλον της χώρας:

α)Την καταστροφική διάσταση της θατσερικής ιδεοληπτικής εμμονής στη μνημονιακή συνταγή που επιμένει στην μείωση των δημοσίων δαπανών και των δημοσίων επενδύσεων που αποκλειστικά οδηγούν στην υποχρηματοδότηση και συρρίκνωση των κρατικών δομών και του κοινωνικού κράτους, αλλά αφήνουν ανέπαφα τα συστήματα της φοροδιαφυγής, την ασύδοτη δράση των κυκλωμάτων του καπιταλισμού-μαφία,την διαφθορά, την αναποτελεσματικότητα και την χαμηλή παραγωγικότητα του δημοσίου τομέα.

Αυτό που φαίνεται καθαρά ότι κατέρρευσε και οδήγησε στον θάνατο των συνανθρώπων μας στις τελευταίες πυρκαγιές είναι η πλήρης χρεωκοπία των ασυντόνιστων συστημάτων των ΜΚΟ, των εθελοντών και των άλλων φορέων που σύμφωνα με τις ανόητες θεωρίες των ιδεοληπτικών μπορούν να υποκαταστήσουν τις δομές ενός ισχυρού, αποτελεσματικού και οργανωμένου κράτους. Όπως επίσης ανέδειξε την χρησιμότητα αποκεντρωμένων, απογραφειοκρατικοποιημενων μορφών τοπικής διακυβέρνησης, δηλαδή ισχυρής Τοπικής Αυτοδιοίκησης με υψηλό επίπεδο διασύνδεσης με την κοινωνία των πολιτών και όλα τα ζωντανά κύτταρα της τοπικής κοινωνίας.

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

Οι πολιτικές ευθύνες της Κυβέρνησης ανάγονται στο ότι συμβιβάστηκε με τις παραλυτικές λειτουργίες το κρατικού μορφώματος, ενέδωσε και αρκέστηκε στην πολιτική της μικροδιαχείρισης και δεν τόλμησε  να προχωρήσει σε μια ριζοσπαστική μεταρρύθμιση του κράτους που κληρονόμησε από αυτούς που το κατασκεύασαν και το θεωρούν ακόμη φυσική τους ιδιοκτησία.

β)Το δεύτερο σημείο που θέλω να επισημάνω είναι ότι χρειάζεται σοβαρός σχεδιασμός για την κάλυψη ενός σημαντικού, θεμελιακού παραγωγικού κενού ανθρώπινου κεφαλαίου απόλυτα αναγκαίου για να μπορέσει η Ελλάδα να διεκδικήσει μια θέση στον Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο καταμερισμό που θα της επιτρέψει να διεκδικεί με αισιοδοξία την επιβίωσή της και το μέλλον των επόμενων γενεών.

Ο κοινωνικός και παραγωγικός ιστός αλλοιώνεται καθημερινά, κοινωνικές ομάδες εξαφανίζονται, παραγωγικοί κλάδοι όπως π.χ. η βιομηχανία, η αγροτική παραγωγή, ο κατασκευαστικός κλάδος, το λιανικό εμπόριο δεν δίνουν σημεία σοβαρής ανάκαμψης και ελάχιστα έως καθόλου επηρεάζονται από την βελτίωση των μακροοικονομικών δεικτών. Όμως νομοτελειακά αυτά τα κενά θα καλυφθούν από νέους παίκτες και νέες κοινωνικές ομάδες. Αυτό που δεν μπορεί χωρίς οργανωμένο εθνικό σχέδιο να αναστραφεί είναι η ανατροπή του μνημονιακού τοπίου της αγοράς εργασίας που είχε ως αποτέλεσμα την εξαγωγή καταρτισμένου επιστημονικού δυναμικού και την εισαγωγή μαύρης ανειδίκευτης εργασίας.

Η ραχοκοκαλιά ενός νέου φιλόδοξου παραγωγικού μοντέλου που θα μπορέσει να δώσει μια ελκυστική θέση στην Ελλάδα στον παγκόσμιο καταμερισμό και στον βαθμό που ευνοείται λόγω θέσης από τις παγκόσμιες αλλαγές, θα μπορέσει να αποτελέσει αυτή η γενιά που διάλεξε τον δρόμο της ξενιτειάς . Σήμερα δεν διαθέτει μόνο τα θεωρητικά προσόντα που απέκτησε στα Πανεπιστήμια αλλά περισσότερο μεταφέρει πολύτιμο απόθεμα γνώσης από την επαφή της με την ζωή και τους θεσμούς κοινωνιών με προηγμένα συστήματα διακυβέρνησης, από την επαφή της με εργασιακά περιβάλλοντα απηλλαγμένη από τον πρωτογονισμό της κλασικής Ελληνικής πατριαρχικής οικογενειακής επιχείρησης, από την κουλτούρα της κομπίνας και της απάτης του κρατικοδίαιτου παρασιτισμού.

Η τελευταία κρίση που είχε ως αποτέλεσμα τους 87  μέχρι τώρα νεκρούς έχει ανοίξει και ένα φαύλο κύκλο ενημέρωσης και προσέγγισης ενός ζωτικού προβλήματος που έχει να κάνει με την χωροταξικό σχεδιασμό της χώρας. Εδώ πρόκειται για ένα από τα μεγάλα εγκλήματα που έχουν γίνει στην χώρα μας. Η επιστημονική διάθεση να συμβάλλει στον χωροταξικό σχεδιασμό θεωρήθηκε ασήμαντης αξίας από το πολιτικό σύστημα.

Οι φωνές των πολιτών που έβλεπαν τις συμφορές που θα συσσώρευε το στρεβλό μοντέλο χωροταξικής αποσύνθεσης του δομημένου και φυσικού περιβάλλοντος θεωρήθηκαν διαχρονικά γραφικές κραυγές κάποιων περιθωριακών. Ακόμη και οι ήπιες παρεμβάσεις κάποιων υπουργών με ποιο χαρακτηριστική εκείνη του Στέφανου Μάνου, που του τερμάτισαν την πολιτική του καριέρα στην ΝΔ γιατί έμπαινε στα χωράφια της οικονομικής ασυδοσίας των κυκλωμάτων που έφτιαξαν τα πολεοδομικά εκτρώματα που ζει ο σύγχρονος Έλληνας. Γιατί είχε την ουτοπία να πιστεύει ότι μπορεί να σχεδιάσει χωρίς το κριτήριο της αναπαραγωγής του πελατειακού μοντέλου.

Αλλά ακόμη πιο χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Αντώνη Τρίτση, ενός επιστήμονα, οραματιστή που άφησε το αποτύπωμά του στην πολιτική και τον οποίο παραίτησε ο Πρωθυπουργός του με την αξέχαστη φράση “Αντώνη έγραψες ιστορία”,  αλλά τράβα για το σπίτι σου…

Ξέρεις για να κόψουν τα κεφάλια των υπουργών ή για τους διορισμούς των νέων, πολλές φορές οι συντεχνίες χρησιμοποιούσαν τις συζύγους, τις ερωμένες, τα συγκροτήματα, τους εξομολογητές, τα μέντιουμ,τους αστρολόγους….

Για να έχουμε γνώση επί τέλους για ποια Ελλάδα μιλάμε:

“Χωροταξία είναι η προβολή της κοινωνίας πάνω στο έδαφος” (Henri Lefebvre).

*Μέλος του ΔΣ της ΚΕΔΕ