Άραγε το καταλαβαίνουν;

Του Τάκη Ψαρίδη

Οι ειρωνείες και οι χλευασμοί προς τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης που, πολύ σωστά, ζήτησε να μην εργαστούμε την Δευτέρα λόγω του καύσωνα, δεν αποκαλύπτουν μόνο την βαθιά κοινωνική αναλγησία τους, αλλά και την βαθιά πολιτική αλητεία τους απέναντι στους θεσμούς και τη δημοκρατία.

Έτσι κάνουν πάντα, έτσι πολιτεύονται και έτσι κυβερνούν. Απαξιώνοντας τους πολιτικούς αντιπάλους τους. Παντελώς αδίστακτοι και κυνικοί δεν ορρωδούν προ ουδενός. Εφαρμόζουν ταλιμπανικά την απάνθρωπη νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία τους, εκμεταλλευόμενοι τις συνθήκες της πανδημίας για να περνούν νόμους που περικόπτουν δικαιώματα αιώνων και μαθητές από την μόρφωση.

Ταυτοχρόνως φτύνουν κατά πρόσωπο τους πάντες αναδεικνύοντας σε αυτοκράτορα έναν πρωθυπουργό που παρανομεί θρασύτατα με το πόθεν έσχες του και δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν. Κι όταν για λόγους επικοινωνιακούς αναγκάζονται να απαντήσουν, αυτό το κάνουν αντιπολιτευόμενοι την αντιπολίτευση, σαν να μην είναι αυτοί που κυβερνούν και πάλι όχι με επιχειρήματα αλλά με χαρακτηρισμούς, ύβρεις, ειρωνείες και χυδαιότητες που αποκαλύπτουν την απροκάλυπτη αλαζονεία και πολιτική αλητεία τους.

Προφανώς και τα κάνουν όλα αυτά γιατί μπορούν. Γιατί ποτέ δεν θα τολμούσαν αν δεν ήλεγχαν την ενημέρωση και το σύνολο των συστημικών μίντια της χώρας, γεγονός που παραπέμπει σε καθεστωτικά χαρακτηριστικά. Αν τα μίντια, ως όφειλαν, ήλεγχαν την εξουσία αντί να συγκαλύπτουν και να την ευλογούν.

Η ομόθυμη και οργανωμένη «άκρα του τάφου σιωπή» των συστημικών μίντια, ειδικά για το κραυγαλέο «πόθεν έσχες» του πρωθυπουργού, ενώ καταδεικνύουν την παρανομία του επίσημα έγγραφα της γαλλικής πολιτείας, κορυφώνει την ντροπή της ελληνικής κυρίαρχης δημοσιογραφίας που τέτοια δεν έχει ξανασυμβεί στα μεταπολιτευτικά χρονικά.

Άραγε, αυτοί οι δημοκράτες και προοδευτικοί ακροκεντρώοι που τους στηρίζουν που, ενώ σιωπούν ηχηρά αν δεν τους χειροκροτούν, καιροφυλακτούν για μια κακή και εκτός των επίσημων θέσεων ατάκα ενός στελέχους του συριζα, για να ξεσηκωθούν και να χαλάσουν τον κόσμο, έχουν επίγνωση της στάσης τους;

Νιώθουν περήφανοι για το αντισύριζα μέτωπο τους που καταπίνει αμάσητη την προοδευτικότητα και δημοκρατικότητα τους; Έτσι βλέπουν το μέλλον της χώρας; Καταλαβαίνουν ότι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα σήμερα είναι ο έλεγχος της ενημέρωσης και ότι η χώρα αντιμετωπίζει σοβαρότατο πρόβλημα δημοκρατίας από το οποίο εξαρτώνται όλα τα άλλα;

Αλήθεια, η ίδια η αξιωματική αντιπολίτευση το έχει εμπεδώσει αυτό, ή νομίζει πως η «μητέρα των μαχών» θα δοθεί στα εμβόλια και στα επιδόματα; Και αν ναι, τι κάνει για να το αντιμετωπίσει; Τουλάχιστον με αφορμή την παρανομία στο «πόθεν έσχες» και την σιγή των μίντια, μπορούν να δώσουν μια συνέντευξη τύπου με αποκλειστικό θέμα την δημοκρατία για να ενημερώσουν τον κόσμο;;