Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Σε ρόλο «αυτοφωράκια» ο Άκης Σκέρτσος.
Η πρώτη επιβεβαίωση για τις συνταρακτικές αλήθειες που περιέχει το ψήφισμα που καταδικάζει την ελληνική κυβέρνηση – και όχι την Ελλάδα – για παραβιάσεις του κράτους Δικαίου, ήλθε από τα εγχώρια φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ.
Με εξαίρεση «Τα Νέα», εφημερίδες, κανάλια και ιστοσελίδες, υποβάθμισαν το ψήφισμα και διαστρέβλωσαν τα κίνητρα όσων το υπέγραψαν. Η «λίστα Πέτσα» είναι εφτάψυχη.
Σ’ αυτό το μιντιακό περιβάλλον έπιασαν τον κασμά της αποδόμησης οι επίσημοι εκπρόσωποι του μεγάρου Μαξίμου.
Οι πλάτες του «ντούο χάρμα» Βόζεμπεργκ – Ασημακοπούλου δεν μπορούν να σηκώσουν αυτό το βάρος, που εκτός από τον Μητσοτάκη καταπλάκωσε και τον αξιοθρήνητο Βέμπερ.
Οι πρώτες εκπομπές αντιευρωπαϊκής τοξικότητας ήλθαν από τον Μάκη Βορίδη. Με επιχειρηματολογία δικηγορικής αγόρευσης σε Εφετείο επαρχίας, έκανε – λόγω προσωπικού… ιδιώνυμου – πιο μαύρη τη σελίδα που έγραψε η κυβέρνησή του στην Ευρώπη.
Ο υπουργός – εκπρόσωπος του Πρωθυπουργού – με το βαρύ ακροδεξιό βιογραφικό, που δεν εγκρίνει τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών – χαρακτηρίζει «ακραίο και εμπαθές», το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου – που υπερασπίζεται το κράτος Δικαίου, την ευρωπαϊκή νομοθεσία και τις αξίες της Ευρώπης.
Μετά ανέβηκε στη σκηνή ο – εξωκοινοβουλευτικός – Άκης Σκέρτσος, σε ρόλο κυριολεκτικά «αυτοφοράκια», αφού ο κατηγορούμενος, Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι «ωσεί παρών » σ’ αυτή την (κατα)δίκη.
Ο Νικήτας τον λέει «μουσαφίρη», αλλά ο ίδιος έχει αέρα επιτυχημένου: από υπάλληλος διαφόρων Πασόκων, υπουργός του αντίπαλου κόμματος.
Επιδόθηκε σε μια ακόμη άσκηση αντιευρωπαϊσμού, ανύποπτος ότι έτσι χαντακώνει περισσότερο τον «Πρωθυπουργό και πρόεδρο του πιο ισχυρού κεντροδεξιού κόμματος της Ευρώπης», που εκπροσωπούσε.
Χαρακτηρίζοντας το ψήφισμα «κακόγουστη (ανα)παράσταση «θεατρικού έργου» ενόψει των ευρωεκλογών» πρόβαλε, ως αντίβαρο, ότι «η Ελλάδα χαρακτηρίσθηκε από τον Economist ως η χώρα της χρονιάς για το 2023».
Ο Φάντης ανακατεμένος με το ρετσινόλαδο και ένα περιοδικό, απέναντι στο μόνο δημοκρατικό κοινοτικό όργανο που εκπροσωπεί 450 εκατομμύρια ευρωπαίους πολίτες.
Με αντικοινοβουλευτική νοοτροπία χαρακτηρίζει το ψήφισμα: «Ομολογία αποτυχίας και τεραστίων πολιτικών αδιεξόδων της ευρωπαϊκής αριστεράς και κεντροαριστεράς» και – βάζοντας και λίγο… Πολάκη: «έργο εκείνων που ήθελαν να περιορίσουν σε 4 τα τηλεοπτικά κανάλια εθνικής εμβέλειας ή που ακόμη απειλούν με πογκρόμ τη δικαιοσύνη και τους δικαστές».
Από την Πόλη έρχομαι και την κορφή κανέλα.
Όπως και οι δυο κυρίες της «γαλάζιας» ευρωομάδας, έντυσε με περισσότερη ιταμότητα την κυβερνητική ενοχή, αναφέροντας «τα ονόματα των Ελλήνων ευρωβουλευτών που στράφηκαν κατά της χώρας μας, υπερψηφίζοντας αυτό το απαράδεκτο και ανθελληνικό ψήφισμα».
Της χώρας «μας» – που δεν είναι και δική τους, αφού ψηφίζουν «ανθελληνικά». Ταυτίζει την Ελλάδα με τον Μητσοτάκη, με πνεύμα αστυνόμου Β’ της μετεμφυλιακής περιόδου.
Αρβανίτης, Κουντουρά, Παπανδρέου, Κόκκαλης, Κύρτσος, Γεωργούλης, στα όρια της εθνικής προδοσίας, – ως ΕΑΜβούλγαροι – για κάτι «χαλασμένες ιδέες» της Ευρώπης, που θα έλεγε και ο Βορίδης.
Ευτυχώς που δίπλα στον – δακτυλοδεικτούμενο – Πρωθυπουργό και στη «χώρα μας» στάθηκε η ευρωπαϊκή ακροδεξιά.
Α, και η Καϊλή, που έμεινε επί των εθνικών επάλξεων και καταψήφισε το πόρισμα του επάρατου Ευρωκοινοβουλίου – που της αφαίρεσε την ασυλία.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
