Του Απόστολου Λουλουδάκη
Ζούμε στην φάση του επικοινωνιακού Βατερλό ενός χρεοκοπημένου συστήματος εξουσίας που λειτούργησε με εμπροσθοφυλακή το μεταπολεμικό Παρακράτος…
Από τον ΙΔΕΑ και την δίκη των αεροπόρων στις εκλογές της βίας και της νοθείας, στην δολοφονία του Γρήγορη Λαμπράκη, στην εξορία του Κωνσταντίνου Καραμανλή, στην αποστασία, στο παλάτι της ακολασίας και στις σκοτεινές μέρες της εγκληματικής δικτατορίας του Παττακού….
Το Παρακράτος δεν τελείωσε με την κατάρρευση της Χούντας των συνταγματαρχών, μετά την προδοσία της Κύπρου. Έγινε πιο ευέλικτο, πιο αποτελεσματικό, προσαρμόστηκε στο νέο μεταπολιτευτικό περιβάλλον, χωρίς ιδεολογικές αγκυλώσεις, έπρεπε να ξεπλύνει το κληρονομικό βάρος που κουβαλούσε στις πλάτες του, για την προδοσία της Κύπρου και την κατοχή του νησιού.
Μετά την μεταπολίτευση υπάρχουν τα ανεξιχνίαστα εγκλήματα της πυρπόλησης των μεγάλων μαγαζιών της Αθήνας όπως του Μινιόν, η πυρπόληση της Μαρφίν την περίοδο που και η ΝΔ ήταν στους δρόμους κατά των μνημονίων με εξαίρεση την διαγραμμένη από το κόμμα Ντόρα επειδή ψήφισε τα μνημόνια και δεν συντάχθηκε με την γραμμή Σαμαρά όπως ο σημερινός πρωθυπουργός.
Στα μεγάλα ανεξιχνίαστα εγκλήματα της μεταπολίτευσης παραμένει και ο σκοτεινός ρόλος της οργάνωσης 17 του Νοέμβρη. Υπάρχουν μεγάλες απορίες και άγνωστες λεπτομέρειες για τον ρόλο των μυστικών υπηρεσιών ξένων κρατών, σε πολλά γεγονότα της μεταπολιτευτικής μας ζωής. Ένα από αυτά σίγουρα είναι και η πυρπόληση της Μαρφίν.
Η περίοδος αυτή συμπίπτει συγκυριακά με την άνοδο της Χρυσής Αυγής και την εμφάνιση της στον κοινοβουλευτικό μας βίο. Η μοναδική υποχρέωση του Ελληνικού κράτους απέναντι στα αθώα θύματα της Μαρφίν δεν είναι μια κακοστημένη φιέστα από μια κυβέρνηση που προσπαθεί να επιβιώσει ή και να οργανώσει μια ανώδυνη απόδραση ίσως, διότι ο λογαριασμός είναι μεγάλος και δεν μπορεί με τα μυαλά που κουβαλάει να τον διαχειριστεί αλλά η εξιχνίαση του εγκλήματος και η έρευνα στις παρυφές του Ελληνικού παρακράτους..
Δεν είναι τυχαίο που ο σημερινός υπουργός της Δημόσιας Τάξης είναι ο ίδιος της εποχής του εγκλήματος και μάλιστα είναι απόκτημα της ποιο συκλονιστικής και αναπάντεχης πολιτικής μεταγραφής….
Δεν είναι τυχαίο που υφυπουργός του ίδιου υπουργείου είναι ο Λευτέρης Οικονόμου, αρχηγός της αστυνομίας την εποχή με πολιτικό του προϊστάμενο τον υπερεκτιμημένο υπουργό που τον θαυμάζω όμως για την ειλικρίνεια του, διότι ήταν ο μόνος από την αγέλη που είπε την μεγάλη αλήθεια της εποχής.
Δεν συνηθίζει ο άνθρωπος να διαβάζει, ξέρετε ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν κουράζουν το μυαλό τους να σκέπτονται ,απλά εκτελούν εντολές, εξ’ άλλου τα μνημόνια ήταν δύσκολα κείμενα και κακομεταφρασμένα…..
Αυτοί οι δύο γνώριμοι από παλιά πολιτικοί προϊστάμενοι του υπουργείου σήμερα συνέλαβαν κάποιους υπόπτους που ομόφωνα κρίθηκαν αθώοι από την Ελληνική δικαιοσύνη και ποτέ δεν απολογήθηκαν για την αποτυχία τους να συλλάβουν τους στυγνούς δολοφόνους των αθώων ανθρώπων. Ποτέ δεν κινήθηκαν σε μια άλλη κατεύθυνση όταν κοινοβουλευτικά κόμματα με μεγάλη εμπειρία και γνώση της πολιτικής μας ιστορίας έδειχναν την πλευρά της προβοκάτσιας και του παρακράτους ….
Ας αφήσουν τα θέατρα, τις φιέστες, τα κροκοδείλια δάκρυα, τις πλακέτες για τους αθώους και άτυχους μισθωτούς και εάν τολμούν ας ανοίξουν τον φάκελλο, την έρευνα να βρεθούν οι δολοφόνοι που δολοφόνησαν εκτός από τα τρία αθώα θύματα, την αντίσταση του Ελληνικού λαού στον μνημονιακό μεσαίωνα που διέλυσε την Ελληνική οικονομία και την κοινωνία
Η μυθολογία του χρεοκοπημένου Ελληνικού αστισμού και οι ανάγκες επιβίωσης της πολιτικής δυναστείας που συνέδεσε την ιστορική της διαδρομή με την αποστασία, το πραξικόπημα του παλατιού, με το βρώμικο 89, με τα σκάνδαλα και τον εκτροχιασμό της οικονομίας στις αρχές της δεκαετίας του 90 έχει ανάγκη από ένα νέο αφήγημα.
Με τις θεατρικές παραστάσεις ,την τυμβωρυχία, την χορευτική διάθεση πάνω στα πτώματα των νεκρών της τράπεζας που τους είχε εγκλωβίσει η εργοδοσία και στους χιλιάδες άλλους νεκρούς που δολοφόνησαν τα μνημόνια τη ντροπής προετοιμάζουν την Ελληνική κοινωνία για το πέμπτο μνημόνιο το ποιο φαρμακερό.
Το 2020 κλείνει σε έξη μήνες με μια ύφεση που θα βρίσκεται περίπου στο 15%, με ένα έλλειμμα κοντά στο 20% με 100.000 τουλάχιστον νέα λουκέτα επιχειρήσεων με την ανεργία να φλερτάρει κοντά στο 30% και την κοινωνία σε αποσύνθεση….
Το κράτος και το παρακράτος χέρι χέρι, η παρασιτική ολιγαρχία οι κοινωνικές ομάδες της σήψης και της διαφθοράς, σχεδιάζουν την νέα εποχή της εξαθλίωσης, της πείνας των εξώσεων, της κοινωνικής κρίσης με εμπροσθοφυλακή το αστυνομικό αυταρχικό κράτος και τους παρακρατικούς μηχανισμούς.
Η ανακίνηση του θέματος των νεκρών της Μαρφίν είναι μέλος του σχεδιασμού της ιδεολογικής ανασυγκρότησης της διευρυμένης νεοφιλελεύθερης δεξιάς με τα ορφανά του Σημίτη, του Καρατζαφέρη ,τους κηπουρούς του ΓΑΠ, τα γκρι γιλέκα του Ψαριανού, τις ακαδημαϊκού επιπέδου αμπελοφιλοσοφίες του Μπάμπη, τις κρατικοδίαιτες οικονομικές συμμορίες που λυμαίνονται τον δημόσιο τομέα και πουλούν φύκια και μεταξωτές κορδέλες για υγιή επιχειρηματικότητα, ανταγωνισμό, ιδιωτικό τομέα και πράσινα άλογα με τους αεριτζήδες των καφενείων και κάθε λογής τυχοδιώκτες που ψάχνουν τις σάρκες των φτωχών για να τραφούν….
